مزیت کاذب

هواداران از 2تساوی بدون گل پرسپولیس در هفته‌های آغازین لیگ برتر برابر ذوب‌آهن و فولاد رضایت ندارند اما لابه‌لای همین نقد و گلایه‌ها هم دست‌کم به یک نکته مثبت اشاره می‌کنند؛ اینکه تیم برخلاف فصل گذشته به راحتی گل نمی‌خورد و در 2بازی ابتدایی موفق به ثبت 2 کلین‌شیت شده است. البته که این اتفاق مثبتی است، اما شاید هنوز برای «مزیت» به شمار آوردن آن باید محتاط باشیم. نکته اینجاست که پرسپولیس فصل گذشته اغلب اوقات زمانی در خط دفاع متزلزل ظاهر می‌شد که از تیم حریف جلو بود و باید حملات آنها را تحمل می‌کرد. داستان ساده است؛ پرسپولیس گل می‌زد، عقب می‌کشید و تحت فشار گل می‌خورد. امسال اما سرخپوشان هنوز در چنین موقعیتی قرار نگرفته‌اند. در حقیقت این تیم هنوز گلی نزده و از کسی جلو نیفتاده که قرار باشد موج انتحاری و بی‌محابای حملات حریف را تحمل کند. هم ذوب‌آهن و هم فولاد، تیم‌هایی بودند که از تساوی برابر پرسپولیس بدشان نمی‌آمد. ذوب‌آهن که اساسا بخش زیادی از نیمه دوم را با 10بازیکن بازی کرد و انتظار حمله از این تیم نمی‌رفت. حتی در همین فرم بازی هم فولاد یک موقعیت خوب تک به تک داشت که آن را از دست داد. در نتیجه با وجود آنکه حتما حضور علیرضا بیرانوند به پرسپولیس کمک کرده اما در مورد تحلیل توان دفاعی پرسپولیس باید کمی بردبارتر بود.