جمشید حمیدی، کارشناس والیبال
روزی که تیم ملی به برزیل اعزام شد تا در هفته اول لیگ ملتها حاضر شود، تنها انتظار این بود که تیم خوب بازی کند. عدماطمینان به بازیکنان تازهوارد و تردیدی که سرمربی تیم، بهروز عطایی به نتیجهگیری تیمش داشت، در مصاحبههایش مشهود بود. ولی بعد از اینکه بازیکنان فرم گرفتند و تاکتیکپذیر شدند، چند کارستان را تماشا کردیم که اوج آن نه مقابل تیم جوانشده آمریکا بود و نه غلبه بر کانادا؛ اوج هنرمندی آنها در مصاف بسیار حساس با صربستان بود. صربها با وجود بهرهگیری از سوپراستارهایشان مغلوب اراده و انگیزه بازیکنان ایران شدند. به نیمهنهایی صعود کردیم اما کارستان واقعی زمانی است که روی سکوی لیگ ملتها بایستیم.
امین در استاندارد بینالمللی
تکتک بازیکنان تیم ملی در عرصه لیگ ملتها فراتر از توان خود ظاهر شدند. بازپروری روحی و فنی امیرحسین اسفندیار، فکوری، کاپیتان میلاد عبادیپور و هنرنمایی محمدرضا حضرتپور و خودباوری مهدی جلوه و امیر توخته بهجای خود اما تنها بازیکن ایرانی که در استاندارد جهانی ظاهر شد، امین اسماعیلنژاد قطر پاسور است. او توپهایش را در اوج زد، در آبشارهایش بینظیر بود و دستهایش تا ارتفاع بالای۳۷۰سانتیمتر، فراز تور را به تسخیر درآورد. امین روی پاسهای مینیاتوری محمدطاهر وادی چهره شد و امروز بدون تردید میتواند در تیم منتخب لیگ ملتها جای بگیرد. آفرین پسر!
سید برمیگردد؟
مسابقات والیبال قهرمانی جهان، شهریورماه برگزار میشود. این رقابتها بعد از المپیک مهمترین رویداد والیبال است. ایران هم به فاصله 2ماه بعد از لیگ ملتها باید به جنگ بزرگان والیبال جهان برود. مسابقات قهرمانی جهان مثل لیگ ملتها نیست که مربیان فرصت ریسک داشته باشند و همه تیمها با همه داشتههایشان به میدان میآیند. شنیده میشود که فدراسیون هم برای تقویت تیمملی، چراغ سبز را برای ورود سیدمحمد موسوی به تیم ملی روشن کرده است. گویا مصطفی کارخانه مربی سابق سیدهم موفق شده رضایت او را برای بازگشت به تیم بگیرد. تیم ملی یعنی شایستهسالاری و دیگر هیچ!
پشت خط زن/کارستان نهایی
در همینه زمینه :