گرینویچ / «توربوسیل» در سایت‌های معماری

نیویورک : ساختمان مشهور به توربوسیل در پارک‌فناوری پردیس تهران یکی از سازه‌های مورد علاقه معمار‌های جهان است. سایت designboom هم این هفته با توصیف «سازه‌ ای رو به آسمان» به معرفی به آن پرداخته است. به گزارش این سایت، نمای بیرونی شگفت‌انگیز، کنترل‌دما به وسیله تلفیق شیشه و آلومینیوم و نوآورانه بودن این سازه مهارت و خلاقیت‌ معمار‌های آن را به نمایش می‌گذارد. در ادامه این گزارش درباره بام این سازه می‌خوانیم که چگونه حجم ساختمان با شیبی 30 درجه‌ای  فضایی مطلوب برای نصب پانل‌های خورشیدی فراهم آورده است. به گفته خود معماران این سازه بریدگی تیزی در سقف شیب دار وجود دارد که حس امتداد را به بیننده القا می‌کند و مسیر همواری از زمین تا سقف به وجود می آورد. این لبه، نور طبیعی را به صورت غیرمستقیم به تراس های سطوح پایین‌تر می رساند. تراس بالایی مکانی برای گرد هم آمدن و ارتباطات اجتماعی میان بازدیدکنندگان و کاربر‌ها است و تراس‌های پایینی برای استراحت کارکنان در نظر گرفته شده اند.

درآمد 6هزار دلاری

 فولام:  برخی بریتانیایی‌ها صاحب شغل جدیدی شده‌اند که در واقع بدون اینکه کار خاصی انجام دهند ماهانه درآمدی معادل 6هزار و 400دلار کسب می‌کنند. به گزارش آدیتی‌سنترال، آنها به جای افراد ثروتمند یا گرفتاری که وقت کافی برای ایستادن در صف‌های طولانی ندارند آنجا می‌ایستند و دقایقی پیش از فرا رسیدن نوبت فرد او را خبر می‌کنند. این کار برای آنها ساعتی 20 تا 30دلار درآمد دارد. فردی‌بکت 31ساله یکی از حرفه‌ای‌‌‌ترین شاغلان این حرفه  جدید است و در شبکه‌های اجتماعی برای خودش مشتری دست و پا می‌کند. او در این باره می‌گوید: یکی از بهترین و پولساز‌ترین صف‌های روزانه‌ام صف نمایشگاه‌های کریستین‌دیور است.

حبابی که یک سال نمی‌ترکد
 
لیل:  حباب‌ها معمولا نماد شرایط ناپایدار هستند اما حبابی که دانشمندان فرانسوی فرمول ساختش را کشف کرده‌اند گویا حالا‌حالا‌ها خیال ترکیدن ندارد. به گزارش یورونیوز، این حباب که با غلظت بالای ماده گلیسرول ساخته شده می‌تواند 465روز دوام آورد. به گفته فیزیکدان‌های دانشگاه لیل فرانسه تبخیر و گریز آب از پوسته حباب دلایل شناخته‌شده‌ای هستند که باعث ترکیدن حباب می‌شوند اما استفاده از گلیسرول (که به شدت جاذب رطوبت است)، تبخیر را جبران می‌کند و همزمان مانع از تخلیه آب از پوسته حباب می‌شود. لیف ریستروف استاد علم ریاضی در دانشگاه نیویورک می‌گوید این دستاورد کاربردهای عملی بسیاری دارد برای نمونه شماری از محققان در زمینه‌های پزشکی و تولید محصولات مصرفی همیشه به دنبال آن بوده‌اند تا راه‌هایی برای مبارزه با تبخیر بیابند. یک نمونه از اهمیت این امر به معنای واقعی کلمه جلوی چشمان ما قرار دارد؛ لایه اشکی که سطح چشم‌ها را پوشانده و هیچ‌وقت تبخیر نمی‌شود. این پدیده حاصل عملکرد مولکول‌های بزرگی به نام لیپیدهاست که در صورت نبود ‌آنها، غشای مرطوب به سرعت ناپدید و چشم‌ها خشک می‌شدند. با استفاده از روش‌های مقابله با تبخیر، می‌توان «زره‌ای» برای محافظت از قطرات ریز مرطوب در اسپری‌‌های دارویی تنفسی ساخت به نحوی که آن‌ها را در هوا ماندگارتر کند.