قاب کهنه و خاطرات نو

شیدا اعتماد

بهترین لحظه بعد از سفر، لحظه رسیدن به خانه است. آن «آخیش» پیدا و پنهان که با دیدن خانه با نظم همیشگی‌اش سر می‌دهیم وقتی که بالاخره بعد از طی کردن راهی طولانی در آشنای خانه را باز می‌کنیم و چمدان‌ها را زمین می‌گذاریم! بعد از سفر، خانه شروع می‌کند از نو تعریف شدن. همه‌‌چیزهایی که در طول سفر دلتنگش شده‌ایم به چشم‌مان می‌آید؛ چیزهایی که وقتی توی خانه زندگی می‌کردیم آنقدرها هم به‌نظرمان مهم نبود؛ مثل راحتی مبل خاکستری جلوی تلویزیون؛ مثل صدای جیک‌جیک صبحگاهی گنجشک‌ها؛ مثل سبز شدن ناگهانی درخت‌ها که تمام شور بهار از شاخه‌های خشک‌شان به شکل برگ روییده‌ است.
سفر نوروز فرق دیگری با بقیه سفرها دارد. درست در همین هفته‌های ابتدایی سال، زاویه خورشید با زمین تغییر می‌کند و جهت نورهایی که به خانه می‌تابند کاملا عوض می‌شود. گوشه‌هایی که قبلا آفتاب نمی‌خوردند روشن می‌شوند. نور با اشیای خانگی سایه‌های تازه‌‌ای تعریف می‌کند. تنگ ماهی که حالا در مسیر نور قرار گرفته رنگین‌کمان کوچکی روی دیوار کناری‌اش می‌اندازد. صداها هم با تغییر فصل عوض شده‌اند. پرنده‌های بیشتری روی درخت‌های کنار پیاده‌رو نشسته‌اند و اگر خوب دقت کنی صدایشان با زمستان فرق می‌کند. اگر خوش‌شانس باشی و پرستوها جایی اطراف خانه لانه کرده باشند آن جیغ شادمانه پرستوها را هم می‌شنوی که یادآور بهار است. جیغ پرستوها هیجانی به قلب مخاطب سرازیر می‌کند و نوید روزهایی بهتر را می‌دهد. پرستوها، همیشه به خانه قبلی‌‌شان برمی‌گردند با این تفاوت که سفر آنها بسیار طولانی‌تر از سفر ماست. پرستوها خانه‌ای را که در طول زمستان صدمه دیده مرمت می‌کنند و باز همان‌جا تخم می‌گذارند.
 از سفر نوروزی که برمی‌گردی با خانه‌ای روشن‌تر، گیاهانی سبزتر از همیشه و پرنده‌هایی خوشحال‌تر از رسیدن بهار روبه‌رو می‌شوی. حتی آدم‌های توی کوچه و خیابان هم لبخند بهار روی صورت‌شان نشسته است. آسمان خاکستری زمستان جایش را به آسمان آبی بهار داده است و دیگر پالتوها برای اقامتی طولانی در کمدها و گنجه‌ها آماده می‌شوند.
سفر رفتن همیشه هیجان‌انگیز است. دیدن شهرهای جدید، چشیدن مزه غذاهای محلی تازه، شنیدن موسیقی مناطق مختلف، همه و همه از جذابیت‌های سفر است اما یکی از بهترین بخش‌های سفر رفتن، برگشتن به خانه است. همین قسمت است که علاوه بر خود خانه، رابطه با خانه هم بعد از سفر بازتعریف می‌شود. سفر، آن غبار عادت را از روی همه‌‌چیز کنار می‌زند و خانه دوباره نو می‌شود. کشف دوباره خانه چیزی است که پایان سفر را خوشایند می‌کند.