بله‌برون در تاکسی اینترنتی

محمدرضا نصیری - روزنامه نگار

مدیر یکی از سرویس‌های تاکسی اینترنتی اعلام کرده که 3‌میلیون و 400هزار راننده ثبت‌نامی دارد. یعنی از هر 25نفر یک نفر راننده تاکسی اینترنتی است و از هر 8 خودرو هم یکی در این جور سرویس‌ها کار می‌کند. اگر نیمی از جمعیت را زن محسوب کنیم که تعدادشان در این تاکسی‌های اینترنتی کم است و 7-6 نفر از این 25نفر را زیر 18سال یا سالمند به حساب بیاوریم، به‌عبارتی تقریبا از هر12-10 نفر یک نفر با ماشین در تاکسی اینترنتی مشغول است و بقیه در اینستاگرام صفحه کسب‌وکار خانگی دارند.
   اگر هر خودرو روزی 10 مسافر داشته باشد، با حق کمیسیون 20درصدی از آن می‌شود بودجه دولت را در یک سال بست. 
   یک خوبی هم دارد که از این به بعد برای مشغولیت راننده‌ها مجبور می‌شویم از خارج مسافر وارد کنیم. ورود مسافر خارجی برابر است با بالارفتن درآمد گردشگری.
 یک خوبی هم دارد که از این به بعد برای مشغولیت راننده‌ها مجبور می‌شویم  وقتی مسافران خواستند به کشورشان برگردند، نفری 5میلیون و 400هزار تومان هم عوارض خروج از کشور از آنها بگیریم که درآمدش از فروش نفت بیش‌تر است.  برای ایجاد هر شغل در بخش صنعت به 1/5 میلیارد تومان هزینه نیاز است؛ در حالی که با 170میلیون تومان که قیمت خرید یک دستگاه پراید است، به‌راحتی شغل ایجاد می‌شود. 
  از این به بعد دیگر در مراسم خواستگاری نمی‌پرسند «آقازاده چی کاره است»؛ و سوال می کنند: «آقازاده در کدام سرویس تاکسی اینترنتی مشغول است؟»  یک خوبی هم دارد که از این به بعد خواستگاری  تحقیقات محلی هم نمی‌خواهد. یک‌بار به‌صورت ناشناس با خواستگار یک سفر اینترنتی داخل شهری بگیرید، اخلاقش می‌آید دست‌تان که تودار است، اهل ظرف‌شستن هست یا نه، چه نوع موسیقی گوش می‌دهد، از چه رنگی خوشش می‌آید، شلخته است و...
 همچنین چون خانه‌ها نسبت به گذشته کوچک‌تر و نقلی‌تر شده و فضای جداگانه برای اینکه دختر و پسر در حاشیه مراسم خواستگاری با هم حرف بزنند وجود ندارد، عروس خانم می‌تواند وسط مراسم با گوشی‌اش درخواست ماشین کند و آقاداماد همان لحظه درخواست را تایید کند. یک دور بزنند اخلاق همدیگر دست‌شان می‌آید و می‌فهمند طرف مقابل متولد چه ماهی است و چه رنگی را دوست دارد.
    اگر عروس از خواستگار خوشش نیامد، سفر را لغو می‌کند.