تاریخ ایران
سیاحانی که به ایران آمده‌اند
کتاب «سیاحانی که به ایران آمده‌اند» نوشته داریوش شهبازی را انتشارات ماهریس روانه بازار کتاب کرده است.
سفر، مادر تجربه و سفرنامه مادر تاریخ است و عمارت شکوهمند تاریخ با مصالحی که سیاحان فراهم می‌آورند، ساخته می‌شود. سفرنامه‌ها از منابع مهم جغرافیایی و تاریخی و کلید شناخت ویژگی‌های فرهنگی و اجتماعی جوامع انسانی، یعنی پایه علم تاریخ و مردم‌شناسی هستند. ایران از قدیم‌الایام به دلایل مختلف مورد توجه و عنایت جهانیان بوده است. مردم آینه تمام نمای لیاقت و شایستگی حاکمان‌اند، در دوران شکوه و جلال کشور به درجه اعلای انسانی و معرفت می‌رسند و در دوران انحطاط به ذلت و خواری می‌افتند. ایرانیان معاصر کورش و داریوش مورد ستایش و غبطه سیاحانی چون «هردوت»، «گزنفون»، «پلی بیوس» و غیره بوده‌اند و به عکس، ایرانیان عصر قاجاریه را سفرنامه نویسان نکوهش کرده‌اند. داریوش شهبازی، تاریخ پژوه ایرانی است. وی از سال ۱۳۶۸ پس از تألیف «زندگینامه میرزا تقی‌خان امیرکبیر» و «تاریخ سکه» با گردآوری بیش از ۸۵۰ هزار فیش در پی تألیف و تدوین مجموعه‌ای 20جلدی با نام «تهران نامه» است. مجموعه‌های «برگ‌هایی از تاریخ تهران» و «پرسه در دارالخلافه» از آثار وی چاپ و منتشر شده است. کتاب دوجلدی «روایاتی از تهران قدیم» هم از وی در دست چاپ است. از او حدود 200 مقاله در نشریات گوناگون ایران منتشر شده است.
