بلیت حسینی رزرو شد

مرد اول دروازه تیم ملی روبه‌روی سنگال، نمایشی فراتر از حد انتظار در این نبرد داشت. سیدحسین حسینی با تصمیم کارلوس کی‌روش، در این نبرد بعد از مدت‌ها درون دروازه ایران قرار گرفت و نشان داد که ایستادن در چنین موقعیتی، به‌هیچ‌وجه ساق‌هایش را سست نمی‌کند. در نمایش سیدحسین روبه‌روی سنگال، اثری از لغزش دیده نمی‌شد. او در همان نیمه اول با گرفتن یک توپ از سادیو مانه نشان داد که چقدر برای چنین لحظه‌ای انتظار کشیده و انگیزه داشته است. ایران در نیمه اول این نبرد، در دفاع آسیب‌پذیر به‌نظر می‌رسید و چند موقعیت خوب هم به حریف داد اما ایستادگی حسینی روبه‌روی مهاجمان بهترین تیم قاره آفریقا، موجب شد عدد صفر از مقابل تعداد گل‌های سنگال در این نیمه فراتر نرود. او چند واکنش تماشایی در این نیمه داشت و ثابت کرد که به‌خصوص روی واکنش‌های زمینی و گرفتن توپ‌‌هایی با ارتفاع کم، تکامل قابل‌توجهی در فوتبالش به‌وجود آورده است. حسینی در نیمه اول، بهترین بازیکن تیم ملی بود و شاید به همین‌خاطر کارلوس کی‌روش تصمیم گرفت برخلاف مسابقه قبلی، گلرش را در جریان بازی عوض نکند و او را تا پایان روی خط دروازه نگه دارد. حسینی در نیمه دوم بی‌اشتباه بود؛ گلری که روی خروج‌ها مطمئن ظاهر شد و عملا توانست خودش را به‌عنوان یکی از غافلگیری‌های مهم اردوی اتریش معرفی کند. با این نمایش، حالا باید بلیت سیدحسین را برای جام‌جهانی قطر رزرو شده بدانیم. شاید قبل از این اردو، او در قیاس با بیرو، امیر و پیام نیازمند از کمترین شانس برای ماندن در تیم ملی برخوردار بود اما این نمایش 90دقیقه‌ای، همه‌‌چیز را برای سیدحسین تغییر داد.
حسینی روزهای بسیار نفسگیری را پشت‌سر گذاشته تا در این جایگاه قرار بگیرد. او این مسیر را به لطف تثبیت‌شدنش درون دروازه استقلال به‌دست آورده اما برای تبدیل‌‌شدن به گلر شماره یک آبی‌ها، رنج زیادی را تحمل کرده است. او یک رقابت سخت و نزدیک با سیدمهدی رحمتی داشت و درست وقتی همه تصور می‌کردند رحمتی برنده این نبرد خواهد بود، ذهنیت‌ها را به سود خودش تغییر داد. حسینی بعدها یک نبرد دشوار دیگر را نیز روبه‌روی رشید مظاهری پشت سر گذاشت و از این رقابت هم جان سالم به در برد. او این اواخر دیگر از آن اظهارنظرها و واکنش‌های خام قدیمی‌اش در فضای مجازی هم فاصله گرفته و همه تمرکزش را روی فوتبال گذاشته است. حاصل این تمرکز، سپری‌کردن یک فصل درخشان با 18‌کلین‌شیت و رسیدن به قهرمانی لیگ برتر با استقلال بود. همان نمایش‌‌های خوب، حسینی را به تیم ملی برگرداندند و حالا سنگال نامی است که این دروازه‌بان نمی‌خواهد از یاد ببرد. او با توفان‌های زیادی روبه‌رو شده اما مثل یک ناخدای ماهر، همه‌‌چیز را پشت سر گذاشته تا به ساحل برسد.
تا اینجا به‌نظر می‌رسد که حضور سیدحسین در فهرست نهایی تیم ملی برای جام‌جهانی قطر قطعی شده اما با این سطح از آمادگی که این گلر روبه‌روی سنگال به نمایش گذاشت، او حتی می‌تواند تهدید بالقوه‌ای برای جانشینی بیرو در تیم ملی نیز باشد. کی‌روش اساسا به تصمیم‌های غافلگیرکننده لحظه آخری برای خط دروازه شهرت دارد و گلرها در تیم او همیشه از شانس زیادی برای بزرگ و بزرگ‌تر‌شدن برخوردار هستند. قبل از جام‌جهانی2014، همه تصور می‌کردند رحمان احمدی گلر شماره یک تیم ملی خواهد بود اما سی‌کیو ناگهان رحمان و دانیل داوری را کنار زد تا علیرضا حقیقی را روی خط دروازه قرار بدهد. او در دوره قبلی هم به بیرو اعتماد کرد و ناگهان رشید مظاهری را به جای سیدحسین به‌عنوان گلر سوم به جام‌جهانی برد. این‌بار اما نوبت به حسینی است که در این غافلگیری دلچسب سهیم شود. او بلیت قطر را در موشن‌اینوست آرنا به‌دست آورده است.


خوشبختی اجباری!
اگرچه دراگان اسکوچیچ دیگر در تیم ملی حضور ندارد، اما بازیکن محبوب او همچنان بخشی از ترکیب ثابت تیم ملی است. صادق محرمی در هر دو نبرد تیم ملی در اردوی اتریش حضور داشته و روبه‌‌روی ستاره‌های پرشمار اروگوئه و سنگال، مطمئن ظاهر شده است. نمایش صادق در این دو بازی حتی از عملکرد او در دوران اسکوچیچ نیز ایده‌آل‌تر به‌نظر می‌رسید. او بالاخره از سایه قضاوت‌های همیشگی خارج شد و ثابت کرد که می‌تواند با یک مربی دیگر نیز خودش را به ترکیب اصلی تیم ملی تحمیل کند. غیبت رامین رضاییان در اردو نیز البته به صادق کمک کرد. کی‌روش از زمان بازگشت به نیمکت تیم ملی، اصرار زیادی برای استفاده دوباره از رامین داشته اما مشکلات ویزا، اجازه نداد این بازیکن تیم ملی را در وین همراهی کند. غیبت رضاییان موجب شد کی‌روش به جای تکرار همان ایده همیشگی در سمت راست خط دفاعی، صادق محرمی را محک بزند و محرمی هم به‌خوبی از تجربه بازی در اروپا برای نشان‌دادن میزان پیشرفتش در تیم ملی بهره‌برد. حالا دیگر تردیدی در مورد این بازیکن وجود ندارد و همه باور دارند که پیراهن شماره‌2 تیم ملی، برازنده او خواهد بود.

  اگر غیبت رامین، شرایط را برای درخشیدن محرمی با اعتماد‌به‌نفسی بی‌سابقه فراهم کرد، غیبت امید نورافکن به‌دلیل مشکل مشابه با رامین بر سر دریافت ویزا نیز، ابوالفضل جلالی را در دید سرمربی پرتغالی قرار داد. کی‌روش در یک تصمیم شجاعانه، جلالی را از ابتدا در ترکیب بازی با اروگوئه به زمین فرستاد و این بازیکن با یک نمایش ایده‌آل، شایستگی‌هایش برای بازی در تیم ملی را به اثبات رساند. ستاره سمت چپ خط دفاعی استقلال که فصل گذشته بیشتر بازی‌ها را از روی نیمکت و سکو تماشا کرد، حالا هم در جمع آبی‌ها فیکس شده و هم فرصت عرض‌اندام در تیم ملی را به‌دست آورده است. شاید اگر نورافکن در اردو حضور داشت، این فرصت اصلا در اختیار جلالی قرار نمی‌گرفت.
 

   به فهرست برنده‌های اردوی اتریش باید شجاع خلیل‌زاده را هم اضافه کنیم؛ فوتبالیستی که به هر قیمتی در تیم ملی باقی ماند و در نخستین بازی زیرنظر کی‌روش نیز درخشان ظاهر شد. گل به‌خودی پورعلی‌گنجی و ناهماهنگی نسبی مجید حسینی و کنعانی، شرایط را برای درخشش بیشتر شجاع در تیم ملی فراهم می‌کند. البته که حوادث و اتفاقات، نقش بزرگی در درخشش این سه بازیکن داشته‌اند اما این سه مهره فرصت‌طلب، به‌خوبی از این موقعیت استفاده کردند تا حضورشان در قطر را تضمین کنند.