تاریخ‌سازی خواهر و برادر فوتبالیست

جواد نصرتی _ روزنامه‌نگار

دنیای ورزش شاهد حضور همزمان برادران زیادی در تیم‌های مشترک بوده و همینطور خواهران زیادی. در همین کشور خودمان، برادران فنونی‌زاده و بیانی و خواهران منصوریان در فوتبال و ووشو، مثال‌های بارز و فراموش‌نشدنی هستند. اما حضور همزمان خواهر و برادر در تیم‌های ملی یک رشته فوتبال چطور؟  یا حضور همزمان آنها در تیم‌های یک رشته از یک باشگاه؟ اینجاست که خانواده جیمز وارد می‌شوند. ریس جیمز، پسر این خانواده، فوتبالیست سرشناسی است که قبلا برای تیم ملی انگلیس به میدان رفته است. اما اتفاق تازه در این خانواده این است که لارن، دیگر فرزند دختر خانواده جیمز هم به تازگی برای نخستین بار در تیم ملی بزرگسالان انگلیس بازی کرده است. به این ترتیب، آنها به نخستین خواهر و برادر در دوران مدرن فوتبال تبدیل می‌شوند که همزمان در تیم ملی بزرگسالان کشورشان بازی می‌کنند.
 لارن قبل از این به اردوی تیم ملی دعوت شده بود اما به‌خاطر مصدومیت، بازی نکرده بود تا اینکه این هفته بالاخره برای نخستین بار لباس تیم ملی کشورش را پوشید. او البته نگاهی کاملا حرفه‌ای به این اتفاق دارد و چندان ذوق‌زده نشده است؛‌ «از بیرون اینطور به‌نظر می‌رسد که «وای چه اتفاق عجیبی افتاده» اما من اینطور به ماجرا نگاه نمی‌کنم. ما هر دو مسیر خودمان را می‌رویم و سعی می‌کنیم از فوتبال لذت ببریم.» فوتبال در خانواده جیمز، موروثی است؛ نایجل، پدر آنها یک مربی معروف است که آکادمی خودش را دارد و جاش دیگر فرزند خوانده هم فوتبالیست بوده. ریس و لارن فقط دو سال اختلاف دارند و از بچگی همیشه در حال بازی کردن بوده‌اند. این دو، پیش از این هم خبرساز شدند چون  نخستین خواهر و برادری بودند که در تیم‌های بزرگسالان زنان و مردان یک باشگاه مشخص در آن   بازی می‌کردند. لارن گفته است که خارج از زمین بازی، او و برادرش حسابی هوای هم را دارند و تا آنجا که می‌توانند به تماشای بازی‌های همدیگر می‌روند. لارن می‌گوید این عادتی است که از کودکی ایجاد شده؛ «وقتی که بچه بودیم، حتی وقتی به تمرین می‌رفت من کنار زمین می‌ایستادم و توپ‌بازی می‌کردم. اینکه در کودکی همیشه این فرصت را داشتم که درگیر فوتبال باشم و با برادرم فوتبال بازی کنم عالی بود.»  در واقع لارن در کودکی چنان خوب بازی می‌کرده که مدت‌ها در تیم پسرانی که ریس هم در آن بوده، همبازی برادرش بود.