در مسیر نباش

فاطمه عباسی - روزنامه‌نگار

در جاده، در بزرگراه، در خیابان و خلاصه در هر راهی ممکن است ببینیدشان. همان فروشنده‌های سیاری که بخشی از این راه‌ها را مسدود می‌کنند تا اجناسشان را به رانندگان بفروشند. نمونه‌اش را وقتی دارید در جاده چالوس به سمت شمال حرکت می‌کنید حتما زیاد دیده‌اید. از فروش دوغ خنک و تمشک و بلال بگیرید، تا روسری و لباس و کلاه. اتفاقی هم که می‌افتد این است که خیلی‌ها با دیدن این فروشندگان توقف می‌کنند و به این فکر نمی‌کنند که با اشغال کردن یک لاین از مسیر تردد خودروها چه دردسری برای دیگر رانندگان به‌وجود می‌آورند. گذشته از ترافیکی که ممکن است به‌وجود بیاید، حضور هر عاملی به جز خودرو، به‌ویژه این فروشنده‌ها در ابتدای بسیاری از راه‌ها و آزادراه‌ها یا مناطق نزدیک به بافت مسکونی که باید فنس‌کشی شود تا حتی حیوانات هم نتوانند وارد راه شوند، راننده را دچار استرس‌های ناشی از تصادف می‌کند. به جز این، متأسفانه وانت‌بارهای فروش میوه و ...  نفراتی را هم چند متر جلوتر با یک دست نوشته به حالت ایستاده در حاشیه جاده نگه ‌می‌دارند که این اقدام، هم احتمال تصادف با عابر پیاده را افزایش می‌دهد و هم به‌دلیل تغییر مسیر ناگهانی خودروها منجر به افزایش احتمال تصادف و نیز اخلال در ترافیک می‌شود. بنابراین به عقیده کارشناسان، از این نظر فقط حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از راه‌های کشورمان دارای ایمنی کامل و مناسب هستند و باقی راه‌ها نقاط حادثه خیز بسیاری دارد.
رئیس پلیس راه پایتخت سال گذشته از اجرای طرحی گفت که براساس آن، این دستفروشان از حاشیه راه‌ها جمع‌آوری می‌شوند. این طرح از ابتدای سال 1400به اجرا در آمده، اما هنوز به سرانجام نرسیده و احتمالا تا جمع شدن همه این دستفروشان راه درازی باقی است. تا آن موقع بهتر است وانت‌بارها و فروشندگان در اقدامی خودجوش، در محلی امن و مجاز توقف کرده و محصولات خود را به فروش برسانند. رانندگان هم با مشاهده چنین مواردی از تغییر ناگهانی مسیر، کاهش سرعت و... پرهیز کنند، چرا که رفتار آنان ریسک تصادف را بالا می‌برد.