خاطره از «شنود» در جبهه‌ها

علی اسحاقی، مسئول واحد جنگ الکترونیک سپاه، در کتاب «تاریخ شفاهی دفاع‌مقدس جنگ الکترونیک» به خاطره جالبی از واحد شنود اشاره کرده که در ادامه با هم می‌خوانیم: 
«واحد شنود در عملیات‌های ثامن‌الائمه و طریق‌القدس، آوازه خیلی بلندی پیدا کرد و فعالیت این واحد برای فرماندهان جالب توجه بود. خودشان هم در فکر تهیه و تدارک مثلا یک پست شنود در مجموعه‌های خودشان بودند. من نیازهایم را با فرماندهان لشکرهای اصفهان، تهران، شیراز و آذربایجان و کسانی که خیلی به آنها نزدیک بودم مطرح می‌کردم. به احمد کاظمی گفتم که حاج احمد، شما اگر یک فرد مخابراتی به درد بخور عراقی در لشکرت اسیر شود، چه کارش می‌کنی؟ گفت اگر به دردم بخورد، اول پیش خودم نگهش می‌دارم و اگر به دردم نخورد، حتما او را به شما می‌دهم... یک‌سری معیارهایی بود که دوستان(مرکز بازجویی اسرا) به ما می‌گفتند و ما براساس آنها پناهنده را ارزیابی می‌کردیم. اگر می‌دیدیم این فرد هم تخصص واحد شنود را دارد، هم دانش دارد، هم انگیزه دارد، هم مورد اعتماد و اطمینان است، او را به‌کار می‌گرفتیم. ما عرب زبان آموزش ندادیم و از معاودین عراقی استفاده می‌کردیم؛ یعنی ایرانی‌هایی که در عراق بودند و از سال 1348به بعد رانده شدند و داخل ایران آمدند، یا از پناهنده‌های عراقی با سطح سواد بالا که متخصص الکترونیک هوایی، زمینی، دریایی یا زرهی بودند، استفاده می‌کردیم. حتما می‌بایست متخصص این سیستم‌ها می‌بودند. اگر جنگ الکترونیک بلد نبودند، در کار، جنگ الکترونیک را یادشان می‌دادیم. سه نفر داشتیم که دکتری داشتند و به کمک ما آمدند. آنها تحلیل نبرد، تحلیل سیستم‌ها و تجزیه و آنالیز سیستم‌ها را خوب بلد بودند. یکی از آنان آدم بسیار متمول و متمکنی بود. در کویت زندگی می‌کرد، اما به‌خاطر نظام جمهوری اسلامی با زندگی‌اش به ایران آمد. حقوق تعدادی از مجاهدین عراقی ما را او می‌داد.»