تقویم / سالمرگ/چخوف آمریکایی

پدرش کارگر چوب‌بری بود و مادرش در رستوران پیشخدمتی می‌کرد. ریموند کارور که متولد 25می سال1938 بود، در سال1957 یعنی زمانی که تنها 19سال داشت، با ماریان برک 16ساله ازدواج کرد و خیلی زود پدر 2 فرزند شد. تجربه سخت بزرگ کردن بچه‌ها و تلاش برای تأمین هزینه‌های زندگی 4نفره‌شان تأثیر عمیقی بر زندگی آنها گذاشت اما بالاخره ریموند با تشویق‌های همسرش توانست در دوره لیسانس، به‌عنوان دانشجوی نیمه‌وقت در دانشگاه «هامبولت» مشغول به تحصیل شود و واحدی را با نویسنده‌ای به نام جان گاردنر برداشت که همین آشنایی با گاردنر عامل مهمی در موفقیت او در نوشتن بود.
ریموند اما قبل از آنکه داستان بنویسد، شعر می‌گفت. کارور در سال1970 جایزه ملی شعر را برای اشعارش گرفت و بعد از آن بود که با مبلغی که به‌عنوان بازنشستگی از انجمن تحقیقات علمی RAS دریافت کرده بود، فرصت را مناسب دید تا به‌صورت تمام‌وقت به نوشتن بپردازد و آثار درخور توجهی مثل مجموعه داستان «می‌شود لطفاً ساکت باشی» را بنویسد که چند سال بعد موفق به چاپ آن شد.
کارور در طول عمرش داستان‌های کوتاه زیادی نوشت که ویژگی بارز آنها، سادگی این داستان‌ها است. گاهی با همین جزئیات به ظاهر به درد نخور رها می‌شویم و گاهی کارور جایی در میانه داستان با یک حرکت (مثل قرار دادن آخرین قطعه پازل) به همان جزئیات به درد نخور معنای تازه‌ای می‌بخشد. بسیاری کارور را با چخوف مقایسه می‌کنند؛ کوتاه نویسی که کارور او را به‌شدت تحسین می‌کرد تا جایی که داستان «پیغام» را که درباره ماه‌های پایانی عمر چخوف است به او تقدیم کرد و حالا به‌عنوان چخوف آمریکا شناخته می‌شود. ریموند کارور در دوم آگوست سال1988 در اثر بیماری سرطان ریه درگذشت.