شناسایی 300شهید با یک دسته گل شقایق
خواندن خاطرات عزیزانی که در تفحص شهدا شرکت دارند حکم کیمیایی است که باید همیشه آن را مرور کرد. در بخشی از این خاطرات که در خبرگزاری فارس منتشر شده، خاطره جالبی آمده است: «یکی از عملیاتهایی که در سال۱۳۶۱ در منطقه جنوب انجام شد، «عملیات محرم» بود. بعد از گذشت چند سال از این عملیات و خاتمه جنگ، در سال ۱۳۶۹ گروهی از نیروهای تفحص بر آن شدند که برای پیدا کردن پیکر مطهر شهدا وارد این منطقه شوند، اما موانع سخت به جای مانده از جنگ، کار آنها را با مشکل مواجه کرد. آنها ۶روز در این منطقه عملیاتی در جستوجوی پیکر شهدا بودند اما توفیقی نیافتند. در روز هفتم که برابر با روز نیمهشعبان بود، آخرین روزی بود که اجازه فعالیت داشتند و چون پیکر شهیدی را تفحص نکردند باید کار را متوقف میکردند. نزدیک غروب شهید علیرضا غلامی که در سال۱۳۷۶ در جریان تفحص منطقه فکه به شهادت رسید، همانند دیگر اعضای گروه تفحص که ناامید شده بود، در آن بیابان برهوت و خشک چشمش به 4،5شقایق افتاد که برخلاف جاهای دیگر که تک تک میرویند، در آنجا دستهای و کنار هم روئیده بودند. غلامی به سمت آن گلها رفت که برای بچههای معراج بهعنوان عیدی ببرد. وقتی خواست گل را با ریشه در بیاورد، متوجه شد که ریشه شقایق از جمجمه یک شهید روییده است. شهید پلاک هویت هم همراه داشت. با تفحص پیکر شهید مهدی منتظرالقائم، مجوز داده شد که در آن منطقه به تفحص ادامه دهند و بهدنبال آن ۳۰۰ شهید در آن منطقه شناسایی شد.»