فرهنگ
اولویت تربیت بر آموزش
معلم یزدی از میثاق‌نامه‌ای می‌گوید که شاگردانش را از خطرات چهارشنبه‌سوری در امان نگه‌داشت
هیفاء پردل| خبرنگار -یزد :
دفتر امور بانوان و خانواده استانداری، هفته گذشته، از یک معلم دلسوز در استان تقدیر کرد. این بانو توانست در کنار مسئولیت آموزش دانش‌آموزان خود، با یک ایده فرهنگی، دانش آموزان خود را از برگزاری «چهارشنبه‌سوری» برحذر دارد.
این معلم، با خلاقیت خود، میثاق‌نامه‌ای برای «نه گفتن به چهارشنبه‌سوری» ابداع کرد تا دانش‌آموزان خود را از آسیب‌ها و معضلات این مراسم دور سازد. کار فرهنگی این معلم باعث شد که از سوی دفتر زنان و خانواده استانداری یزد از وی تجلیل و تقدیر شود. همشهری برای معرفی بهتر «باران میرجلیلی»، معلم پایه چهارم دبستان راضی 2 و اطلاع از ایده و میثاقنامهاش، با او گفت‌و‌گو کرده است.
چند سال در شغل معلمی و تدریس فعالیت کرده‌اید؟
معلم پایه چهارم دبستان شهید راضی 2 یزد هستم و 26 سال سابقه تدریس و تعلیم و تربیت دارم. البته 22 سال از خدمت معلمی خود را در فارس و 2 سال را هم در مازندران بوده‌ام. اکنون افتخار دارم که به مدت 2 سال در استان یزد مشغول تدریس هستم.
در کنار معلمی در شغل دیگری هم فعالیت دارید؟
فعالیت دیگری ندارم و در این سالها، همه توان خود را صرف تدریس و آموزش کردهام؛ چرا که اعتقاد من این است که بهترین مکانی که یک معلم می‌تواند در آن فعالیت کند، کلاس درس است. زمانی که پا به کلاس درس می‌گذارم، احساس می‌کنم ذره ذره وجودم متعلق به دانش‌آموزانم است؛ به طوری که حتی روزهایی که فرزندم بیمار می‌شد، او را در خانه تنها می‌گذاشتم و به مدرسه می‌رفتم تا دانش‌آموزانم بلاتکلیف نمانند.
با توجه به وجود آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی در بین نوجوانان و دانش‌آموزان، به نظر شما، وظیفه یک معلم در کنار تدریس چیست؟
با توجه به آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی که در بین نوجوانان در حال رشد است، معلمان وظیفه سنگینی در برابر کاهش آسیب‌ها دارند. اگر بتوانیم انسانیت، پاکدامنی و مهربانی را به آموزش دهیم، مسلماً در آموزش هم موفق هستیم. از همکاران فرهنگی خود می‌خواهم در کلاس‌های درس ابتدا تربیت را در اولویت قرار دهند، تا شاهد رخ دادن حوادث ناگوار در جامعه نباشیم.
نگاه شما در مورد آسیب‌های مراسم چهارشنبه‌سوری چیست؟
در سالهای اخیر، «چهارشنبه‌سوری» تبدیل به یک فاجعه شده و چه بسا خانوادههایی که در این ایام داغدار و انسانهای بیگناهی که دچار نقص عضو شدهاند. اگر هر کسی خود را مسئول بداند، مسلماً این مشکلات گریبانگیر جامعه نخواهد شد.
درباره میثاق‌نامه‌ای که با دانش‌آموزان خود بستید تا برای همیشه به چهارشنبه‌سوری نه بگویند، توضیح دهید.
قبل از مراسم چهارشنبه‌سوری از هر کدام از دانش‌آموزان خود پرسوجو کردم که شب چهارشنبه سوری را چگونه برگزار میکنند و پاسخهای بسیاری داده شد؛ مثلاً یکی از دانش‌آموزان عنوان کرد که به اتفاق عمویش قرار است در کویر ترقه‌بازی کند، یکی دیگر هم بیان کرد که قرار است در پارک با یکی از بزرگ‌ترهایش ترقه‌بازی یا نارنجک‌بازی کند.
در هیچ کدام از پاسخها، سخنی از آتش‌بازی و سنتهای دیرینه ما وجود نداشت و تنها چاشنی برنامه آنها ترقه‌بازی بود؛ بنابراین به فکر افتادم که با ایده خاصی روی دانش‌آموزان خود تاثیر بگذارم و مانع از آتش‌بازی با ترقه و آسیب‌های آن شوم. بنابراین یک روز سر کلاس درباره «سنت چهارشنبه‌سوری» با 37 نفر از دانش‌آموزانم همصحبت شدم و به آنها گفتم آیا هرگز فکر کرده‌اید با یک ترقه‌بازی ممکن است، چه اتفاقاتی بیفتد؟ آیا به خانودههایی که ممکن است فردی از اعضای آنها قطع عضو شود، فکر کرده‌اید؟
همین امر باعث شد که دانش‌آموزان متاثر شوند. به هرکدام از آنها برگهای به عنوان میثاق‌نامه دادم تا امضا کنند و این مفهوم را به آنها رساندم که این امضا در واقع، نخستین امضای مهم و سرنوشتساز آنها خواهد بود.
بعضی از آنها با توجه به اینکه پسر هستند، غرور خاصی داشتند و برای امضای آن مردد بودند، ولی این صحبتها تاثیرگذار بود و آنها همدیگر را برای امضا و میثاق بستن همیشگی نصیحت و تشویق میکردند.
آیا این میثاق‌نامه بازتاب هم داشت؟
سرانجام وقتی این دانش‌آموزان میثاق‌نامه را امضا کردند، وارد یک سرنوشت جدید شدند. شاید باور نکنید به قدری این میثاق‌نامه، زندگی آنها را متحول کرده بود که والدین آنها هم در حیرت بودند.
به گفته والدین آنها، دانش‌آموزان بعد از میثاق‌نامه حتی به خود اجازه نمیدادند که از پنجره منزل آتش‌بازی چهارشنبه‌سوری را نگاه کنند و بر دیگر دانش‌آموزان و دوستان خود هم تاثیر داشتند و والدین هم از این میثاق‌نامه استقبال کردند.
پیام شما به دیگر معلمان چیست؟
به همکاران فرهنگی خود پیشنهاد می‌کنم در کنار آموزش، به تربیت و مهارتآموزی دانش‌آموزان هم اهمیت دهند؛ چرا که اخلاق و منش انسانی مهم‌ترین رکن اساسی در پرورش دانش‌آموزان است. در مدت 2 سال که از تدریس من در این مدرسه و کلاس میگذرد، اخلاق و منش دانش‌آموزان کلاس من در مدرسه نمونه است و تاکنون شاهد هیچ اتفاق ناگواری در بین دانش‌آموزان و آسیب‌های اجتماعی یا فرهنگی و اخلاقی نبوه‌ام.
