تقویم / رویداد/ اختراع اشعه ایکس

تا پیش از کشف اشعه ایکس توسط ویلهلم رونتگن در 20ژانویه سال۱۸۹6 میلادی، امکان مشاهده اعضا و جوارح داخل بدن، به‌ویژه وضعیت استخوان‌ها فراهم نبود. درمان آسیب‌های جسمی، تنها از طریق معاینه فیزیکی بدن و حدس و گمان پزشک صورت می‌گرفت که بسیاری از اوقات هم، با تشخیص‌های اشتباه همراه می‌شد. بدیهی است که هزینه این اشتباهات را بیماران می‌پرداختند. رونتگن در یک فرایند کاملاً تصادفی، تابش اشعه الکترومغناطیس که بعدها به اشعه ایکس یا اشعه رونتگن مشهور شد را کشف کرد و از آنجاکه رونتگن نمی‌دانست ماهیت این اشعه‌ چیست، آنها را «X» و به‌معنای «ناشناخته» نامید. در ژانویه سال بعد، مجموعه بزرگی از دانشمندان، مقامات دولتی و نظامی و طیف وسیعی از پزشکان، در سخنرانی رونتگن حاضر شدند تا با این فناوری جدید آشنا شوند. او برای اثبات گفته‌هایش و تشریح چگونگی عملکرد اشعه ایکس، از دکتر کالیکر دعوت کرد تا عکسی از دست او بگیرد. نتیجه آنچنان تعجب‌آمیز بود که کالیکر با نام‌گذاری اشعه‌ به نام رونتگن، این کشف را به‌عنوان بزرگ‌ترین پدیده علمی عمرش توصیف کرد.به لطف همین اختراع بزرگ، رونتگن به‌عنوان نخستین برنده جایزه نوبل فیزیک در سال۱۹۰۱ میلادی معرفی شد.
اختراع رونتگن، از نقاط عطف تاریخ بشر به‌حساب می‌آید. در دنیای امروز، پزشکان برای تشخیص انواع مشکلات پزشکی، دست به دامان تصاویر حاصل از تابش اشعه ایکس می‌شوند، از شکستگی استخوان‌ها گرفته تا ذات‌الریه و حتی روش‌های غربالگری سرطان سینه که به سادگی با یک عکسبرداری سریع انجام می‌گیرد. اشعه ایکس را می‌توان سنگ بنای پزشکی مدرن دانست که با کشف آن، زمینه برای توسعه طیف وسیعی از تکنیک‌های تصویربرداری امروز، اعم از «MRI»، سونوگرافی و... فراهم شد. البته رونتگن هیچ‌گاه نسبت به ثبت این اختراع اقدام نکرد. او تنها بر تحقیقات و چگونگی توسعه آنها متمرکز بود و حتی مبلغ دریافتی جایزه نوبل خود را به دانشگاه محل کارش هدیه کرد.