دریاچه ارومیه و منافع اقتصادی

 خبر: سمیه رفیعی، رئیس فراکسیون محیط‌زیست مجلس در مورد شایعه تبدیل شدن دریاچه ارومیه به معدن لیتیوم گفت: تأیید یا تکذیب بهره‌برداری از لیتیوم موجود در دریاچه ارومیه به بررسی جامع و کاملی نیاز دارد. اما حتی در صورت صحت، باید دید آیا لیتیوم موجود در دریاچه به‌قدری بوده که ارزش خشک‌کردن آن و تبدیل شدن آن را به معدن داشته باشد؟
  نقد: در جریان روند خشکیدن دریاچه‌هایی مانند ارومیه، دریاچه نمک قم، بختگان، هامون، جازموریان که تقریباً از اواخر دهه70 آغاز شده است، تاکنون عواملی چون خشکسالی‌های طولانی‌مدت و مدیریت مسئله‌دار آب به عنوان متهم معرفی شده‌اند؛ اما به تازگی شایعاتی در این زمینه مطرح شده که قابل‌تأمل است. مثلا برخی می‌گویند وجود منابع عظیم «لیتیوم» در کف دریاچه‌ ارومیه شاید یکی از دلایل توجه ناکافی به روند خشک شدن این منبع مهم طبیعی و تعلل در احیای آن بوده است. عموما لیتیوم را به عنوان یک عنصر سرنوشت‌ساز در آینده اقتصاد جهان می‌کنند زیرا با گسترش میزان استفاده از باتری‌های لیتیومی در صنایع، تلفن‌های همراه و خودروها، این فلز جایگاه بسیار مهم‌تری از نفت پیدا خواهد کرد. طبیعتا متولیان امر به‌هیچ وجه نباید از جست‌وجو برای یافتن منابع لیتیوم در خاک پهناور ایران غفلت کنند اما باید در نظر داشت طبق برآورد مجمع جهانی اقتصاد، چالش‌های زیست محیطی یکی از 5 ریسک اصلی اقتصاد ایران در آینده است. در نتیجه از منظر اقتصادی هرگز نمی‌توان توجیهی برای خشکاندن دریاچه‌ها با هدف بهره‌برداری اقتصادی پیدا کرد. سمیه رفیعی، رئیس فراکسیون محیط‌زیست مجلس هم احتمالا با همین پشتوانه نظری از سازمان محیط‌زیست و ستاد احیای دریاچه ارومیه به‌عنوان متولیان اصلی، خواسته تا هرچه سریع‌تر نتایج بررسی‌های خود را در مورد وجود لیتیوم و ارزش اقتصادی آن در دریاچه ارومیه به مجلس ارسال کنند. البته چه بهتر که این گزارش برای پایان دادن به شایعات در اختیار عموم هم قرار گیرد.