روانکاوی کابوس کرونا

سال2019 میلادی کرونا دهان همه متخصصانی که آن را ویروسی ضعیف و زودگذر می‌دانستند با ماسک بست و دیری نپایید که تقریبا تمامی انسان‌ها(چه یادشان باشد چه نباشد) کابوس پاندمی کرونا را میان خواب‌های شبانه‌شان تجربه کردند. یکی در کابوس‌هایش دیده که آنقدر دست‌هایش را شسته، پوستی به دستش نمانده، دیگری کفن کردن عزیزانش را خواب دیده و برخی هم دیده‌اند که برای مبتلا نشدن مثل این فیلم‌های آخرالزمانی، ساکن جنگل‌های دوردست شده‌اند و بیشترین افراد خواب می‌بینند یادشان رفته ماسک بزنند. بی‌استثنا بودن عمومیت کابوس‌های کرونایی این پرسش را به‌وجود می‌آورد که چرا کابوس می‌بینیم. روانشناس‌ها درباره ریشه کابوس دیدن بر این باورند که ذهن ابتدا عامل تهدید‌کننده‌ را شناسایی می‌کند، سپس مانند مانور‌های نظامی که ارتش‌های جهان برای آمادگی نیروهایشان برگزار می‌کنند، فرد را در موقعیتی بسیار سخت‌تر از موقعیت فعلی قرار می‌دهد. به این وسیله فرد برای روبه‌رو شدن با موقعیت واقعی در بیداری آماده‌تر می‌شود. این فرضیه‌ها فقط یکی از دلایل کابوس دیدن است. بنابراین جورجینا نارارد در بی‌بی‌سی‌نیوز سراغ تهیه گزارشی رفته است با همین موضوع تا ابعاد دیگر ماجرا را کشف کند. نکته جالب این گزارش تجربه کابوس‌های کرونایی افراد مختلف براساس جغرافیا است. برای نمونه فیونا رامیج اسکاتلندی از ترس کرونا کوسه‌ها را هم همراه پاندمی می‌بیند و ماریلا کورتس سگ‌و‌گربه‌های پرشمار محله‌اش را می‌بیند که همگی ماسک زده‌اند. دِئیدره بَرِت، استادیار روانشناسی در دانشکده پزشکی هاروارد آمریکا، در یک نظرسنجی آنلاین، حدود ۱۵هزار‌ رؤیا را جمع‌آوری کرده است. تقریبا دوسوم پاسخ‌دهندگان زن و یک‌سوم مرد بوده‌اند. نتیجه آن کتابی شد به نام «رؤیاهای همه‌گیری» که به موج اول کرونا می‌پردازد. دکتر برت می‌گوید در ابتدای همه‌گیری، خیلی‌ها بیشتر خواب خطر می‌دیدند؛ مثل حمله حشرات یا اینکه نمی‌توانند نفس بکشند ولی بعد، در زمان محدودیت‌ و تعطیلی‌ و تحصیل در خانه، یک موضوع مشترک گیر افتادن در زندان یا یک امتحان ریاضی غیرمنتظره و اجباری بود. تقریبا 6ماه بعد، دکتر برت متوجه افزایش چشمگیر رؤیابین‌هایی شد که خواب می‌دیدند فراموش کرده‌اند ماسک بزنند یا در خواب می‌دیدند که دیگران ماسک نزده‌اند. این روانکاوی کابوس‌های کرونایی همچنان و با ادامه قدرت‌نمایی این ویروس ادامه دارد... .