اوزاکا به ویمبلدون نمی‌رود

غیبت احتمالی نائومی اوزاکا در مسابقات پیش روی ویمبلدون، مسئله برخورد سیاسی در دنیای ورزش را بار دیگر مطرح کرده است و تنیسور سرشناس ژاپنی، احتمالا ناخواسته بحث استانداردهای دوگانه در دنیای ورزش را باز خواهد کرد.
اوزاکا گفته است از آنجا که این رقابت‌ها امتیاز رنکینگ ندارند، بیشتر شبیه مسابقات نمایشی هستند و مطمئن نیست که بخواهد در چنین رقابتی شرکت کند. اینکه چرا این رقابت‌ها امتیاز ندارند، یک دلیل کاملا سیاسی دارد. ویمبلدون، همزمان با دیگر عناصر دنیای ورزش، واکنش تندی به جنگ اوکراین از خود نشان داده و حضور تنیسورهای اهل روسیه و بلاروس را در این رقابت‌ها منع کرده است. اتحادیه تنیس مردان و زنان هم به همین‌خاطر، گفته‌‌اند که این رقابت‌ها‌ در سیستم امتیازدهی سالانه لحاظ نخواهد شد.
اوزاکا گفته است که برایش حضور در رقابت‌ها مهم است اما به همان اندازه، به کسب امتیاز از آنها هم فکر می‌کند و شاید در ویمبلدون شرکت نکند. این تصمیم، بار دیگر بحث استاندارد دوگانه در مسئله برخورد‌های سیاسی در دنیای ورزش را پیش می‌کشد. اینکه روسیه به اوکراین حمله کرده و یک جنگ را شروع کرده، مسئله‌ای است که در خارج از زمین ورزش باید به آن رسیدگی شود. ورزشکاران و نهادهای ورزشی مثل همه دنیا می‌توانند از این اتفاق ناراحت باشند اما چرا باید همین نهادها، افراد غیرنظامی را تنبیه کنند؟ در این مورد خاص، تنیسورهای روسیه و بلاروس چه میزان در تصمیم روسیه برای حمله به اوکراین دخالت داشته‌اند که حالا باید به‌خاطر آن تنبیه شوند و حق حضور در یک رقابت ورزشی را نداشته باشند؟ با این منطق، چرا ورزشکاران عربستانی در سال‌های اخیر به‌خاطر حمله کشورشان به یمن از حضور در مسابقات بین‌المللی منع نشده‌اند؟
همین موضوع واکنش به جنگ اوکراین، به اتفاقی عادی در دنیای ورزش تبدیل شده است. در فوتبال‌، جایی که فیفا حتی شعارهای مذهبی زیر لباس‌های بازیکنان را هم تحمل نمی‌کند و هرگونه فعالیت سیاسی در زمین را ممنوع می‌کند، لیگ‌های معتبر دنیا پر از شعار علیه روسیه و در حمایت از اوکراین هستند.آیا تیم ملی ایران هم می‌تواند با شعارهایی در حمایت از مردم فلسطین در جام جهانی وارد زمین شود؟
اتفاقاتی که اخیرا در دنیای ورزش در پی جنگ اوکراین روی داده، نشانه‌ای از وجود 2 نوع استاندارد برای برخورد با مسائل سیاسی است. آیا فقط روسیه به یک کشور دیگر حمله کرده است؟ آمریکا چندبار در سال‌های اخیر به کشورهایی در خاورمیانه حمله کرده است؛ آیا بعد از حملات به افغانستان و عراق، موضوع محروم‌کردن تیم ملی فوتبال آمریکا از رقابت‌های بین‌المللی، حتی در حد ایده، مطرح شد؟ ویمبلدون در همان سال‌ها هم برگزار می‌شد، چطور آن موقع تنبیه ورزشکاران به‌خاطر رفتار سیاستمداران کشورشان مطرح نبود؟ چرا هر بار ورزشکاری به دهه‌ها سرکوب فلسطینی‌ها انتقاد می‌کند، با محرومیت‌های سنگین مواجه می‌شود اما در مورد اوکراین، اعتراض به یک اتفاق خارج از ورزش، ‌تشویق هم می‌شود؟
تنبیه ورزشکاران به‌خاطر رفتارهای سیاسی دیگران، تحت هیچ شرایطی پذیرفته نیست و ویمبلدون با این محروم‌کردن تنیسورهای روسیه و بلاروس، روح ورزش را لکه‌دار کرده است.