از چاله به چاه

رشید مظاهری سال‌هاست که از جلد آن دروازه‌بان خوب و استاندارد بیرون آمده و به یک گلر پرحاشیه و نه‌چندان مطمئن تبدیل شده است. او تراکتور را بدجوری رها کرد و به استقلال پیوست. در استقلال هم که حتما خاطرتان هست چه اتفاقاتی رخ داد؛ درگیری با محمود فکری و فرهاد مجیدی و بعد از آن حضور در سپاهان. رشید که ابتدای عضویت در سپاهان فکر می‌کرد همه مشکلاتش حل شده، خیلی زود شروع کرد به طعنه زدن به سبک بازی تیم سابقش؛ آنچه هواداران استقلال را دلخور کرد. با این حال خیلی زود روزهای بد او از راه رسید و مخصوصا در لیگ قهرمانان آسیا به هیچ توپی نه نگفت. فصل جدید با تغییر مربی می‌توانست برای او شفابخش باشد، اما اینجا هم اوضاع خوب پیش نرفت.
مظاهری در 2هفته ابتدایی لیگ بیست‌ودوم مرتکب 2اشتباه بزرگ شد و در هر 2مورد خوش‌اقبال بود که تیمش هزینه هنگفتی نپرداخت. او در بازی با استقلال در حالی بیرون از محوطه جریمه ریسک بازی با توپ را به جان خرید که جعفر سلمانی توپ را از این دروازه‌بان گرفت. داور البته با اعلام خطا، رشید را نجات داد، هرچند برخی کارشناسان داوری عقیده داشتند خطایی رخ نداده است. مظاهری هفته دوم برابر نساجی هم همین اشتباه را تکرار کرد و این بار خطای واضح‌تر داوری به فریاد او رسید. این دروازه‎بان قطعا باید به‌خاطر خطا روی مهاجم نساجی بعد از لو دادن توپ اخراج می‌شد، اما داور در سوت خودش ندمید و باز هم سپاهان در امان ماند. بعد از این 2اشتباه بزرگ بود که خبر بازگشت پیام نیازمند به سپاهان منتشر شد؛ گلر جوان و محبوبی که نسبت به رشید نوسان کمتری هم دارد.
بدون شک پایگاه اجتماعی نیازمند بین هواداران سپاهان قابل‌مقایسه با مظاهری نیست و همین مسئله کار رشید را سخت خواهد کرد. باید دید انتخاب مورایس کیست و او در ادامه به کدامیک از دروازه‌بان‌هایش بیشتر اعتماد می‌کند، اما به‌طور کلی مسیری که مظاهری در این مدت پیمود، چندان ایده‌آل نبود. او اعتماد تراکتوری‌ها و استقلالی‌ها را از دست داد و از یکه‌تازی در تبریز و رقابت با حسین حسینی افول‌کرده در تهران، به جایی رسید که شاید در ماه‌های منتهی به جام‌جهانی ناچار شود از روی نیمکت نمایش‌های نیازمند را تماشا کند.