حُرمت حَرم
سید محمدرضا واحدی - کارشناس فرهنگی
ششم ذی الحجه، سی و پنجمین سالگرد جمعه خونین مکه و کشتار حاجیان ایرانی و غیرایرانی توسط رژیم آل سعود است؛ حاجیان بی‌گناهی که در خیابان‌های بلد امن الهی یعنی مکه توسط پلیس تا‌به‌دندان‌مسلح سعودی به رگبار بسته شدند و تعداد زیادی از آنها به شهادت رسیدند و تعداد زیاد دیگری زخمی شدند. حاجیان بی‌گناهی که تنها به این جرم به خاک و خون کشیده شدند که به‌عنوان رکنی از ارکان حج، در تظاهراتی انزجار خویش را از دشمنان دین اظهار داشتند و نسبت به مشرکانی که دنبال سلطه بر مسلمان‌ها هستند، اعلام برائت کردند. در این فاجعه حتی به زنان هم رحم نکردند و شمار زیادی از شهدا و زخمی‌ها زنان بودند. عوامل سعودی نه‌تنها رسم مهمان نوازی را به‌عنوان خصوصیت معروف عرب رعایت نکردند که حتی حرمت زمان و مکانی را شکستند که از نظر عرب جاهلی هم حرمت داشت. عرب جاهلی قبل از اسلام هم در‌ماه ذی الحجه به‌عنوان‌ماه حرام و در مکه به‌عنوان بلد حرام از خونریزی پرهیز داشت.
فردای آن روز امام خمینی(ره) در پیامی اعلام کردند که آل سعود «به دست خود اسباب افتضاح و رسوایی خود را فراهم کردند. ما اگر می‌خواستیم به جهان اسلام ثابت کنیم که کعبه‌‌دارانِ کنونی لیاقت میزبانی سربازان و مهمانان خدا را ندارند و جز تأمین آمریکا و اسرائیل و تقدیم منافع کشورشان به آنها کاری از دستشان برنمی‌آید، به این خوبی نمی‌توانستیم بیان کنیم و به این اندازه که کارگزاران بی‌‌اراده حاکمیت سعودی در این قساوت و بی‌‌رحمی عمل کردند، موفق نمی‌شدیم.»
شاید آن روزها گفتن و پذیرفتن این سخن سخت بود که قبله آنان آمریکا و غرب است، اما با گذشت زمان و انتشار اخبار جنایات رژیم سعودی در داخل و خارج کشورشان، دیگر باور این مطلب سخت نیست که هرچند آنان به سمت کعبه نماز می‌خوانند اما دل در گرو محبت و حمایت دشمنان خدا دارند. هرچند
ایاک نعبد و ایاک نستعین می‌گویند اما به مشرکان و مخالفان اسلام تکیه می‌کنند و از آنان استمداد می‌جویند. حاکمان شبه جزیره‌العرب هرچند به‌خود لقب خادم‌الحرمین‌الشریفین می‌دهند، اما بارها و بارها نشان داده‌اند که هیچ ارزشی برای حرم الهی و حریم نبوی قائل نیستند و تنها معیار آنها ماندگاری خودشان و تسلط بر منابع سرشار نفتی ملت مظلوم عربستان است. از حرمین شریفین به‌عنوان ابزاری برای کسب قدرت و ثروت نامشروع تبار آل‌سعود از یک طرف و مثلاً رهبری کشورهای اسلامی و مسلمانان مستضعف جهان از طرف دیگر استفاده می‌کنند. آنها به جای اینکه حرمت خانه و صاحب‌خانه را نگه دارند هر جا که پای منافعشان در کار باشد آن را می‌شکنند و حریم خانه خدا را که در قرآن کریم و روایاتی مفصل به‌عنوان حرم امن الهی شمرده شده است، مخدوش می‌کنند. رعایت حرمت خانه خدا از نظر آنان فقط بر دیگران واجب است وگرنه خودشان نه‌تنها پایبند نیستند که برخلاف شعار خادمی حرم، حرم را به خدمت خود گرفته‌اند. آنها نه‌تنها در شهر مکه که حرم امن الهی است حتی در خود مسجدالحرام هم خون مسلمانان را ریخته و هنوز هم اگر احساس خطر کنند می‌ریزند. در سال 1979میلادی گروهی مسلح به مسجدالحرام وارد شدند و تعدادی از زائران را به گروگان گرفتند. هرچند عقاید و انگیزه‌ها و رفتار آن گروه افراطی که خود زاییده وهابیت بودند مورد تأیید ما نیست و معتقدیم آنها هم حرمت خانه خدا را شکستند، اما رفتار وحشیانه آل سعود در برخورد با آنان نیز جای شگفتی و تأسف دارد. در این حادثه چون نیروهای امنیتی سعودی نتوانستند بر شورشیان غلبه کنند، متوسل به کماندوهای فرانسوی شدند. جالب است که بعضی گفته‌اند چون ورود غیرمسلمانان به مسجدالحرام ممنوع است، نیروهای فرانسوی در مراسمی تشریفاتی شهادتین را بر زبان آوردند و مثلاً مسلمان شدند!!! تا بتوانند برای کشتن شورشیان و مهاجمان وارد مسجد شوند. این ماجرا دو هفته طول کشید و طی آن تعداد 250تن از شورشیان کشته شدند و باقی‌مانده آنها تسلیم نیروهای امنیتی شدند که تعداد ۶۳ نفرشان بعداً در میادین شهرهای عربستان گردن زده شدند. البته اخیراً شبکه‌‌الجزیره مستندی به نام «ما خُفی اعظم» در این‌باره ساخت که نکات جدیدی از آن فاجعه را افشا کرد. کاپیتان «پل باریل» فرمانده تیم فرانسوی نیروهای مداخله سریع در گارد ملی فرانسه که به درخواست عربستان برای مشارکت در سرکوب عناصر شورشی به مکه اعزام شده بود، در گفت‌وگو با این برنامه تأیید کرد که آنها به استفاده از بمب‌های گاز شیمیایی ویژه‌ای که از فرانسه آورده شده بود، متوسل شدند. وی در پاسخ به سؤالی درباره هتک حرمت حریم مکه توسط نظامیان فرانسوی گفت: نیروهای فرانسوی در همه جای حرم تردد داشتند. آنها دقیقاً نمی‌دانستند کجا هستند و هیچ‌یک از سعودی‌ها از آنها درباره دینشان سؤال نکردند و تنها سؤال از آنها درباره دقت و سالم بودن سلاح‌هایشان بوده است. او این عملیات را یک فاجعه دانست و گفت: با وجود اینکه عملیات موفق بود، فاجعه هم به بار آورد. آمار ۳۰۰ کشته که مقامات سعودی اعلام می‌کنند درست نیست. شمار کشته‌ها در این حادثه قریب به 5هزار نفر است که از این تعداد، 3هزار نفراز حجاج به گروگان گرفته شده بودند.
در همینه زمینه :