زندگی پلاستیکی

فاطمه عباسی - روزنامه‌نگار

وقتی بشر یاد گرفت که برای راحتی خودش خیلی از وسایل زندگی روزمره‌اش را پلاستیکی و یک‌بار مصرف کند، هیچ فکر نمی‌کرد چقدر ممکن است به محیط‌زیست آسیب برساند و چقدر زندگی خودش و موجودات زنده دیگر به خطر می‌افتد. حالا دیگر ظروف یک‌بار مصرف و پلاستیک‌ها آنچنان در زندگی‌مان جا باز کرده‌اند که استفاده نکردن از آنها برایمان قابل تصور نیست، اما برای نجات خودمان و محیط‌زیست‌مان مجبوریم که پلاستیک را از زندگی‌مان به‌صورت جدی حذف کنیم. به‌خصوص اینکه آمارهای تولید و مصرف پلاستیک در سرزمین ما هولناک است؛ براساس آمارهای جهانی ایران جزو ۲۰کشور اول دنیا در تولید زباله‌های ‌پلاستیکی است و سالانه حدود ۴میلیون تن زباله پلاستیکی در کشور تولید می‌شود. از زباله‌های تولید شده در کشور نیم‌میلیون تن به کیسه پلاستیکی اختصاص دارد؛ یعنی ما ایرانی‌ها روزانه به‌طور متوسط 3کیسه پلاستیکی مصرف می‌کنیم که ۹۶درصد آن مستقیم وارد سطل‌های زباله شده یا در طبیعت رها می‌شود که تجزیه‌اش بین 200 تا 400‌سال طول می‌کشد؛ درست شبیه تصاویر آخرالزمانی.
شهرداری‌ها سال‌هاست که با شعارهایی مثل «این‌بار بگو کیسه پلاستیکی نمی‌خواهم» یا «کمی کمتر کیسه پلاستیکی مصرف کنیم» یا با تقبل بخشی از هزینه فروش کیسه‌های پارچه‌ای و اجرای طرح‌هایی مانند کارگاه‌های آموزشی، آموزش چهره به چهره و... سعی کرده فرهنگ استفاده نکردن از کیسه‌های پلاستیکی را بین مردم جا بیندازند. علاوه‌بر این، ادارات انگشت‌شماری هم استفاده از بطری‌های آب‌معدنی را متوقف کرده‌اند یا دست‌کم اعلام کرده‌اند که متوقف خواهند کرد. کار همیشگی تشکل‌های محیط‌زیستی هم که معلوم است؛ اطلاع‌رسانی درباره ضررهای کیسه پلاستیکی و تلاش برای همه‌گیرشدن استفاده از کیسه پارچه‌ای. حالا هم مدیرکل دفتر پسماند سازمان حفاظت محیط‌زیست از تدوین آیین‌نامه‌ای در زمینه منع مصرف کیسه‌های پلاستیکی در مراکز خرید و میادین تره‌بار خبر داده و گفته اکنون کیسه‌های پلاستیکی به میزان زیادی در میادین تره‌بار و فروشگاه‌ها عرضه می‌شود اما براساس این آیین‌نامه استفاده از آنها در این مراکز ممنوع خواهد شد و مشتریان برای استفاده از این نوع کیسه‌ها باید مالیات پرداخت کنند. حالا دیگر همه‌‌چیز به‌خود ما شهروندان بستگی دارد، اگر می‌خواهیم پلاستیک زندگی نسل‌های بعد از ما را تسخیر نکند، باید از همین امروز تغییر ایجاد کنیم. کار سختی هم نیست، فقط کافی است کیسه‌های پارچه‌ای را جایگزین کیسه‌های پلاستیکی کنیم؛ کیسه‌هایی که تولیدشان چند دقیقه طول می‌کشد و تجزیه‌شان چند قرن.