امر به معروف تابع گرایش سیاسی نیست
مجید باقری: هیچ فرد یا گروهی حق ندارد در قالب امر به معروف و نهی از منکر دست به اقدامات مجرمانه مانند توهین، افترا، ضرب و جرح و مانند آن بزند
در مسئله اجرای امربهمعروف و نهی از منکر و نحوه عملکرد نیروهای فعال در این حوزه، از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون با مشکلات متعددی روبهرو بودهایم. به این دلیل، یکی از اولویتهای ستاد امر به معروف و نهیازمنکر، آموزش به افرادی است که در جامعه امر به معروف و نهی از منکر میکنند. «مجید باقری» دبیر اجرایی کمیته برگزاری برنامههای دهه احیای امر به معروف و نهی از منکر بر این موضع تأکید دارد و معتقد است همه افراد فعال در این عرصه باید قبل از ورود به مباحث امر به معروف و نهی از منکر، آموزش متناسب و کافی را در این خصوص دیده باشند. به بهانه دهه احیای امر به معروف و نهی از منکر با این مقام مسئول در ستاد احیای امر به معروف درباره ویژگی آمران به معروف، نحوه رسیدگی به تخلفات و چگونگی حمایت از آنها و نیز تأثیر سیاست در اجرای برنامههای امر به معروف و نهی از منکر پرسیدهایم.
دبیر اجرایی کمیته برگزاری برنامههای دهه احیای امر به معروف و نهی از منکر در پاسخ به این سؤال که آیا ستاد امر به معروف نیروهایی را به شکل استخدامی در اختیار دارد تا در جامعه امر به معروف و نهی از منکر کنند، میگوید: «براساس قانون اساسی امر به معروف وظیفه آحاد جامعه است و همه افراد میتوانند به شکل عمومی امر به معروف کنند. اما، افرادی هستند که علاقهمندند در قالب گروههای جهادی امر به معروف کنند و در این حوزه ستاد امر به معروف و نهی از منکر برنامهای برای این گروهها دارد تا آموزشهایی را در 18عرصه که برای این منظور تعریف شده است، به این افراد ارائه کند.» مجید باقری در پاسخ به این سؤال که هزینه امر به معروف برای آمران در جامعه رو به افزایش است و عملکنندگان به آن با تهدید روبهرو میشوند و برای حمایت از آمران چه برنامهای در دستور کار ستاد قرار دارد، میگوید: «شاهد این هستیم که برخی آمران به معروف و ناهیان از منکر در چارچوب قانون در حال فعالیت هستند اما، از سوی عدهای مورد حمله، ضربوشتم، اهانت و حتی تهدید قرار میگیرند. ستاد در دوره کنونی، دستورالعمل اجرایی قانون مصوب مجلس در سال94 را اصلاح و ویرایش کرده و آن را به تصویب اعضای ستاد رسانده است. بر این اساس، دامنه حمایتها نیز افزایش یافته و از آمرانی که به شکل قانونمند فعالیت میکنند، حمایت جدیتری به نسبت گذشته انجام خواهد شد.» وی با بیان اینکه امر به معروف و نهی از منکر ناظر به رفتارهای علنی افراد است و قرار نیست کسی در حریم شخصی و زندگی خصوصی افراد تجسس کند، ادامه میدهد: «هر رفتار و رویهای که در انظار عمومی انجام شود و خلاف قانون و شرع باشد، باید از سوی آمران به معروف و ناهیان از منکر مورد تذکر قرار بگیرد و اگر جایی مورد دید نیست، نمیتوانند به آن ورود کنند.»
شروطی که آمران باید رعایت کنند
وی در پاسخ به برخی نقدها درباره عملکرد آمران به معروف و بیتفاوتی ستاد در حمایت از افرادی که در فرایند امر به معروف و نهی از منکر دچار آسیب یا تهدید میشوند، به موضوع مهمی اشاره میکند و میگوید: «براساس قانون سال94، یکی از وظایف ستاد امر به معروف حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر در چارچوب قانون است. اما اینکه هرکسی بخواهد به نام امر به معروف به دیگران توهین کند و سبب هتک حرمت افراد شود، این بهمعنای امر به معروف نیست و در چارچوب قانون نمیگنجد. ستاد صرفا از آمران به معروف و ناهیان از منکر در چارچوب قانون حمایت حقوقی و قانونی میکند.» او توضیح بیشتری در اینباره میدهد: «براساس ماده16 قانون حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر، حمایت همهجانبه از اقدامات قانونی آمران به معروف و ناهیان از منکر وظیفه ستاد است. اقدامات قانونی شامل این است که هیچ فرد یا گروهی حق ندارد در قالب امر به معروف و نهی از منکر دست به اقدامات مجرمانه مانند توهین، افترا، ضرب و جرح و مانند آن بزند، ستاد از این دسته از افراد حمایت نمیکند.» باقری، حمایت از آمران به معروف را ناقض حمایت از افراد شاکی از عملکرد آمران نمیداند و به موضوع قابلتوجهی اشاره میکند: «گزارشهایی وجود دارد که نشان از تخلف آمران به معروف است. ستاد احیای امر به معروف در چنین مواردی از افرادی که بهدلیل خطای آمران در عملکرد دچار خسارت و زیان شدهاند، حمایت میکند و اینگونه نیست که این ستاد صرفا از آمران حمایت کند بلکه از افراد شاکی به این شرط که شکایتشان ناشی از خطای آمر باشد، حمایت قانونی میکند.»
خودمان را با سیاست دولتها تنظیم نمیکنیم
باقری در پاسخ به این سؤال که چرا با تغییر دولتها شاهد کمرنگ یا پررنگشدن موضوع عفاف و حجاب در جامعه هستیم و آیا رویکردهای سیاسی یا فشار دولتها تأثیری بر عملکرد ستاد داشته است یا نه، با رد این موضوع میگوید: «ستاد امر به معروف فراقوهای است و قرار نیست با عوضشدن یک گرایش سیاسی ستاد هم متناسب با آن رفتار خود را تغییر دهد. ممکن است دولتی بیاید که با نظرات ستاد همسو نباشد و همراهی کمتری با ستاد و برنامههای آن داشته باشد یا برعکس. این به آن معنا نیست که ستاد با رفتارهای سیاسی بخواهد رفتارهای خود را تغییر دهد.» او اضافه میکند: «رفتار مسئولان و اثرات مخربی که تصمیمها و امضاهای آنان در جامعه دارد موضوعی نیست که بتوان بهسادگی از کنار آن عبور کرد. وقتی دولتی رفتارهای مخربی دارد، این اثر خود را در جامعه میگذارد. این اثرگذاریهاست که سبب میشود عملکرد ستاد در جامعه با شدت و حدت یا کمرنگ دیده شود اما، اقدامات ستاد امر به معروف با دمای سیاسی بالا و پایین نمیشود.»