حال سینمای اکشن خوب نیست

روزگاری فیلم اکشن از ژانرهای مسلط سینمای ایران بود. از اوایل دهه۶۰ تا میانه‌های دهه ۷۰ اکشن‌سازی‌ در ایران رونق داشت. در آن سال‌ها چراغ سینما در شهرستان‌ها را فیلم‌های اکشن روشن نگاه داشته بودند؛ سال‌هایی که با وجود اعمال درجه‌بندی فیلم‌ها (که معمولا درجه کیفی ج را نصیب تولیدات حادثه‌ای می‌کرد) فیلم اکشن همچنان مخاطب داشت. از نیمه‌دوم‌دهه‌۷۰، با شروع تغییرات اجتماعی، فرهنگی، سینمای ایران هم از این تحولات متاثر شد. یکی از نشانه‌های تغییر هم کاسته‌شدن از تعداد فیلم‌های اکشن در سبد اکران بود. به مرور و با گسترش بحران مخاطب که از دهه‌۸۰ شدت گرفت، تولید فیلم اکشن دیگر توجیه اقتصادی هم نداشت و بخش خصوصی هم ترجیح می‌داد بخت خود را در حوزه‌های آسان‌تر و کم‌هزینه‌تری چون کمدی و ملودرام امتحان کند. به این ترتیب یک گونه مهم فیلمسازی در سینمای ایران به حاشیه رانده شد. جمشید هاشم‌پور که یکی از ستارگان مهم سینمای اکشن بود کمرنگ‌شدن این تولیدات را بیشتر مرتبط با سیاست‌های وزارت ارشاد در سال‌های گذشته می‌داند و به ایرنا می‌گوید: دلیل این موضوع را در سیاست‌های مجموعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می‌دانم که انگار خیلی موافق با کارهای اکشن نیست. در شرایط کنونی عوامل اکشن‌ساز روی دور نیستند؛ چرا که این فیلم‌ها نیاز به تولیدگران خاصی دارند؛ کارهای اکشن کارهای سنگینی هستند که بودجه‌های زیادی را می‌طلبند. عوامل تولید در کارهای اکشن بسیار مهم هستند اما این عوامل در دوران ما یا دیگر بازنشسته شده‌اند و نیستند یا دیگر علاقه‌‌‎ای به ساخت آن جنس از فیلم‌ها ندارند؛ ضمن اینکه همانگونه که بیان شد خود وزارت فرهنگ و ارشاد هم ترغیب و تشویقی بر ساخت این فیلم‌ها ندارد.