شهلا ناظریان درگذشت

شهلا ناظریان دوبلور، بازیگر و گوینده دیروز به‌دلیل ایست قلبی درگذشت. ناظریان، همسر مرحوم حسین عرفانی و دخترعموی ایرج ناظریان بود و دخترش، مهسا عرفانی نیز به‌کار دوبله اشتغال دارد.
شهلا ناظریان متولد سال۱۳۲۶ تهران در ۷۵سالگی درگذشت. او از سال۱۳۴۱ و همزمان با تحصیل در دبیرستان، وارد عرصه دوبله شد و در حقیقت شروع حرفه‌ای دوبله وی به سال۱۳۴۲ برمی‌گردد. در ابتدا با نقش‌های کوتاه زیرنظر عطاءالله کاملی، سعید شرافت و محمدعلی زرندی گویندگی را آغاز کرد و سپس به‌خاطر استعدادش خیلی زود به‌عنوان گوینده نقش‌های اول مورد توجه مدیران دوبلاژ قرار گرفت. او در طول سال‌های فعالیت خود در دوبلاژ، به‌ جای بسیاری از بازیگران مطرح جهان ازجمله اینگرید برگمن، لورن باکال، سوفیا لورن، دایان کیتون، راکوئل ولش، فی داناوی، آن مارگرت، کاترین اسپاک، کاترین راس، الیزابت تیلور، جولی کریستی، سیلوا کوشینا، ژاکلین بیسه، کاترین دنوو، میشل مرسیه، و... حرف زده‌ است. یکی از درخشان‌ترین گویندگی‌های او در دوبله فیلم مشهور «کازابلانکا» به‌جای اینگرید برگمن در کنار گویندگی حسین عرفانی به‌جای همفری بوگارت است. ناظریان در سریال‌های سال‌های دور از خانه، رودخانه برفی، پزشک دهکده، امیلی در نیومون، افسانه شجاعان و افسران پلیس هم گویندگی کرده است. او در کارتون‌های بل و سباستین، خانواده دکتر ارنست و افسانه توشیشان صداپیشگی کرده است.
شهلا ناظریان در کنار دوبله، در برنامه رادیویی «صبح جمعه با شما» فعالیت داشته‌ است. وی بازیگری در تئاتر را از سال۱۳۶۸ تجربه کرد و همچنین در سریال‌های تلویزیونی «این خانه دور است» (ساخته بیژن بیرنگ و مسعود رسام) و داستان یک شهر (ساخته خسرو معصومی) و فیلم‌های سینمایی «خوش‌خیال»، «پرِ پرواز» و «شب بخیر غریبه» به‌عنوان بازیگر به ایفای نقش پرداخته‌است.
شهلا ناظریان سال‌ها پیش در گفت‌وگویی با مهر درباره نحوه برخورد والدینش با حرفه او گفته بود: «پدرم چندان نظری نداشت، نه تشویق می‌کرد و نه تنبیه، اما مادرم بیشتر تشویقم می‌کرد. مادرم به من می‌گفت این کار خوب است و تو باید پشتکار داشته باشی. من بارها با چشم گریان به منزل می‌آمدم و می‌گفتم که من دیگر سر این کار و حرفه نمی‌روم، مادرم مرا نصیحت می‌کرد و می‌گفت تو سر هر کار دیگری هم که بخواهی بروی به همین شکل ممکن است برایت بزنند؛ یعنی وقتی بدانند کسی ترقی و رشد و پیشرفتش حتمی است، برایش می‌زنند. او گفت اگر می‌خواهی پیشرفت کنی باید بمانی و دوام بیاوری. آن زمان حدود یک سال از گویندگی من می‌گذشت که استودیو «دماوند» از من خواست که در آنجا آنگاژه شوم؛ یعنی به‌صورت دائمی آنجا کار کنم. می‌توان گفت فیلم چهارم بود که به من رل مهم پیشنهاد کردند. بیشتر خانم‌هایی که با من همکار بودند، به من حسادت می‌کردند و من هر شب از دست آنها با گریه به خانه می‌رفتم. تا اینکه یک‌بار که برای گفتن یک رل به استودیو «دماوند» رفتم آقای روبیک، صاحب استودیو صدای مرا شنید و از دیگران پرسید که چند سال سابقه دارم. سپس مرا همان شب به منزل رساند و در مسیر با من صحبت کرد. من آن شب هم ناراحت بودم. به او گفتم من از دست دوبلورها شاکی هستم، اینها مگر کی هستند که بخواهند مرا اینقدر اذیت کنند. سپس به من پیشنهاد کار داد و در آنجا
 آنگاژه شدم.
من در آنجا فقط باید به آقای روبیک جواب می‌دادم و مدیر دوبلاژهایی هم که به آنجا می‌آمدند، حق انتخاب نداشتند و باید از میان ما انتخاب می‌کردند. حدود 4سال من آنجا بودم و گویندگی را واقعا آنجا یاد گرفتم.» او از مرحوم مهین کسمایی به‌عنوان کسی که به او در پیشرفتش خیلی کمک کرده بود، یاد می‌کرد: «کسی که خیلی به من کمک کرد مهین کسمایی بود. 
 یکی از نقش‌هایی که در همان اوایل به من داده شده بود، نقش یک زن حامله بود که من آن زمان هنوز 16سال داشتم، بلد نبودم که چطور باید به جای این شخصیت حرف بزنم. کسمایی مرا راهنمایی می‌کرد که چطور بگویم و چه بگویم تا رل خوبی شود. من واقعا از او متشکرم. تنها زنی بود که به من کمک کرد.»  مهسا عرفانی درباره جزئیات مراسم خاکسپاری پیکر شهلا ناظریان به ایسنا گفت: مراسم خاکسپاری روز چهارشنبه (هفتم اردیبهشت‌ماه) ۱۰صبح در قطعه هنرمندان برگزار می‌شود.