از عالیه شکلکی تا «نینو»ی شاعر
نگاهی به بازی پانتهآ بهرام در فجر
ندا آل طیب-روزنامهنگار
فرقی نمیکرد پانتهآ بهرام به هیئت «عالیه شکلکی» دربیاید یا «نینو»ی شاعر، او در هر صورت، تماشایی بود.
اوایل دهه80 پانتهآ بهرام حضوری تعیینکننده در همه نمایشهایی داشت که در آنها بازی میکرد. حضور او هم موجب اطمینان کارگردان بود که میدانست این بازیگر توانمند بهخوبی از عهده نقشآفرینی برمیآید و هم برای تماشاگران امیدوارکننده بود که حتما شاهد یک بازی دیدنی دیگر از او خواهند بود.
همین حضور مؤثر بود که جایزه دوم بازیگری زن را در بیستودومین جشنواره تئاتر فجر برای او به همراه داشت.
بهرام که دانشآموخته ادبیات نمایشی است، در رشته تحصیلی خود فعالیتی نکرد ولی در مقابل، در زمینه بازیگری حضوری موفقیتآمیز داشت.
بهرام سال1382 با حضور در 2نمایش «شکلک» و «هی مرد گنده گریه نکن» در بیستودومین جشنواره تئاتر فجر حاضر بود.
او که پیش از این با بازی در نمایشهای «افسون معبد سوخته»، «رازها و دروغها» و «خواب در فنجان خالی» به کارگردانی کیومرث مرادی با گروه تئاتر تجربه، همکاری کرده بود، در چهارمین همکاری خود با این گروه اینبار در نمایش «شکلک» و در نقش عالیه شکلکی روی صحنه رفت. زنی عامی که با ماه لیلی متجدد و باشکوه نمایشنامه «خواب در فنجان خالی» تفاوت بسیار داشت.
او همزمان در نمایش «هی مرد گنده گریه نکن» نوشته و کار جلال تهرانی هم روی صحنه رفت. نمایشی که هرچند جایزهای برایش نداشت ولی مورد توجه تماشاگران و منتقدان قرار گرفت.
بهرام در این نمایش نقش زنی شاعر به نام «نینو» را بازی میکرد. حضور در این دو نمایش متفاوت، جایزه دوم بازیگری زن را برای او به ارمغان آورد.
بهرام اما در سالهای بعدی هم حضوری اثرگذار در تئاتر داشت. او بعد از موفقیتهایی که با گروه تئاتر «امروز» و «تجربه» بهدست آورد، در نمایش «شب هزار و یکم» به نویسندگی و کارگردانی بهرام بیضایی باردیگر تماشاگران تئاتر را به تحسین واداشت. نمایشی که در تالار چهارسو مجموعه تئاترشهر روی صحنه رفت.
بهرام در ادامه موفقیتهای بازیگریاش تصمیم گرفت کارگردانی را هم تجربه کند که نتیجه آن اجرای نمایشی با نام «آواژیک» در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر بود که بعدتر با نام «ساخت ایران» در چند جشنواره بینالمللی روی صحنه رفت و جوایزی هم برای کارگردانش به همراه داشت.
اما موفقیت این نمایش، سبب تکرار تجربه کارگردانی نشد و بهرام ترجیح داد همچنان در مقام بازیگر روی صحنه باشد.
او سال87 با بازی در نمایش «شکار روباه» اثر به یادماندنی علی رفیعی در تالار وحدت روی صحنه رفت. نخستین اجرای این نمایش در جشنواره تئاتر فجر بود اما از آنجا که «شکار روباه» در بخش خارج از مسابقه اجرا شد، طبیعتا گروه اجرایی آن مورد داوری قرار نگرفتند. با این حال این نمایش موفقیتی چشمگیر برای تمام گروه اجراییاش به همراه داشت و همچنان در ذهن تماشاگران تئاتر خاطرهساز است.