لیگ سیاه لیگ سفید!

تعطیلات طولانی‌مدت فوتبال باشگاهی در ایران به پایان رسیده و حالا همه باید خودشان را برای یک فصل تماشایی آماده کنند. فصلی که به دلایل مختلف، می‌تواند مقطع بسیار مهمی برای فوتبال ایران باشد و البته درست مثل همیشه، نگرانی‌های زیادی نیز در مورد آن وجود دارد. باید صبر کرد و دید که لیگ برتر بیست و دوم در چه مسیری قدم برمی‌دارد. آیا در این فصل همه روی فوتبال تمرکز می‌کنند؟ یا اینکه باز هم حاشیه‌ها از متن پررنگ‌تر می‌شوند؟
 
  فکرهای تازه
آنچه این فصل از لیگ برتر را حداقل نسبت به 2 فصل قبلی متمایز می‌کند، ورود همزمان 3 مربی خوب خارجی به لیگ برتر است. لیگ بیست و دوم به اندیشه‌های تازه‌ای گره می‌خورد و این موضوع می‌تواند سطح کیفی بازی‌ها را به شکل قابل توجهی بالاتر ببرد. ساپینتو که در کشورها و حتی قاره‌های مختلفی کار کرده، ژوزه مورایس که در باشگاه‌های بزرگ مثل اینتر، رئال مادرید و چلسی دستیار بوده و چند قهرمانی بسیار ارزشمند در قاره آسیا به‌دست آورده و البته قربان بردیف که سال‌ها در قامت سرمربی در فوتبال روسیه حضور داشته و چند باشگاه را کاملا متحول کرده، نام‌های مهمی برای این فصل هستند. مربیانی که آمده‌اند تا ردپایشان را در فوتبال ایران جا بگذارند و روی این فوتبال تأثیر چشمگیری داشته باشند. تعقیب مسیر این مربی‌ها در طول فصل، لیگ را بسیار تماشایی خواهد کرد. رقابت آنها با مربیان داخلی نیز در نوع خودش دیدنی به‌نظر می‌رسد. رقابتی که بدون شک در همه ابعاد به سود فوتبال ایران خواهد بود.

   بازگشت ستاره‌ها
باید بپذیریم که لیگ برتر بیست و دوم، یکی از کهکشانی‌ترین دوره‌های لیگ برتر است. خیلی از بازیکنانی که تا همین چند ماه قبل در عضویت باشگاه‌های اروپایی بودند، راهی لیگ برتر شده‌اند و این اسم‌ها، لیگ را جذاب‌تر خواهد کرد. پرسپولیس با خرید نفرات سرشناسی مثل بیرو، پورعلی‌گنجی، رفیعی و البته برنده شدن در کورس جذب سعید صادقی، یک تیم رؤیایی را در اختیار دارد. استقلال یک لشکر مهاجم خریده و بعد از ترمیم خط حمله به بهترین شکل، حالا به‌دنبال مهدی قایدی نیز هست. سپاهان هم 4بازیکن خارجی جذب کرده و تراکتور نیز یک پنجره شلوغ و جذاب نقل و انتقالاتی داشته است. فولاد را هم باید با نفرات با تجربه‌ای مثل وریا غفوری و دژاگه، یک مدعی پنهان برای فصل جدید بدانیم. همه این تیم‌ها عالی بسته شده‌اند و حتی باشگاه مس رفسنجان با زوج منشا و پریرا در خط حمله و گل‌گهر سیرجان با جذب یکی از بهترین جوان‌های لیگ یعنی خدابنده‌لو، در طول فصل حرف‌های زیادی برای گفتن دارند. در این لیگ، دیگر هیچ مسابقه‌ای ساده و قابل پیش‌بینی به‌نظر نمی‌رسد.
 
  انگیزه تمام‌نشدنی
یک دلیل دیگر برای جذابیت این فصل، برگزاری جام جهانی در میانه آن است. بازیکن‌ها از همان هفته اول انگیزه زیادی دارند تا بدرخشند و با نمایش بهترین فرم، خودشان را به جام جهانی برسانند. در فوتبال، هیچ‌چیز غیرممکن نیست و هر بازیکنی این شانس را دارد که ناگهان از فهرست تیم ملی سر دربیاورد. همین مسئله موجب می‌شود که انگیزه بازیکنان برای شروع این فصل در بهترین سطح ممکن باشد.

   در غیاب وی.ای.آر
هیچ‌کس نمی‌داند بالاخره چه زمانی از کمک‌داور ویدئویی در فوتبال ایران استفاده می‌شود. حتی وزیر ورزش و رئیس کمیته داوران هم در این مورد اطلاعات متناقضی به مردم می‌دهند. پیش‌بینی این است که در لیگ بیست و دوم هم خبری از وی.ای.آر نباشد چرا که زیرساخت‌های مربوط به این موضوع هنوز در فوتبال ایران فراهم نیست. این یعنی قرار است در طول فصل باز هم شاهد حداکثر اعتراض‌ها و بیانیه‌ها نسبت به عملکرد داوری باشیم. با توجه به مردود شدن چند داور سرشناس در تست‌های آمادگی شروع فصل، به‌نظر می‌رسد لیگ بیست و دوم فصل نگران‌کننده‌ای برای داوری در فوتبال ایران خواهد بود.
 
  چند نیمکت معمولی
در اینکه ترکیب نیمکت‌های لیگ با حضور مربیان خارجی جذاب شده تردیدی نیست اما نیمکت‌های معمولی هم در لیگ برتر اصلا کم‌تعداد به‌نظر نمی‌رسند. جای بسیاری از مربیان و به‌خصوص ستاره‌های نسل 98 مثل علی دایی، علی کریمی یا حتی علیرضا منصوریان روی نیمکت‌های این فصل لیگ برتر خالی خواهد بود. مربیان جوانی مثل فرزاد حسین خانی و مازیار زارع یا کسی مثل رضا پرکاس که برای نخستین بار در لیگ برتر مربی شده، این فصل با محکی بسیار بزرگ روبه‌رو خواهند شد.