درباره سقوط و آزادی «مهران» دروازه کربلا

حمیدرضا محمدی _ روزنامه‌نگار

مهران نه‌تنها دروازه ورودی کربلاست که خود شاهد صحنه های کربلایی بوده است؛ شهری با تمدنی دیرین که 4بار در جنگ 8‌ساله عراق علیه ایران دست به‌دست شد و مگر نه اینکه مهر این خاک و مردم مقاومش با 8سال ایثارگری غیورانه و ده‌ها سال محرومیت مظلومانه بیشتر به مام وطن ثابت شد. مهران مرزنشین از همان روزهای پیش از انقلاب طعم محرومیت را چشیده بود و بدین‌سان خیلی زود با انقلاب همراه شد اما با گذر از فتنه‌های جدایی‌طلبان، آتش طمع همسایه بعثی زودتر از بقیه دامنگیر‌اش شد. مردم مهران از نخستین صدمه‌دیدگان شدند و مثال نخستین ایثارگری‌ها را به گردن آویختند؛ چراکه ٢٧شهریور 1359حتی پیش از آغاز رسمی جنگ مورد حمله ارتش عراق قرار گرفت اما 3سال بعد، در 7مرداد 1362نیروی زمینی ارتش و سپاه عملیات والفجر٣ را طراحی کردند تا مهران و مناطق اطرافش آزاد شود. این عملیات که با رمز «یاالله» آغاز شد، بیش از 2هفته تهاجم آزادسازی جاده ایلام به مهران و در نهایت شهر مهران را به‌دنبال داشت و با تدبیر شهید همت و لشکر ٢٧ محمد رسول‌الله (ص) مهران از چنگال بعثی‌ها خارج شد.
اما با شکست سخت صدام در عملیات والفجر8 و فتح فاو، به تلافی، مهران را در ٢٧اردیبهشت 1365مجدداً اشغال کرد و این بار شهر را ویران کرد و نخل‌هایش را سوزاند. او مهران را مهریه فاو می‌دانست و حاضر به عقب‌نشینی نبود تا فاو را پس بگیرد. رزمندگان اسلام اما عملیات کربلای یک را در نهم تیر 1365آغاز کردند و در 5مرحله به نتیجه رسیدند و مهران در دهم تیر، با تقدیم ٣٠٠ شهید و گرفتن ١٢١٠ اسیر برای همیشه آزاد شد و یاد فتح ظفرمندانه خرمشهر را زنده کرد. در این عملیات سردار محمدرضا دستواره، قائم‌مقام لشکر ٢٧ محمد رسول‌الله(ص) به شهادت رسید و به همراه ٣٠٠ خونی که این شهر را آبیاری کرد فاصله ٣٠٠ کیلومتری تا کربلا را به صفر رساند. امروز یادمان شهدای مهران در قلاویزان در نقطه صفر مرزی بدرقه‌کننده میلیون‌ها زائر حسینی است که راه‌شان را این شهیدان آرزو به دل هموار کردند.