شهید چمران آغازگر جهاد در راه خدا، سازندگی و علم

رئیس شورای اسلامی شهر تهران در آستانه فرارسیدن سی‌و‌یکم خرداد‌ماه، سالروز شهادت دکتر مصطفی چمران به‌عنوان دومین سخنران پیش از خطبه‌های نمازجمعه تهران به ایراد سخنانی پرداخت.
مهدی چمران، سخنان خود را با سلام و درود بر پیشگاه پیامبر اکرم(ص)، امام زمان‌(عج) و ارواح شهدای انقلاب و دفاع‌مقدس و امام شهیدان، رهبر کبیر انقلاب آغاز کرد و ضمن یادآوری و تبریک سالروز تاسیس جهادسازندگی به حکم امام راحل، گفت: «یکی از آغازگران جهاد، شهید دکتر چمران بود؛ چراکه ایشان جهاد در راه خدا، جهاد در راه سازندگی و نیز جهاد در راه علم را در طول عمر خود انتخاب کردند. جهاد در راه علم همانی است که رهبر فرزانه انقلاب در بیانیه گام دوم انقلاب از آن نام بردند و ‌در مسیر حرکت به‌سوی جهاد علم تأکید کردند؛ که ما و جوانانمان نیز در این دوران به فرموده مقام معظم رهبری وظیفه داریم برای پیشرفت کشور در مسیر جهاد علم پیشرو باشیم.»
مهدی چمران در ادامه 3دست‌نوشته از دلنوشته‌های شهید چمران را قرائت کرد و گفت: «نخستین دست‌نوشته از ایشان را هنگامی که در آمریکا تحصیل می‌کردند و راه مبارزه با استکبار جهانی را پیشه خود کرده بودند قرائت می‌کنم که به این مضمون اشاره دارد: «من مسئولیت تام دارم در مقابل شداید و بلایا بایستم، تمام ناراحتی‌ها را تحمل کنم، رنج‌ها را بپذیرم، چون شمع بسوزم و راه را برای دیگران روشن کنم. ‌ای خدا، من باید از نظر علم از همه برتر باشم تا مبادا که دشمنان، مرا از این راه طعنه زنند. باید به آن سنگدلانی که علم را بهانه کرده و به دیگران فخر می‌فروشند، ثابت کنم که خاک پای من هم نخواهند شد. باید همه آن تیره‌دلان مغرور و متکبر را به زانو درآورم، آنگاه خود خاضع‌ترین و افتاده‌ترین فرد روی زمین باشم.»
رئیس شورای شهر تهران همچنین به دست‌نوشته دیگری از ایشان هنگامی که به سمت لبنان و برای جهاد در راه حق گام بر‌می‌داشتند اشاره کرد و افزود: «ایشان در لبنان آن زمان صحبت از آغاز جهاد اسلامی کردند و نوشتند: «ای شیعیان حسین، من برای شما بشارتی عظیم به ارمغان آورده‌ام؛ بشارتی که جو تاریخ را در برابر اراده آهنین ما تسخیر می‌کند؛ بشارتی که خورشیدوار توفان ظلمت را محو و نابود می‌کند و طاغوت‌ها را محو و سرنگون می‌کند. بشارتی که ما را از خاک تیره صعود می‌دهد و به اعلی‌علیین می‌رساند. بشارت خیر، بشارت پیروزی، بشارت وصل به معشوق و این بشارت، شهادت است. دوستانم، من پیشاپیش پرچم شهادت را به دوش می‌کشم و هرکس که به راه حسین معتقد است، می‌تواند راه من را دنبال کند. من تصمیمم را گرفته‌ام، با شدت علیه تانک و توپ دشمن (اسرائیل) می‌جنگم. من تصمیم خود را گرفته‌ام، با ایثار خون خود راه نجات شیعیان را بر صفحه تاریخ ترسیم می‌کنیم. من در بیداری کوه‌ها و در کنار کوچه‌ها و ته دره‌ها، در دامن صحراها در هر کجا که امکان بیابم، با گلوله به اسرائیل پاسخ خواهم داد و آنقدر خواهم جنگید تا به شهادت برسم. من راه خود را یافته‌ام و مطمئنم پیروزی و نجات شما نیز در پیروی از راه حسین است و بس.»
او ادامه داد: ‌دکتر چمران در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی نیز در دل‌نوشته‌ای بیان داشت: «خدایا به شکرانه این پیروزی بزرگ، خوش دارم که هدیه‌ای تقدیم تو کنم؛ اما چیزی جز جان ندارم، من از شدت سرور می‌سوزم، می‌لرزم و شرم‌زده‌ام و نمی‌دانم خدایا تو را چگونه شکر کنم، می‌خواهم همه‌‌چیز خود را بدهم، می‌خواهم خود را قربانی کنم، با کمال اخلاص آنچه دارم تقدیم می‌کنم، مالی ندارم، ملکی ندارم، درویشم، بی‌چیزم، فقط قلبی سوزان دارم که آن‌را هم تقدیم کرده‌ام و جانم ناچیزتر از آن است که برای تقدیم آن بخواهم منتی بگذارم، جانم که چیزی نیست. خدایا من آمده‌ام، با همه وجودم، با قلبم و روحم، آمده‌ام که خود را قربانی راه تو کنم، آمده‌ام تا همه حیات و هستی خود را به شکرانه این پیروزی بزرگ تقدیم تو کنم، من چیزی از تو نمی‌خواهم، من سربازی گمنامم، من درویشی سراپا برهنه‌ام و هنگامی که چشم از جهان فرو می‌‌بندم، می‌خواهم که هیچ‌چیز نداشته باشم، می‌خواهم فقط برای خدا باشم، می‌خواهم از هر شائبه ‌خودخواهی و خودبینی به دور باشم، می‌خواهم بسوزم تا راه را روشن کنم.» رئیس شورای شهر تهران ادامه داد: «به‌حق شهدای ما سوختند تا راه را برای ما روشن کنند؛ راه روشنی که هر روز در نمازها از خدا می‌خواهیم همین راه است.» او با بیان اینکه شهیدچمران چیزی از دنیا نداشت جز جانی که آن هم تقدیم خدا کرد، افزود: «آنچه از ایشان به جا مانده یک حساب بانکی در باجه بانک ملی شعبه مجلس است که تنها ۳۵هزار تومان در آن موجود است و آن مبلغ نیز حقوق دریافت نکرده ایشان است که برای عبرت همگان در آنجا دست‌نخورده باقی مانده است و تنها کت و شلوار ایشان نیز توسط همسرشان به نیازمندان هبه شد و لباس رزمشان نیز میان رزمندگان برای یادگاری باقی ماند.»