می‌خواهم 3طلای المپیک بگیرم
امیرحسین زارع می‌گوید: آمده‌ام سال‌ها ملی‌پوش سنگین‌وزن باشم قهرمان مسابقات جهانی نروژ، آماده تکرار طلایش در صربستان است
علیرضا سلیمانی در جهانی۱۹۸۹ مارتینی سوئیس آخرین مدال طلای ایران در فوق‌سنگین کشتی آزاد را گرفت؛ مدالی که تا سال2021 تکرار نشد. اما در مسابقات جهانی نروژ2021 یک جوان 21ساله طلسم ناکامی سنگین‌وزن‌های ایران در مسابقات جهانی را شکست. امیرحسین زارع که در المپیک توکیو به مدال برنز رسیده بود، کمتر از 2ماه بعد در حضور تمام مدعیان، طلای جهان را گرفت و خودش را پادشاه سنگین‌وزن معرفی کرد. بسیاری از اهالی کشتی او را پدیده سنگین‌وزن دنیا می‌دانند و عملکردش در یک سال اخیر صحه بر نظرات تمام کارشناسان گذاشته است.
تورنمنت رنکینگ قزاقستان را با کسب مدال تمام کردی. از این رقابت‌ها برایمان بگو.
2ماه قبل از این تورنمنت در اردوی تیم ملی از ناحیه پا مصدوم شدم. با وجود مصدومیت در اردو ماندم تا هم کار درمانم را پیگیری کنم و هم اینکه تمرینات بدنی‌ام را انجام دهم تا از شرایط ایده‌آل زیاد فاصله نگیرم. در این مدت اصلا تمرین کشتی نمی‌کردم و فقط پیگیر درمان و تمرینات بدنسازی و آمادگی جسمانی بودم. پیش از مسابقات یک تمرین حالت مسابقه با یک حریف خیلی سبک‌تر از خودم انجام دادم که کادر فنی تشخیص داد و صلاح دانست به قزاقستان اعزام شوم. البته خودم هم دوست داشتم در قزاقستان کشتی بگیرم.
با توجه به اینکه عنوان‌دار جهان و المپیک هستی با شرایط مصدومیتت خیلی راحت می‌توانستی در قزاقستان کشتی نگیری. اصرار به حضورت برای چه بود؟
مصدومیت داشتم ولی لازم بود در یک مسابقه رسمی محک بخورم. از مسابقات جهانی نروژ مسابقه‌ای به این صورت نگرفته بودم، برای همین علاقه‌مند بودم در مسابقات رنکینگ کشتی بگیرم که خدا را شکر با صلاحدید کادر فنی و نظر مساعد آنها روی تشک رفتم.
مصدومیت پایت برطرف شده است؟
خدا را شکر این مشکل کاملا برطرف شده است و دیگر در تمرینات اذیتم نمی‌کند. برای همین تمریناتم را به‌صورت کامل و جدی پیگیری می‌کنم.
قرار است 19تیر در مرحله نهایی انتخابی تیم ملی با برنده کشتی معصومی و محبی کشتی بگیری. این مسابقه را چطور می‌بینی؟
شرایط خوبی برای حضور در انتخابی تیم ملی دارم. به همراه سایر کشتی‌گیران مازندرانی که باید در انتخابی تیم ملی کشتی بگیرند تمرینات مشترکی در شهرهای مختلف مازندران سپری می‌کنیم. امیدوارم در مرحله اول عملکرد خوبی درمسابقه انتخابی تیم ملی داشته باشم و بعد از آن نماینده شایسته‌ای برای ایران در مسابقات جهانی باشم.
با توجه به اینکه در نروژ تمام مدعیان را شکست دادی و صاحب مدال طلای جهان شدی، جدی‌ترین رقبایت را در دنیا چه کشتی‌گیرانی می‌دانی؟
کشتی‌گیران خوب در دنیا زیاد هستند، مثل طاها آکگول از ترکیه، گئو پتروشویلی از گرجستان یا سنگین‌وزن‌های آمریکا و روسیه، البته اگر در مسابقات شرکت کنند. من امیدوارم با این شرایط نماینده شایسته‌ای برای کشور باشم تا دل مردم عزیز ایران را شاد کنم.
خیلی‌ها تو را پدیده کشتی دنیا معرفی می‌کنند. هدف‌گذاری خودت در مسابقات جهانی و المپیک چیست؟
مردم و همه عزیزانی که این را می‌گویند لطف دارند. همه اینها لطف خداست. من در زندگی به لطف خداوند ایمان داشته‌ام و از این بابت خدا را شاکرم. امیدوارم از این به بعد بتوانم در 3المپیک دیگر شرکت کنم و در این 3المپیک مدال طلا بگیرم.
در سنگین‌وزن بعد از کمیل قاسمی نماینده ثابتی نداشتیم. به‌نظرت می‌توانی دوبنده تیم ملی را تا سال‌ها در اختیار داشته باشی؟
آقای کمیل قاسمی یکی از کشتی‌گیران خوب دنیا بود که من همیشه از ایشان الگوبرداری می‌کنم. بعد از آقای قاسمی همانطور که گفتید نماینده ثابتی در این وزن حضور نداشت. من امیدوارم به لطف خدا و دعای مردم عزیز و کمک مربیان، سالیان سال در این وزن افتخار بیاورم و دل مردم ایران را شاد کنم.
خیلی وقت‌ها در کشتی آنقدر امتیاز عقب می‌افتی که همه فکر می‌کنند کار تمام‌شده است ولی دوباره به کشتی برمی‌گردی. این اتفاق در لیگ ایران با پتروشویلی افتاد و در قزاقستان هم در فینال حسابی عقب افتادی.
خودم که نمی‌خواهم کشتی‌ها به این شکل پیش برود. ولی درباره کشتی با پتروشویلی که گفتید، او اول کشتی هر چه توان داشت گذاشت و بعد از آن من تمام سعی‌ام را کردم که برای پیروزی بجنگم و سعی‌ام نتیجه‌بخش بود. درباره مسابقات قزاقستان هم 2ماه بود تمرین کشتی نداشتم و تنها با یک جلسه تمرین به مسابقات رفتم. علاوه بر آسیب‌دیدگی پایم، دنده‌ها و کمرم آمادگی دفاع در خاک را نداشت. خوشحالم که درنهایت پیروز شدم. امیدوارم در آینده این شرایط پیش نیاید و پیروزی‌هایم طور دیگری رقم بخورد.
بعد از طلای جهانی نروژ خوشحالی منحصربه‌فردی داشتی و به نوعی تاج سنگین‌وزن را سر خودت گذاشتی. برای مسابقات صربستان خوشحالی خاصی طراحی کرده‌ای؟
اگر خدا بخواهد و در جهانی صربستان مدال طلا بگیرم باز هم مدالم را به آستان قدس رضوی تقدیم می‌کنم. درباره خوشحالی هم هنوز تصمیم نگرفته‌ام. حالا نزدیک مسابقه بشود با بچه‌ها تصمیم می‌گیریم که چه کار کنم.
