یک قرارداد، 3ایراد

اسناد دقیق قرارداد بوژیدار رادوشوویچ با باشگاه پرسپولیس منتشر شده است؛ آنچه نشان می‌دهد او بنا بوده تا پایان لیگ بیست‌وسوم سرخپوش باقی بماند و در مجموع چیزی حدود یک‌میلیون یورو دریافت کند. رادو حالا به بهانه عدم‌دریافت منظم مطالباتش این قرارداد را به‌طور یکطرفه فسخ کرده و بیم آن می‌رود که با شکایت به فیفا، بتواند کل این مبلغ کلان را به‌عنوان غرامت دریافت کند. خود رادو البته می‌گوید استحقاق دریافت این دستمزد را داشته، هرچند مشخص نیست متر و معیار او برای این جمع‌بندی چیست! به‌طور کلی در مورد پرونده رادو که از شاهکارهای مدیریتی محمدحسن انصاری‌فرد بود زیاد حرف زده شده، اما به شکل کوتاه 3ایراد اساسی می‌توان از تمدید قرارداد گلر کروات سرخ‌ها گرفت.

چرا 3ساله؟
رادوشوویچ همیشه از اینکه در پرسپولیس حضور دارد خوشحال بود و این خوشحالی را به وضوح نشان می‌داد. او مشکلی با نیمکت‌نشینی نداشت و انتظار می‌رفت هر زمان قراردادش به پایان برسد، به راحتی قرارداد دیگری ببندد. تازه اگر نمی‌بست هم مشکلی نبود، چون به هر حال داریم در مورد یک دروازه‌بان ذخیره حرف می‌زنیم و می‌شد مشابه او را پیدا کرد. در این شرایط واقعا فلسفه عقد یک قرارداد طولانی‌مدت با این بازیکن چه می‌توانست باشد؟ چرا بی‌خود و بی‌جهت باشگاه را متعهد کردید؟

چرا اینقدر گران؟
رادوشوویچ به‌طور متوسط هر فصل 250هزار یورو از پرسپولیس پول می‌گیرد. می‌گویند رقم قرارداد قبلی او بسیار کمتر از این حرف‌ها بوده است. به این مسئله کاری نداریم، اما واقعا چنین عددی برای یک بازیکن نیمکت‌نشین خیلی خیلی زیاد است. شاید توجیه داشته باشد که تیمی یک بازیکن اصلی را با این رقم یا حتی بالاتر از آن استخدام کند، اما درنظر گرفتن این دستمزد برای دروازه‌بانی که می‌دانیم فقط در شرایط خاص بازی می‌کند و همیشه قرار است روی نیمکت بنشیند، هیچ توجیهی ندارد.

چرا به یورو؟
دیگر نکته آزاردهنده این است که قرارداد رادوشوویچ برای این مدت طولانی به یورو بسته شده است. دادن تعهد برای 3سال بعد به یورو (یا دلار) در اقتصادی که این همه نوسان ارزی دارد، واقعا وحشتناک است. چه‌کسی 3سال پیش فکر می‌کرد دلار امروز 27هزار تومان باشد؟ و چه‌کسی می‌داند دلار 3سال بعد چه قیمتی خواهد داشت؟ چرا آقای انصاری‌فرد؟ واقعا چرا؟