سید آزادگان

از همان روزهای سخت اسارت، به‌خاطر ویژگی‌های شخصیتی و اخلاقی‌اش به سیدآزادگان معروف شد. سیدعلی اکبر ابوترابی‌فرد، در قم به دنیا آمد و در همین شهر بزرگ شد. بعد از گرفتن دیپلم برای تحصیل علوم حوزوی راهی مشهد شد و چند سالی هم به نجف اشرف رفت و در محضر امام خمینی(ره) بود. با آغاز جنگ تحمیلی در کنار شهیدمصطفی چمران در ستاد جنگ‌های نامنظم به سازماندهی نیروهای مردمی مشغول شد و برای دستیابی به اهداف مورد نظر به مأموریت‌های شناسایی و دشوار می‌رفت. آزادی منطقه پرحادثه و خطرناک «دب حردان» به فرماندهی او ازجمله افتخارهای ابوترابی‌فرد در طول این سال‌هاست. سرانجام در ۲۶آذر ۱۳۵۹، در یکی از مأموریت‌های شناسایی درحالی‌که 7کیلومتر از نیروهای خودی فاصله گرفته بود، در راه بازگشت، مورد شناسایی و تعقیب دشمن قرار گرفت و به اسارت درآمد. در طول 8سال دفاع‌مقدس، سیدعلی‌اکبر در شکنجه‌گاه‌های عراق، الگویی از صبر و مقاومت برای دیگر اسرا و نماینده اسرای ایرانی در اردوگاه‌های عراق بود. درباره روزهای اسارت می‌گوید: «در سلول برای اعتراف گرفتن چندین بار مرا به پای چوبه دار بردند و شماره ۱ و ۲ را گفتند و دوباره برگرداندند. در طول روز چندین‌بار مرا بردند و آوردند. بالاخره شب مرا به مدرسه العماره بردند و یک تیمسار عراقی به افرادی که آنجا بودند، گفت: این حق خوابیدن ندارد. ما نیمه‌شب برای اعتراف گرفتن می‌آییم، اگر اطلاعات لازم را به ما نداد، سرش را با میخ سوراخ می‌کنیم. نیمه‌شب هم آمدند و سرم را با میخ سوراخ کردند؛ اما ضربه ‌طوری نبود که راحت شوم.» او سرانجام پس از گذشت ۱۰سال، با عزت و سربلندی به میهن بازگشت.  سیدعلی اکبر ابوترابی‌فرد سرانجام در ۱۲خرداد ۱۳۷۹ در مسیر زیارت حرم علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع) به همراه پدرش آیت‌الله سیدعباس ابوترابی‌فرد بر اثر سانحه رانندگی در ۶۱سالگی دارفانی را وداع گفت و پیکر هر دو در صحن آزادی حرم امام رضا(ع) به خاک سپرده شد.