نادال، 2گام تا جاودانگی در تاریخ

رافائل نادال، حالا تنها 2بازی تا یک قهرمانی تاریخ‌ساز فاصله دارد؛ او به نیمه‌نهایی اوپن استرالیا رسیده و با 2پیروزی دیگر می‌تواند به تنهایی به پرافتخارترین تنیسور تاریخ جهان تبدیل شود. تنیسور اسپانیایی اما برای رسیدن به این مرحله از نخستین گرنداسلم سال، مجبور شد تا آنجا که می‌توانست بجنگد و روحیه مبارزی را که در تمام این سال‌ها از خود نشان داده، بار دیگر تا حدی احتمالا فراتر از توانش در زمین به نمایش بگذارد. نادال، دنیس شاپووالوف کانادایی را در مسابقه‌ای که احتمالا هرگز فراموشش نخواهد کرد به سختی و 3بر 2شکست داد. نادال در ست چهارم این مسابقه مجبور شد به‌خاطر چیزی که مشکل شکم به‌نظر می‌رسید، تحت مداوای پزشک قرار بگیرد. او بعد از مسابقه گفت که به‌شدت از این مشکل رنج برده است.
نادال بخت شماره7قهرمانی در رقابت‌های امسال، به همراه نوواک جوکوویچ تنیسور صرب شماره‌یک دنیا و راجر فدرر اسطوره تنیس سوئیس، همگی برنده 20گرنداسلم شده‌اند. جوکوویچ به‌خاطر جنجال لغو ویزایش به‌خاطر واکسن نزدن موفق به حضور در استرالیا نشد و فدرر هم به‌خاطر شرایط فیزیکی‌اش در این بازی‌ها غایب است. همین به نادال این فرصت را داده تا با قهرمانی از آنها پیشی بگیرد و به تنهایی پرافتخارترین تنیسور تاریخ شود. ماندن در مسیر افتخار اما به سختی و با جان کندن برای نادال میسر شد. او بعد از بازی گفته است که اصلا نمی‌داند چطور موفق شده در یک بعدازظهر تابستانی داغ در دمای 30درجه حریفش را شکست دهد؛ «کاملا ویران شده بودم. واقعا سخت و بسیار گرم بود، من برای این شرایط تمرین نکرده بودم. در ابتدای بازی عالی بازی می‌کردم، می‌دانستم که بازی کردن برابر بازیکنی مثل دنیس بسیار سخت است. من فرصت‌های خودم را در ابتدای ست سوم داشتم، اما نتوانستم از آنها استفاده کنم و بعد احساس خستگی کردم و او مرا تحت فشار قرار داد.» نادال ست‌های سوم و چهارم را به حریف جوان خود واگذارکرد. او در نیمه نهایی‌ با متئو برتینی مسابقه خواهد داد.
رافائل نادال بعد از 5ماه غیبت به‌خاطر مصدومیت پا، دوباره به میادین بازگشته است. او هفته پیش گفته بود که در این مدت فکر می‌کرده آیا اصلا می‌تواند دوباره خودش را به سطح بالای رقابت‌ها برساند یا نه. او درباره شانس تاریخ‌سازی در این رقابت‌ها گفته است: «البته که از حضورم در اینجا غافلگیر شده‌‌ام. ما می‌توانیم تاریخ‌سازی کنیم اما مهم‌ترین شادی این است که 2ماه پیش حتی نمی‌دانستیم آیا می‌توانیم دوباره به تور (رقابت‌های تنیس) برگردیم یا نه. دوباره تنیس بازی کردن برای من یک هدیه است و من فقط از آن لذت می‌برم.»