کسی به فکر مادر و کودک نبود

محمد کاموس  - دبیر گروه استان‌ها

چند روزی است فیلمی با عنوان «عبور خطرناک یک مادر و نوزاد از رودخانه» در شبکه‌های مجازی دست به‌دست می‌شود و آن را به یوسف‌ مرادی، مستندساز و منطقه زیلایی در شهرستان مارگون استان کهگیلویه‌وبویراحمد نسبت داده‌اند که البته وی ساخت چنین مستندی را رد می‌کند. 
در این فیلم مادری با نوزاد در آغوش خود برای عبور از رودخانه از «جَرّه» استفاده می‌کند؛ وسیله‌ای ساده و اولیه که از اتصال یک کابل به 2سوی عرض رودخانه و یک قرقره‌ ساخته شده است.
گرچه پیگیری‌های روزنامه همشهری نشان می‌دهد تصویر به‌احتمال زیاد مربوط به روستای «نسه‌کوه» در مرز کهگیلویه‌وبویراحمد و چهارمحال و بختیاری و جزو شهرستان لردگان استان چهارمحال و بختیاری است اما فرماندار لردگان تأکید می‌کند فیلم نمی‌تواند مربوط به زمان حاضر باشد.

یک فیلم، یک مقایسه!
یوسف مرادی، مستندساز علاوه بر اینکه می‌گوید سازنده این مستند نیست و آن را نمی‌شناسد، در پاسخ به همشهری توضیح می‌دهد تصویر مربوط به منطقه زیلایی است. بررسی شبکه‌های مجازی هم نشان می‌دهد زمان و مکان وقوع فیلم مشخص نیست و به‌نظر می‌رسد بیش از هرچیز در انتقاد به سفر فرزند رئیس مجلس شورای اسلامی به ترکیه و مقایسه این دو منتشر شده باشد.
هدف از انتشار فیلم هر چه بود، اما به هر حال هنوز اهالی 3منطقه در حوالی رود خرسان و مرز کهگیلویه‌وبویراحمد و چهارمحال و بختیاری برای عبور از این رودخانه وحشی و کوهستانی با چالش مواجهند؛ نسه‌کوهی‌ها در شهرستان لردگان و چند منطقه روستایی در بخش رودشت (چهارمحال و بختیاری) و اهالی برآفتاب جلاله در شهرستان دنا (کهگیلویه‌وبویراحمد).

نسه‌کوهی‌ها صاحب پل دسترسی شدند
نسه‌کوه حدفاصل رودخانه خرسان و دهستان زیلایی زیرمجموعه شهرستان لردگان استان چهارمحال و بختیاری است؛ جایی که احتمالا فیلم منتشر شده از مادر و کودک مربوط به آن می‌شود.
فرماندار لردگان در این‌باره به همشهری می‌گوید: خدمات‌رسانی به‌سوی دیگر رودخانه هزینه‌های بسیاری دارد و به همین دلیل بارها از مردم خواسته‌ایم برای خدمات‌رسانی بهتر این سوی رودخانه و نزدیک روستای همسایه ساکن شوند، اما قبول نکرده‌اند.
رضا بابامیر با بیان اینکه روستای نسه‌کوه 9خانوار و حدود 70نفر جمعیت دارد، می‌افزاید: پلی در 3کیلومتری روستا که 2استان را به هم وصل می‌کند وجود دارد که اهالی با ماشین از روی این پل تردد می‌کنند و وارد جاده اصلی می‌شوند. یک فرد خیر هم به تازگی پل معلقی را در کنار روستای نسه‌کوه روی رود خرسان به طول50 متر و عرض 70 سانتی‌متر برای عبور انسان و دام نصب کرده است. من 4-3روز پیش همانجا بودم و با خودرو از روی همین پلی که در فاصله 3کیلومتری روستا قرار دارد، عبور کردم. قرارگاه امام حسن(ع) سپاه هم به تازگی عملیات اجرایی جاده دسترسی این منطقه را آغاز کرده است.
او البته تأکید می‌کند: اگر فیلم پخش شده مربوط به منطقه‌ای دیگر و جدید است، مستندساز می‌تواند منطقه را معرفی کند تا رسیدگی صورت گیرد.
فرماندار لردگان با بیان اینکه 150کیلومتر مرز چهارمحال و بختیاری و کهگیلویه و بویراحمد را رود خرسان شکل می‌دهد، می‌گوید: در بخش رودشت هم چند منطقه روستایی وجود دارد که یکی از این روستاها با 3-2 خانوار برای عبور از رودخانه از جره استفاده می‌کنند.
به‌گفته بابامیر، این منطقه محل اسکان عشایری و بدون کد روستایی است که به‌دلیل قرارگیری در پشت سد در دست ساخت خرسان3  بعد از آب‌گیری سد باید جابه‌جا شوند.
او می‌افزاید:‌ با بهره‌برداری از سد خرسان3، 2روستا و 8منطقه عشایری با جمعیت حدود 50-40 خانوار باید جابه جا شوند و وزارت نیرو هفته پیش جلسه‌ای درباره تعیین تکلیف جابه‌جایی‌شان داشت.

انتساب اشتباه به زیلایی
مسئولان کهگیلویه‌وبویراحمد هم معتقدند در این استان روستایی که اهالی آن مجبور به عبور با جره باشند، ندارند و تنها مورد همان نسه‌کوه در حوزه استحفاظی چهارمحال و بختیاری است. فرماندار مارگون در این‌باره به همشهری توضیح می‌دهد: مردم به‌دلیل بی‌اطلاعی فیلم را مربوط به زیلایی معرفی کرده‌اند درحالی‌که در منطقه زیلایی چنین موردی نداریم و تنها روستایی که از جره استفاده می‌کردند، نسه‌کوه مربوط به 
چهارمحال و‌ بختیاری بود.
باقر قائمی اما می‌گوید در منطقه جلاله، بخش پاتاوه، شهرستان دنا استان کهگیلویه‌وبویراحمد اهالی یکی از روستاها به نام برآفتاب برای عبور از رود خرسان چالش دارند.
بخشدار پاتاوه در این‌باره به همشهری می‌گوید: روستای عشایری برآفتاب با جمعیت حدود 20خانوار در منطقه مرزی 2استان و در کنار رود خرسان قرار دارد. در دهه 80با یک میلیارد تومان اعتبار پلی روی رودخانه ساخته شده بود، اما رودخانه بزرگ و وحشی است و سال 93-92با توجه به بارندگی‌های شدید تخریب شد.
سید فاضل پورخسرو با بیان اینکه کمبود اعتبار اجازه ساخت پل جایگزین را در این منطقه نداده بود، توضیح می‌دهد: رودخانه در این منطقه کم‌عرض است و اهالی برای تردد خود و دام‌هایشان یک پل چوبی دارند و از جره استفاده نمی‌کنند.
به‌گفته او، به تازگی مناقصه ساخت پل در این منطقه برگزار و پیمانکار طرح هم انتخاب شده است که به‌زودی ساخت پل جایگزین را شروع می‌کند. پورخسرو البته با توجه به کوهستانی و سخت‌گذر بودن منطقه زمانی را برای بهره‌برداری از پل تعیین نمی‌کند و معتقد است کار به سرعت پیش خواهد رفت.

   مشکلات استان‌های محروم کم نیست، مواردی از این دست در مناطقی بین 2 استان کهگیلویه‌وبویراحمد و چهارمحال و بختیاری و برخی مناطق در استان‌هایی مانند خوزستان هم مسبوق به سابقه است و روزنامه همشهری بارها از آنها گزارش تهیه و مشکلات را رسانه‌ای کرده است.
اینکه اکنون عده‌ای صرفا برای دعواهای سیاسی خود این مسائل را پررنگ می‌کنند، شیوه مناسبی برای بیان و حل مشکلات استان‌های محروم نیست و دردی از مردم آن منطقه دوا نمی‌کند. تجربه ثابت کرده است معمولا این نوع هیاهوی مخصوص رسانه‌های فضای مجازی، آتشی است که زود به خاکستر می‌نشیند و فراموش می‌شود. چند روز دیگر مسئله‌ای تازه بیان می‌شود و کسی از مشکلات مردم استان‌های محروم یادی نمی‌کند. 

مکث
شاخص پایین راه در 2استان

 کهگیلویه‌وبویراحمد و چهارمحال و بختیاری 2استان محروم در جنوب غربی ایران هستند که مهم‌ترین چالش هر 2استان راه است به‌طوری که هر از گاهی انتشار تصویر یا فیلمی از عبور سخت اهالی به‌ویژه در مناطق روستایی منتشر می‌شود.
کهگیلویه و بویراحمد 6139کیلومتر جاده اصلی، فرعی و چهارخطه دارد که از این میزان 5420کیلومتر آن فرعی و روستایی و کمتر از 100کیلومتر بزرگراه است. در چهارمحال و بختیاری هم اوضاع به همین ترتیب است و از 3372کیلومتر راه فقط ۲۵۹کیلومتر بزرگراه و بقیه راه اصلی، فرعی و راه روستایی است.