سرلک: مسئولان فقط قول می‌دهند

محسن محمودصفری

آخرین بار که نماینده‌ای از وزن اول ایران در مسابقات جهانی کشتی آزاد از سکوی اهدای مدال بالا رفت سال2015بود. در آن سال حسن رحیمی در مسابقات جهانی که به میزبانی آمریکا برگزار شد با شکست مقابل خنجگیاشویلی از گرجستان به مدال نقره رسید. کشتی آزاد ایران در مسابقات جهانی سال‌های 2017، 2018 و 2019 دست خالی به کشور بازگشت تا اینکه در سال2021 بالاخره علیرضا سرلک طلسم بی‌مدالی ایران در وزن 57کیلوگرم را شکست. سرلک در نخستین تجربه حضور خود در مسابقات جهانی بزرگسالان عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت و توانست تا فینال مسابقات پیش برود و صاحب مدال نقره شود. سرلک در گفت‌وگو با همشهری از شرایط خودش بعد از مسابقات جهانی گفته است.

  در نخستین تجربه حضورت در مسابقات جهانی بزرگسالان به مدال نقره رسیدی. خودت فکر می‌کردی روی سکوی جهانی قرار بگیری؟
هدفم فقط کسب مدال بود. با خودم قرار گذاشته بودم در همه مسابقات هر چه دارم روی تشک بگذارم تا زمانی که از تشک بیرون آمدم حسرت گذشته را نخورم. خدا را شکر تا فینال شرایط خوب بود ولی در مسابقه نهایی نتوانستم مدال طلا را کسب کنم.

 سال‌ها بود در وزن 57کیلوگرم مدال نگرفته بودیم و این موضوع ارزش مدال نقره‌‌ات را بیشتر نشان می‌دهد. بعد از کسب مدال جهانی برخوردها با تو چطور بود؟
مردم که خیلی به من لطف داشتند. همین که دیدم مردم به‌خصوص همشهری‌های عزیزم یعنی اهالی لرستان و الیگودرز خوشحال شدند خستگی از تنم درآمد.

  مسئولان حمایت‌های لازم را از تو داشتند؟
متأسفانه مسئولان استان فقط آمدند یک قولی دادند و رفتند. البته به این رفتارها دیگر عادت کرده‌ام چون بعد از مسابقات جهانی امیدها و قهرمانی آسیا هم همین رفتارها شد. همه‌‌چیز در حد حرف است و بعد از چند هفته همه‌‌چیز فراموش‌شان می‌شود. تجلیل‌هایی هم که شد به همت فدراسیون کشتی بود که برای همه بچه‌های مدال‌آور انجام شد.

 بعد از مسابقات جهانی در لیگ هم کشتی گرفتی. بهتر نبود استراحت می‌کردی؟
شرایط کشتی‌گیران متفاوت است. ما یک لیگ چند هفته‌ای داریم که تنها راه کسب درآمد ما محسوب می‌شود و اگر در لیگ کشتی نگیریم همین فرصت هم برایمان از دست رفته است. دوست داشتم استراحت کنم ولی امکانش وجود نداشت (با خنده).

 به‌جز کشتی گرفتن، شغلی هم داری؟
نه. بعد از مسابقات جهانی نماینده شهرمان قول داد که مسئله اشتغالم را درست می‌کند ولی متأسفانه خبری نشد. کسی که ورزش حرفه‌ای می‌کند معمولا شغل ثابتی ندارد و باید حمایت صورت بگیرد تا ورزشکاران حداقل دغدغه کار و آینده‌شان را نداشته باشند. درنظر بگیرید اگر یک ورزشکار تنها فکرش کسب مدال باشد می‌تواند عملکردی به‌مراتب بهتر داشته باشد. خیلی سخت است در کنار تمرینات سنگین و طاقت‌فرسا دغدغه آینده و شغل را هم داشته باشی.

 عید نوروز برایت چطور گذشت؟
سوم عید بود که به اردو آمدیم و تا 14فروردین در خانه کشتی بودیم. البته زندگی قهرمانی همین است، باید شبانه‌روز در اردو باشی تا به هدفت برسی. برای رسیدن به هدف باید بجنگی و سختی بکشی. موفقیت به راحتی به‌دست نمی‌آید.

 مسابقات جهانی و بازی‌های آسیایی با فاصله تقریبا یک هفته‌ای از هم برگزار می‌شود.آیا مشخص است در کدام‌یک کشتی می‌گیری؟
به‌جز 3کشتی‌گیری که در نروژ طلا گرفتند باقی بچه‌ها باید از جام تختی در چرخه انتخابی حاضر شوند و کشتی بگیرند، برای همین فعلا مشخص نیست. فکر می‌کنم جام تختی اواخر اردیبهشت‌ماه برگزار شود و در آنجا همه‌‌چیز معلوم می‌شود. اول باید تمام تلاشم را بکنم که ملی‌پوش شوم و بعد از آن کادر فنی تصمیم می‌گیرد در کدام مسابقه روی تشک بروم. امیدوارم در هر مسابقه‌ای که صلاح دانستند و اعزام شدم دست پر برگردم تا مردم خوشحال شوند.