فقط 453میلیون مترمکعب

فاطمه عباسی - داستان نویس

چند سالی است که بهار و تابستان با دلهره قطعی آب سپری می‌شود. عجیب هم نیست، سال آبی 1400-1399با خشکسالی شدید به پایان رسید و حالا هم نیمی از سال آبی 1401-1400گذشته و خبری از باران نیست. حتی در همین فصل بهار به جای اینکه رگبارهای گاه و بیگاه غافلگیرمان کند، هوای گرفته و آلوده شهر از یک‌سو و گرمای زود هنگام از سوی دیگر نفس‌مان را به شماره انداخته است. گرمای زودرس موجب تبخیر زودهنگام ذخایر برفی مخازن سدها شده و نبود بارش‌های بهاری هم تامین پایدار آب تهران را با چالش‌های نگران‌کننده‌ای مواجه کرده است. آمارها هم می‌گویند که حجم ذخیره سدهای پنجگانه تهران به ۴۵۳ میلیون مترمکعب رسیده که در مقایسه با سال گذشته که ۷۱۷ میلیون مترمکعب بود، کاهش ۲۶۵ میلیون مترمکعبی را نشان می‌دهد. این آمار بیانگر کاهش ۳۷ درصدی منابع آب تهران نسبت به سال گذشته است و از طرف دیگر به‌طور متوسط در هر شبانه‌روز 3میلیارد و ۲۰۰ میلیون لیتر آب در تهران مصرف می‌شود. کار چندان پیچیده‌ای به‌نظر نمی‌رسد؛ کافی است این میزان مصرف آب را با حجم ذخایر باقی‌مانده مقایسه کنیم تا متوجه شویم که تابستان امسال حتما با بحران کم آبی مواجه خواهیم شد. علاوه بر آن از ابتدای سال آبی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ تاکنون ۱۵۵ میلی‌متر بارندگی برای استان تهران ثبت شده که این میزان در مقایسه با ۲۰۸ میلی‌متر متوسط بلندمدت ۵۳ ساله، ۲۵ درصدکاهش داشته است. احد وظیفه، رئیس مرکز ملی اقلیم سازمان هواشناسی می‌گوید: «کشاورزی بالاترین مصرف آب را در ایران دارد. به هرحال وقتی که آبی نیست، میزان برداشت محصول کم می‌شود. بارندگی نباشد، دیم از بین می‌رود. اگر به همین روند پیش برویم، شاید به یکی دو دهه نرسد که کشاورزی را در برخی مناطق تعطیل کنیم.»
شاید بپرسید خب چاره چیست؟ واقعیت این است که بخشی از این بی‌آبی چاره‌ای ندارد و تا وقتی بارندگی نباشد، نگرانی بابت خشکسالی همچنان وجود خواهد داشت، اما بخش دیگر مدیریت تنش آبی، بستگی به مدیریت آب و اجرای طرح‌های جبرانی زودبازده از سوی مسئولان امر و کاهش مصرف آب توسط مردم دارد و به‌نظر‌می‌رسد کاهش 10تا 20درصدی مصرف روزانه آب توسط تمامی مشترکان خانگی، برای گذر از تابستان بدون قطعی آب، ضروری است.