این تیم را می‌خواستیم

شگفتی؛ ایران و لهستان هر دو در بازی اول از هفته سوم لیگ ملت‌های والیبال شگفتی‌ساز شدند؛ ایرانی‌ها با پیروزی‌ و لهستانی‌ها با شکست! نه خوش‌بین‌ترین ایرانی انتظار پیروزی از تیم ملی در بازی با لهستان را داشت و نه بدبین‌ترین لهستانی پیش‌بینی باخت تیمش را می‌کرد.
این نخستین بار نیست که والیبال ایران لهستان را شکست می‌‌دهد. در 25بازی قبلی 2تیم، ایران در 9بازی برنده بوده. اما پیروزی دهم در شرایط خاص‌تری به‌دست آمد. تفاوت ایران و لهستان در تعداد مدال‌هایی است که لهستان از بازی‌های المپیک، قهرمانی جهان و از همین لیگ ملت‌ها دارد. تفاوت در تعداد بازیکنانی است که لهستان در لیگ‌های معتبر جهان دارد، در تعداد بازیکنان نامی و... با درنظر گرفتن این تفاوت‌هاست که پیروزی‌های ایران در مقابل این تیم همیشه برای طرفداران والیبال خوشایندتر از پیروزی‌های دیگر است ولی این پیروزی به 2دلیل اهمیت بیشتری دارد. بازی سه‌شنبه در سالن گدانسک لهستان برگزار شد، سالنی پر از تماشاگر. دوم اینکه تیم ایران با تغییراتی که داشت، شروع خوبی در لیگ امسال نداشت. هر چند تیم ملی قبل از بازی با لهستان از 8بازی 4بازی را برده و در شروع هفته دوم صدرنشین آن هفته یعنی آمریکا را شکست داده بود، با این حال تیم قابل اعتمادی نبود. شکست مقابل ژاپن و بازی‌های نه‌‌چندان دلچسب هفته اول و شکست‌های یکی‌ در میان در هفته دوم، این ذهنیت را ایجاد کرده بود که تیم در هفته سوم کار سختی دارد، به‌خصوص در بازی اول با لهستان که بعد از فرانسه، تیم دوم جدول بود. اما سه‌شنبه‌شب بازیکنان همه را غافلگیر کردند. بازی با شکست ایران در ست اول شروع شد. تا نیمه‌های ست دوم امیدی به پیروزی تیم نبود ولی از همان شروع می‌شد گفت که بازیکنان با پختگی بیشتری به زمین آمده‌اند. سرویس‌ها بهتر از بازی‌های قبل شد، سرعتی‌زن‌ها بازی‌ بهتری به نمایش گذاشتند و «دریافت» که نقطه‌ضعف همیشگی بود، نقطه قوت تیم شد. در این بازی می‌شد به تک‌تک بازیکنان نمره قبولی داد، از میلاد عبادی‌پور کاپیتان گرفته تا محمدرضا حضرت‌پور لیبرو. چه اصلی‌ها و چه تعویضی‌ها در مقابل نام‌های بزرگ لهستان درخشیدند. حتی فنی‌ها به کادر فنی ایران هم نمره بیشتری از کادر فنی لهستان دادند. بهروز عطایی و دستیارانش هر چند با نقدهایی همراه بودند به‌خصوص در ست دوم و زمانی که لهستان 7امتیاز جلو افتاد و انتظار بیشتری از مربیان می‌رفت ولی با این حال عملکرد آنها بیشتر مورد تأیید بود تا گربیچ. صحبت‌های گربیچ بعد از باخت تیمش هم خیلی حرفه‌ای به‌نظر نمی‌رسید: «گاهی اوقات تیمی که در جدول از حریف پایین‌تر است و شاید این امکان را نداشته باشد که به مرحله نهایی صعود کند، با تمام رویاهای خود بازی می‌کند و این‌رؤیا انگیزه فوق‌العاده‌ای به بازیکنان می‌دهد.» این حرف‌های او شاید به واقعیت نزدیک باشد اما برای مربی تیم بازنده بیشتر شبیه توجیه است. گربیچ در این بازی ترکیبش را تغییر داده بود، ترکیبی که جواب نداد و او را مجبور به اعتراف کرد: «این مسابقه درس والیبالی به من داد که باید بازیکنان را بهتر بشناسم. وقتی حریف خوب بازی می‌کند ما هم باید به خوب بازی کردن ادامه دهیم.» این نخستین بازی تیم ملی لهستان با مربیگری گربیچ مقابل تماشاگران خودشان بود.
انتخاب ستاره بین بازیکنان ایران سخت بود. امیرحسین اسفندیار، هم با دریافت‌های خوبی که داشت دل هواداران را برد، هم سرویس‌های خوبی زد و هم اینکه بیشتر از همه بازیکنان امتیاز گرفت؛ 21امتیاز. میلاد عبادی‌پور هم بهترین چهره زمین بود. او با مدیریت داخل زمین، دریافت‌ها و سرویس‌هایش حریف را آزار داد. امین اسماعیل‌نژاد که از شروع لیگ یکی از بهترین‌های تیم ایران بوده و در بیشتر باز‌ی‌ها امتیازآورترین، در بازی با لهستان نمایش بی‌نظیری داشت. چه‌کسی تصور می‌کرد روزی در ست پنجم بازی ایران و لهستان، تابلوی امتیازات، نتیجه 12-2را به نفع ایران نشان دهد. در این 10امتیاز اسماعیل‌نژاد از خط سرویس تکان نخورده بود. امیرحسین توخته و مهدی جلوه، سرعتی‌زن‌های ایران هم بهتر از بازی‌های قبل بودند. عملکرد محمدطاهر وادی پاسور تیم هم قابل‌قبول بود. او در جاهایی که نیاز بود به بازی سرعت داد و این هوشمندی‌اش دلگرم‌‌کننده بود.
آمار بازی می‌گوید لهستان در همه فاکتورها نسبت به ایران برتری داشت. در حمله آنها 60امتیاز گرفتند و ایران 56؛ آنها 12امتیاز از دفاع داشتند و ایران 5امتیاز؛ همچنین امتیاز آنها از سرویس 10بود و امتیاز ایران 9. اما در اشتباهات، لهستان بیشتر از ایران امتیاز از دست داد. ایران 22اشتباه داشت و لهستان 41اشتباه. بعضی‌ها پیروزی ایران را نتیجه همین اشتباهات لهستان می‌دانند.
بازی اول تمام شد و ایران 3بازی مهم دیگر در پیش دارد. ایران امشب با ایتالیا بازی می‌کند که ظهر دیروز در صدر جدول بود. صربستان و اسلوونی هم حریفان بعدی هستند؛ 3بازی سنگین بعد از یک پیروزی شیرین. ایران می‌تواند در 3بازی به پیروزی برسد؟ گرفتن امتیاز از لهستان کاری نشدنی بود که شد ولی تیم برای صعود به امتیازات بیشتری نیاز دارد. 8تیم اول به مرحله بعد می‌روند و اگر ایران بتواند جایگاهش را حفظ کند، مهم‌ترین کار را انجام داده است.
ایتالیا و لهستان 2تیم اول هستند، فرانسه، آمریکا، برزیل، ژاپن و هلند نیز بالاتر از ایران قرار دارند و به صعود امیدوارترند. غیر از ایران 3تیم دیگر هم مدعی‌ صعودند؛ صربستان، آرژانتین و اسلوونی. ایران نسبت به این تیم‌ها شرایط بهتری برای صعود دارد اما یک نگرانی هم وجود دارد. در 9بازی گذشته ترکیب ایران تغییرات چندانی نداشته است. در فشار سنگین و بالای بازی‌ها همه بازیکنان در پست‌هایشان جا افتاده‌اند اما از طرف دیگر این فشار ریسک آسیب‌دیدگی را بالا برده است. اگر یکی از این نفرات مصدوم شود، تیم می‌تواند دوباره سرپا شود؟ جایگزین‌ها می‌توانند عملکرد خوبی داشته باشند؟ اگر تیم صعود کرد، این بازیکنان توانایی چند بازی سنگین دیگر را هم دارند؟