اما تو باور نکن!

وزیر ورزش و جوانان که روزهای شلوغی را پشت‌سر می‌گذارد، حالا برای نخستین‌بار از مجلس شورای اسلامی کارت زرد دریافت کرده است. سؤال نمایندگان که وزیر را پشت تریبون مجلس قرار داد، این بود که چرا با وجود گذشت ۱۸ماه از تصویب قانون شرح وظایف و اختیارات وزارت ورزش و جوانان، هنوز آیین‌نامه اجرایی این قانون به تصویب هیأت دولت نرسیده و عملا ظرفیت‌های این قانون فعال نشده است؟ سجادی در مجلس در مورد روند تصویب این آیین‌نامه اجرایی صحبت کرد و وعده داد که به‌زودی همه موانع از مسیر آن برداشته خواهند شد. با وجود این، مجموع توضیح‌های سجادی برای نمایندگان قانع‌کننده به‌نظر نمی‌رسید. در این جلسه البته پرسش‌های دیگری نیز در مورد بازگشت احتمالی مسببان قرارداد فاجعه‌بار ویلموتس به فدراسیون فوتبال‌ مطرح شد. به‌نظر می‌رسد موضع‌گیری تند و تیز اخیر آقای وزیر، بی‌ارتباط با جلسه دیروز مجلس نبوده است. به هر حال 120رأی مخالف نسبت به توضیحات سجادی، موجب شد که او از مجلس شورای اسلامی کارت زرد دریافت کند؛ اتفاقی که می‌تواند یک تلنگر جدی برای مجموعه تحت مدیریت این وزیر باشد.
سجادی در حاشیه صحبت‌هایش در مجلس شورای اسلامی، جمله‌ای را نیز به زبان آورده که جای بحث و بررسی دارد. او مدعی شده که «این روزها اخبار خوب حوزه ورزش، حال همه را خوب کرده است». تردیدی نیست که این روزها گاهی اخبار خوبی نیز در مورد موفقیت‌های ورزشی نمایندگان ایران به گوش می‌رسد اما آیا واقعا شرایط ورزش ایران خوب و امیدوارکننده است؟ فوتبال به‌عنوان پرهوادارترین ورزش ایران، بدترین روزهای ممکن را پشت سر می‌گذارد. از یک سو بدهی ویران‌کننده به مارک ویلموتس و از سوی دیگر حواشی انتخابات فدراسیون شرایط دشواری برای فوتبال ساخته‌اند. در کنار همه این مسائل، باید به بلاتکلیفی تیم ملی، مشکلات اردویی تیم و همچنین دودستگی در بین نفرات آن نیز اشاره کرد. به‌نظر می‌رسد حضور سجادی در اردوی قطر نیز تأثیر خاص خودش را روی این دودستگی داشته است. در کشتی که نخستین و موفق‌ترین ورزش ایران به شمار می‌رود، نماینده آقای وزیر در قامت رئیس مجمع با رئیس فدراسیون درگیر شده و کنایه‌های عجیب 2چهره باسابقه در ورزش ایران، برای چندین روز نقل محافل بوده است. در رشته‌ای مثل وزنه‌‌برداری که در چند دوره المپیک صاحب مدال‌های ارزشمند و رکوردهای بزرگ شده، کار به اعتصاب ورزشکارها و درگیری فیزیکی رسیده است. بسیاری از وزنه‌بردارهای تیم ملی به‌شدت از شرایط ناراضی هستند و امکانات را برای ادامه حضور در تیم ملی کافی نمی‌‌دانند. بسکتبال ایران هم که زمانی از مهم‌ترین قدرت‌های قاره آسیا بود، حتی نتوانسته در جمع 4تیم برتر تورنمنت ساده‌ای مثل کاپ آسیا قرار بگیرد و سال‌هاست که استعدادیابی موفقیت‌آمیزی برای کشف ستاره‌های جدید این ورزش صورت نگرفته است. رئیس فدراسیون تکواندو نیز به جای سروسامان‌دادن به وضعیت این رشته ورزشی بعد از ناکامی در المپیک، وقت و تمرکزش را صرف حضور در انتخابات کمیته ملی المپیک کرده است. جودو در ایران نیز همچنان با مشکلات تحریم روبه‌رو شده و از سوی فدراسیون جهانی برای نبردهای مختلف دعوت نمی‌شود. ایران در همین چند سال گذشته یکی از مهم‌ترین شطرنج‌بازهایش را نیز به کشورهای دیگر سپرده است. آیا واقعا حجم اخبار خوبی که این روزها در حوزه ورزش به گوش می‌رسد، بیشتر از این اخبار بد و نگران‌کننده است؟ بسیاری از فدراسیون‌ها با کمبود قابل توجه ‌امکانات روبه‌رو هستند و حتی بدیهی‌ترین امکانات لازم برای آماده‌سازی‌ ستاره‌ها در مسیر المپیک را هم ندارند. روند کوچ ستاره‌های ایرانی به کشورهای دیگر نیز هیچ‌وقت به شکل جدی متوقف نشده است. اگر در این شرایط آقای وزیر واقعا اخبار خوبی دارند، بد نیست آن را با هواداران ورزش در ایران نیز در میان بگذارند؛ چرا‌که در مرور وضعیت رشته‌های مختلف، به‌ندرت خبرهای خوب به گوش می‌رسند.
فوتبال، شمشیربازی، ژیمناستیک و دوچرخه‌سواری، فدراسیون‌هایی هستند که همچنان با سرپرست اداره می‌شوند. در نخستین روزهای شهریورماه نیز دوران 4ساله ریاست فدراسیون‌ بدمینتون به پایان خواهد رسید. سروسامان‌دادن به این فدراسیون‌های آشفته یکی از مهم‌ترین ماموریت‌های وزارت ورزش به شمار می‌روند اما به جز فدراسیون فوتبال، حتی زمان برگزاری انتخابات سایر فدراسیون‌ها هم مشخص نشده است. در چنین شرایطی، سخت می‌توان باور کرد که حال ورزش واقعا خوب شده باشد. هواداران ورزش در ایران هم مثل نمایندگان مجلس، در مقابل چنین جمله‌ای قانع نمی‌شوند. حال ورزش وقتی خوب خواهد شد که تکلیف ریاست فدراسیون‌ها روشن شود، بودجه و امکانات کافی در اختیار ورزشکارها قرار بگیرد و با مجموعه‌ای از انتخاب‌‌های درست و برنامه‌ریزی مداوم، ستاره‌های ایرانی فرصت درخشیدن در میادین جهانی را به‌دست بیاورند.