سیامک رحمانی روزنامه نگار
وقتی آدیداس آن معامله را با فدراسیون فوتبال می‌کند، چرا باید انتظار داشته باشیم یک مارک ایرانی که قرار است کت‌و‌شلوار تیم‌ملی را تامین کند، خیلی جنتلمن باشد و جنس عالی تحویل بدهد؟ برندی که مدیرش لابد خیلی بهتر از آدیداسی‌ها آقای تاج و دوستانش را می‌شناسد و خیلی خوب دندان‌های فوتبال را شمرده و لابد روابط دوستانه‌ای هم با بعضی از دوستان در فدراسیون دارد. این‌طوری می‌شود که وقتی از کت‌و‌شلوار تیم‌ملی رونمایی می‌شود آه از نهادمان بلند می‌شود که: «این که شبیه لباس کارمندان دون‌پایه و زیر خط فقر دولت است که بندگان خدا باید با سیلی صورتشان را سرخ نگه دارند. اینجوری می‌شود که خیلی‌ها می‌گویند لابد این لباس هم از ته انباری‌های شرکت معروف بوده که طی یک قرارداد شیرین کرده در حلقوم تیم‌ملی. حالا جهانبخش و کریم انصاری‌فرد و آزمون و بقیه بچه‌های خوش قد و بالای تیم‌ملی باید لباسی را بپوشند که در حالت عادی حتی حاضر نیستند نگاهش کنند. البته بعید هم نیست که این طرح محصول سلیقه مدیران خودمان باشد که نشان داده‌اند در انتخاب بی‌ریخت‌ترین لباس‌ها و تیپ‌ها ادعای جهانی دارند و سال‌هاست که توانسته‌اند کاروان‌های ورزشی ما را در المپیک و دیگر میادین صاحب رکورد زاقارت‌ترین ورزشکاران جهان کنند.
آن‌وقت این وسط، عزیزان صاحب برند حداقل نکرده بودند دو تا مرد متناسب بیاورند که وقتی کت‌و‌شلوار تیم‌ملی را می‌پوشند به تنشان زار نزند. یعنی همه چیز در منتهی‌الیه جهان سوم. البته دیدیم بعضی دوستان ورزشی‌نویس هم برای لباس خیلی مایه گذاشته بودند و گفته بودند «گوچی ایرانی» خیلی هم شیک و عالی! که معلوم است یا قبلا تخفیف‌ها و بن‌های ویژه زیر زبانشان مزه کرده یا دارند با جان و دل تلاش می‌کنند که بتوانند شیتیل مناسبی، کت تکی، چیزی از استاد بستانند.
استقلالی‌ها بابت رایگان شدن طبقه دوم ورزشگاه آزادی به آقای هدایتی تیکه انداخته‌اند و بابت ساندیس و مخلفاتی که در مسابقات بین تماشاگران پخش می‌شود طعنه زده‌اند. آقای هدایتی هم برداشته خیلی شیک جواب داده که اگر اجازه می‌دادند به جای ساندیس چلوکباب برگ می‌دادم. آقای هدایتی هنوز فکر می‌کند که ملت به ساندیس حسادت می‌کنند و چشمشان به آن دو قلپ آبمیوه است. در حالی که حرف اغلب منتقدان این است که بزرگوار شما بهتر است قبل از ساندیس دادن و پپسی باز کردن نشان بدهی که فرد خوش‌حسابی هستی و بدهی‌های بانکی را تسویه کرده و با سیستم بانکی کشور مشکل نداری. اگرنه شما به جای چلوکباب برگ، باقالی پلو با ماهیچه بده، دنده کباب بده، کور شویم اگر گیر بدهیم. بدبختی این است که خیلی از دوستان با حاج حسین نشسته‌اند و کباب را زده‌اند بر بدن و همه جوره استاد را ساپورت می‌کنند. می‌خواهد در فدراسیون باشد یا در باشگاه یا رسانه. کلا در مملکت مشکل ساندیس و
کباب داریم.
داریم به مرحله‌ای نزدیک می‌شویم که اگر امیرقلعه‌نویی با تیمش یک گل از استقلال جلو بیفتد، دست به دعا برداریم و از خدا بخواهیم که «حالا چی ممکنه بشه؟» ید طولای ژنرال در بازی کردن نقش طلبکار و مصاحبه‌های اعصاب خردکن و این که بعد از هر موفقیت و هر صعود کاری می‌کند که همه به غلط کردن بیفتیم، در ساعات پیش از بازی با استقلال خیلی‌ها را نگران کرده است.
کاش یک مرکز و نهادی بود که برای مربی‌ها دوره می‌گذاشت و به‌شان می‌گفت که وقتی بازی‌هایشان را می‌برند یا افتخاری کسب می‌کنند و از مرحله‌ای بالا می‌روند حرف‌های تومخی نزنند و با شاخ‌بازی پدر صاحب‌بچه را درنیاورند. یعنی اگر می‌شد که بعضی‌ها اساسا کمتر حرف بزنند برای خودشان هم خیلی بهتر بود. الان همین برانکوی خودمان هم اگر این همه انرژی صرف مصاحبه کردن و اینور و آنور رفتن نمی‌کرد و سرش به کار تیمش بود، چه بسا پرسپولیس به این حال و روز نمی‌افتاد. تا یادمان نرفته بگوییم، یکی از کسانی هم که هر بار صحبت می‌کند، کله آدم میز و دیوار می‌خواهد این آقای فتاحی سازمان لیگ است. استاد که با دیگر بزرگواران، فینال جام‌حذفی را به خاک فنا دادند رفت و فی‌الواقع فاجعه آفریدند، ماشاالله چنان از همه طلبکارند و با توپ پر حرف می‌زنند که فکر می‌کنی شاید تقصیر از ما بوده که آن اوضاع درست شده و بنده خدا اسماعیل چشمش را از دست داده. این همه اعتماد به نفس و لحن حق به جانب ولله که نوبر است و در تاریخ کم‌سابقه.
آقای افتخاری می‌گویند در فصل اخیر هیچ دریافتی بابت تبلیغات محیطی نداشته‌اند. آقای گرشاسبی هم می‌گوید پرسپولیس دریافتی‌اش از تبلیغات محیطی صفر بوده. سازمان لیگ که در سال‌های گذشته میلیاردها تومان درآمد از تبلیغات محیطی داشته و امسال هم قرار بود 66میلیارد درآمد از این بابت داشته باشد، ظاهرا یک پاپاسی هم نگرفته. البته سازمان در دو فصل قبل 65 میلیارد خسارت داده بود و بعید نیست که این فصل هم چند میلیارد به اسپانسر تبلیغاتی بدهکار شود. به فناپ هم که بدهکار شدیم. ماجرای بلیت‌فروشی هم که لنگ در هواست و باشگاه‌ها بابت‌اش پولی نمی‌گیرند. الان شرایط‌مان اینجوری است که بابت تبلیغات هم باید به طرف قرارداد ضرر بدهیم. خرج باشگاه‌ها را هم باید بدهیم. صدا و سیما هم که یک پول سیاه کف دست فوتبال نمی‌گذارد و همین که چیزی نمی‌گیرد خودش جای شکر دارد. الان AFC برای بازرسی چی آمده؟ باید برای این آسیایی‌ها کلاس بگذاریم و یاد بدهیم که چطور بدون یک ریال درآمد می‌شود فوتبال را اداره کرد. چطور می‌شود به همه پول داد و هیچ درآمدی نداشت. خداوکیلی این شیوه‌های اداره فوتبال در جهان سرآمد نیست؟ نباید آن را در انگلیس و اسپانیا تدریس کرد؟ الان بروی تهش را دربیاوری می‌بینی اساتید سر شرکت‌های بین‌المللی شیره مالیده‌اند و بابت پخش مسابقات جام‌جهانی هم چند هزار دلار از طرف خارجی پول گرفته‌اند. یعنی الان از چرچیل هم بپرسی که چطور این فوتبال اداره می‌شود لالمونی می‌گیرد.
خدایا شکرت.
اصلا شما باقالی‌پلو بده با ماهیچه
در همینه زمینه :
