زری اماد، کارگردان و بازیگر تئاتر از «لاوستوری» میگوید
چشمها، کاشف عاشقانههای بکرند
شکوفه ابدی-خبرنگار
«لاواستوری» نمایشی به نویسندگی و کارگردانی «زری اماد» است که در بخش غیررقابتی آثار صحنهای چهلمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر حضور دارد.
زری اماد، درباره این متن که نگارش آن را از 6 ماه پیش آغاز کرده است، گفت: «لاواستوری» درباره روابط تعیینکننده میان آدمهاست که میتواند از طریق چشمها صورت بگیرد و احساسات را منتقل کند؛ در واقع میگوید چشمها، کاشف عاشقانههای بکر هستند. یعنی هر چیزی که در یک لحظه و یک آن از طریق چشم منتقل میشود، میتواند نخستین اثر بر یک رابطه باشد.
این نویسنده و کارگردان تئاتر با اشاره به اینکه در دوره کرونا آدمها ماسک بهصورت داشتند و تنها راه ارتباطیشان، چشمهایشان بود، گفت: در یک سال و نیم از 2 سال کرونایی و قبل از نوشتن لاواستوری، من هم مانند خیلیها از طریق چشمها با دیگری حرف میزدم، چون هیچ لبخوانیای شکل نمیگرفت. گاهی ساعتها یک جا مینشستیم؛ در مطب، در سالنهای آرایشگاه در مترو و از پشت ماسکها، تنها چشم آدمها را میدیدیم و این ارتباط چشمی در برقراری رابطه تعیینکننده بود. روی این قضیه متمرکز شدم که از طریق چشمها، چقدر میتوانم آدمها را بشکافم و با آنها ارتباط برقرار کنم.
اماد ادامه داد: وقتی وارد این شکل از ارتباطات میشویم، حالا همه چیز محاصره میشود و حتی کلمات، حتی جملههایی که به کار میبریم، تعیینکنندهاند، حساب و کتاب میکنیم که چقدر بابت خرج کردن واژهها هزینه میکنیم. نمایش با این روند تا جایی پیش میرود که اویی که فکر میکرد خریدار است، بدهکار میشود.
او در ادامه درباره نقش و اهمیت جشنواره تئاتر فجر، توضیح داد: جشنواره امسال برای همه تئاتریها، سالی تعیینکننده بود. به دلیل اینکه بعد از 2 سال بیکاری، جشنواره فجر راهی بود تا از طریق آن دوباره به اجرای تئاتر به شکل عمومی برگردند.
اماد درباره چشماندازی که از چهلمین جشنواره تئاترفجر دارد، نیز گفت: با اینکه هنوز در شرایط کرونایی هستیم، اما انگار خیلیها به آن عادت کردهاند و با خو گرفتن به آن، دیگر ترسی از بیماری ندارند و خیلی از پروتکلهای بهداشتی را کنار گذاشتهاند. نمیتوان محدودیت تازهای برای سالنهای تئاتر قائل شد، اما اگر تکتک ما چه در مقام اجرا کننده تئاتر و چه در جایگاه مخاطب، نکات توصیه شده را حتی در سادهترین شکلش یعنی زدن ماسک رعایت کنیم، اگر احساس سردرد یا هر علامت دیگری داشتیم، چند روزی را از خانه بیرون نرویم باعث میشود همگی از حضور در سالنهای تئاتر احساس امنیت کنیم و جشنوارهمان هم با کمترین تهدید از جانب این ویروس و با حفظ سلامتی تمامی برگزارکنندگان و شرکت کنندگانش برپا شود. این هنرمند تئاتر با اشاره به تجربه ناخوشایندی که از جشنواره تئاتر فجر سی و نهم و در مقام بازیگر نمایشی به کارگردانی حمید ابراهیمی داشت، گفت: به یاد دارم دورههای گذشته، تمام سالنها پر از تماشاگر میشد و مخاطبان برای اینکه تمام کارها را ببینند، صف میبستند؛ اما سال گذشته نمایش ما یعنی «کمان ابرو» که در بخش مهمان حضور داشت، بدون حضور تماشاگران اجرا شد و تا جایی که میدانم آثار این بخش تماشاچی نداشتند و این برای گروه، اجرایی بسیار ناراحتکننده بود.
اماد یادآور شد: جشنواره باید همت عالی داشته باشد؛ یعنی برگزارکنندگان در یک تقسیمبندی درست، تماشاچی را روانه سالنها کند و با درست تقسیمکردن بلیتها و سالنها و بهکار بردن تمهیداتی، شرایطی را رقم بزنند که درصدی از مخاطبان بتوانند کارها را ببینند. ضمن اینکه تا وقتی همه کارها دیده نشده باشد، اساسا سطح جشنواره از نظر کیفی هم قابلارزیابی و تشخیص نیست. او در پایان خاطر نشان کرد: با نگاهی به تعداد و اسامی نام آشنا و خوب آثار راه یافته به بخشهای مختلف جشنواره، من مطمئنم که این رویداد در چهلمین دورهاش، تبدیل به جشنوارهای پرانرژی و پرهیاهو خواهد شد.