درسی از آنفیلد

لیورپول بازی بزرگ این هفته فوتبال انگلیس را با 4گل از رقیب دیرینه‌اش یعنی منچستریونایتد برد، با این حال پیروزی بزرگ دیگر این تیم روی سکوها رقم خورد؛ جایی که هواداران در دقیقه هفتم بازی سر پا ایستادند و به افتخار کریس رونالدو کف زدند. چرا؟ چون ستاره پرتغالی تیم حریف به‌دلیل از دست دادن فرزند پسرش داغدار بود و اصلا به همین دلیل نتوانست در این مسابقه حاضر شود. رونالدو یک دوقلو در راه داشت که فرزند پسرش از دست رفت و تنها دختر او سالم به دنیا آمد. کریس این خبر را در صفحه اینستاگرامش منتشر کرد و البته نوشت که بسیار اندوهگین است. بعد از انتشار این خبر، لیورپولی‌ها تصمیم گرفتند به بازیکن پرتغالی دلگرمی بدهند و این کار را هم انجام دادند.
طبیعتا رفتار دوستانه هواداران لیورپول بازتاب بسیار مثبتی داشت؛ مخصوصا از این جهت که آنها و منچستریونایتد دو دشمن قدیمی در فوتبال جزیره به شمار می‌آیند، اما انسانیت همیشه از فوتبال مهم‌تر است. این درسی است که کاش خیلی‌ها در ایران هم فرا گرفته باشند. ما ریشه‌های ستبر تاریخی داریم و به واقع حیف است اگر به‌خاطر فوتبال چنین به جان هم بیفتیم و مرده و زنده هم را به فحش بکشیم. شاید دیده باشید و اگر ندیده‌اید خوش به حال‌تان؛ اما عده‌ای از به‌اصطلاح هواداران فوتبال ایران در کل‌کل‌های سخیف و مبتذل‌شان حتی به چهره‌های فقید باشگاه رقیب هم رحم نمی‌کنند. این همه زشتی و پلشتی، این میزان خشونت کلامی به‌خاطر چه؟ به‌خاطر فوتبال؟ ببینید که خود انگلیسی‌ها به‌عنوان مبدعان این رشته ورزشی در چنین مواردی چه رفتاری از خود نشان می‌دهند... افسوس.