حسن موسوی؛ مربی ورزش و پژوهشگر سلامت
دنیای امروز، دنیایی سراسر ماشینی است و این مسئله به شکلی فزاینده در حال رشد است. ما ساعتها پشت میز نشستهایم و بیشتر از 2حس بینایی و لامسه برای انجام فعالیت روزانه استفاده میکنیم. باید بدانید آسیبهای زیادی، سلامت پشت میزنشینها را تهدید میکند و نشستن طولانیمدت روی صندلی عوارض جبرانناپذیری دارد.
بیشتر کارمندان یکسوم از روز خود را در محیط کار سپری میکنند. برای همین داشتن تحرک و ورزش برای کارمندان پشت میزنشین بسیار ضروری است.
نتایج تحقیقات گسترده نشان داده است که بیشتر کارمندان در درازمدت به اختلالات اسکلتی – عضلانی مبتلا میشوند. در نتیجه این اختلالات، آسیبهای متعددی در اجزای تشکیلدهنده سیستم اسکلتی بدن نظیر مفاصل، استخوانها، ماهیچهها، لیگامنتها، اعصاب محیطی، تاندونها، غلاف تاندونها و رگهای خونی به واسطه شغل فرد وارد میشود.
چند نمونه از کارهای سادهای که کارفرمایان میتوانند برای فعال نگهداشتن کارکنان انجام دهند، از این قرار است:
برنامه دویدن، پیادهروی یا کوهپیمایی گروهی
تشویق کارکنان به استفاده از دوچرخه یا دویدن برای آمدن به محل کار
ایجاد اتاق استراحت یا اتاق ورزش یا اتاق بازی در سازمان
برگزاری کلاس گروهی پیلاتس، یوگا یا ایروبیک در فضای شرکت
ثبتنام در کلاسهای تناسب اندام با هزینه سازمان
طراحی دکوراسیون داخلی پویا و جذاب
اغلب فضاهای اداری طوری طراحی میشوند که کارمندان کمترین رفتوآمد را داشته باشند. ساختار چنین فضاهایی، افزایش وزن را آسان میکند. نشستن پشت میز، علاوه بر افزایش وزن، آسیبهایی هم به ستون مهرهها، مفاصل، چشمها و گردن وارد میکند. اما بیایید ببینیم چرا ورزشکاران، کارمندانی عالی برای یک سازمان هستند؟ زیرا:
استقامت بیشتری دارند. افراد ورزشکار پشتکار بیشتر و سرسختی ذهنی دارند؛ یعنی در برابر ناملایمات، پایداری بهتری دارند.
دارای مهارتهای نرم هستند؛ ورزشکاران چنان آموزش دیدهاند که آنها را برای محیط شغلی بسیار مناسب میکند. سالها تمرین و بازی در کنار همتیمیهایشان آنها را منعطف کرده است. آنها همچنین میدانند که چگونه انگیزه دهند و چگونه یک محیط رقابتی سالم در محل کار ایجاد کنند.
بارها از شکست، درس گرفتهاند؛ ورزشکاران، بارها شکست را تجربه کردهاند. ورزشکارانی که با شکست بزرگ شده و پرورش یافتهاند، میدانند از دستدادن پیروزی وقتی که خیلی به آن نزدیک هستید به چه معناست.
گروه برایشان همهچیز است؛ آنها تمایل بیشتری دارند که به همکاران کمک کنند تا گروه بالا بیاید و در کنار تیم بمانند و اطمینان حاصل کنند که فقط آنها از خط پایان عبور نمیکنند بلکه همه افراد تیم با یکدیگر از خط پایان عبور میکنند.
سه شنبه 28 تیر 1401
کد مطلب :
166215
لینک کوتاه :
newspaper.hamshahrionline.ir/ADyvz
+
-
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به روزنامه همشهری می باشد . ذکر مطالب با درج منبع مجاز است .
Copyright 2021 . All Rights Reserved