منابع انسانی؛ زیرساخت هر تمدن

مجید بیشه، دکتری مدیریت منابع انسانی

در ادامه یادداشت قبلی که در تاریخ شنبه۲۱ خردادماه به چاپ رسید، برابر روایت رهبر معظم انقلاب و قرائت معظم‌له مبتنی بر معارف ناب قرآنی به دلالت‌های نسل تمدن‌ساز پرداخته شد، در بخش دوم به تبیین مصادیق نسل تمدن‌ساز با دو رویکرد ایجابی و سلبی اشاره خواهد شد.
آیت‌الله خامنه‌ای در بعد ایجابی، امام‌خمینی (ره) را روح جمهوری اسلامی دانسته (14/03/1401) و با برخورداری از باورهای عمیق سه‌گانه، مصداقی از الگوی کارگزار تراز بودند که با رهبری نهضت و وقوع انقلاب اسلامی، زمینه‌ساز تمدن نوین اسلامی شدند: «سه باور در امام بزرگوار ما وجود داشت که همین سه باور به او قاطعیت می‌داد، شجاعت می‌داد و استقامت می‌داد: باور به خدا، باور به مردم و باور به‌خود. این سه باور، در وجود امام، در تصمیم امام، در همه حرکت‌های امام، خود را به‌معنای واقعی کلمه نشان داد». (14/03/1392).
براساس سه‌گانه خودسازی، جامعه‌پردازی و تمدن‌سازی‌ در گام دوم انقلاب اسلامی و برگرفته از لزوم تحول و صیرورت دائمی در مسیر انقلاب در گذر از مرحله انقلاب اسلامی تا تمدن نوین اسلامی که آیت‌الله خامنه‌ای معتقدند (07/03/1397) می‌توان گفت «تمدن‌سازی»‌، تجلی و بروز و ظهور «تحول‌گرایی» در عالی‌ترین مرتبه است.
مبتنی بر گفتمان آیت‌الله خامنه‌ای، می‌توان مصداق بارز تحول‌گرایی و مبدع نظریه نظام انقلابی را نیز بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران امام‌خمینی‌(ره) دانست: «این خصوصیتی که امروز بحث می‌کنیم، جزو مهم‌ترین و برجسته‌ترین خصوصیات امام بزرگوار است و آن عبارت است از روحیه تحول‌خواهی و تحول‌انگیزی امام بزرگوار. امام، روحا هم یک انسان تحول‌خواه بود، هم تحول‌آفرین بود». (14/03/1399)؛ همچنین معتقدند درس‌های امام (ره) به‌مثابه نرم‌افزار اداره کشور در گام دوم انقلاب است که می‌تواند برای نسل جوان و هوشمند ما که قرار است مسئولیت ملی و انقلابی بر عهده بگیرد، شتاب‌دهنده و کمک‌دهنده و تحول‌آفرین باشد (14/03/1401).
ایشان با بهره‌مندی از فرمایش رسول خدا(ص) درباره صفت مؤمن، استعاره رُهبانُ الَّیلِ أُسدٌ بِالنَّهار (عابدان شب و شیران دلیر روز) را‌ شان سیره و سلوک امام خمینی‌(ره) در رهبری انقلاب اسلامی و نظام  جمهوری اسلامی ایران برشمردند (25/02/1392)؛ «مرحوم حاج احمد آقا به بنده گفت امام سحرها که بلند می‌شوند و گریه می‌کنند در نماز و دعا، این دستمال معمولی که ایشان دارند کفاف نمی‌دهد، برای ایشان حوله می‌گذاریم! حوله برای اشک! [عابد شب]... آن دست قدرتمند، آن شخصیت پولادین، آن دل مطمئن، آن زبان ذوالفقارگونه که توانست میلیون‌ها انسان را از قشرهای مختلف وارد میدان کند، اینها را در میدان نگه دارد، یأس و ناامیدی را از آنها دور کند، جهت حرکت را به اینها تعلیم بدهد، امام بزرگوار، خمینی عظیم بود». [شیر دلیر روز] (14/03/1401).
معظّم له در بعد سلبی، شاه سلطان حسین صفوی را مصداقی از کارگزاران حکومتی می‌دانند که دولتمردان باید از داشتن روحیات وی برحذر باشند: «آن روزی که شهر اصفهان در دوره شاه سلطان حسین مورد غارت قرار گرفت و مردم قتل عام شدند و حکومت با عظمت صفوی نابود شد، خیلی از افراد غیور بودند که حاضر بودند مبارزه و مقاومت کنند اما شاه سلطان حسین ضعیف بود. اگر جمهوری اسلامی دچار شاه سلطان حسین‌ها بشود، دچار مدیران و مسئولانی بشود که جرات و جسارت ندارند، در خود احساس قدرت نمی‌کنند، در مردم خودشان احساس توانایی و قدرت نمی‌کنند، کار جمهوری اسلامی تمام خواهد بود» (بیانات 24/09/1387).