هفت چشمه

پل هفت چشمه که در بین مردم اردبیل به «یدی گوز» مشهور است در اول خیابان ساحلی روی رودخانه بالیقلی‌چای بنا شده. این پل که با نام‌‌های ججین، کورپی قرمزی و پل داش کسن نیز شناخته می‌شود، از پل‌های تاریخی اردبیل و محل گذر و افراد پیاده است. این پل که عمر آن به دوره صفویه برمی‌گردد دارای هفت‌چشمه با پایه‌های سنگی و طاق‌های ضربی جناقی آجری ساخته شده، حالت تقارن دارد و دهانه وسطی آن موجب زاویه‌دار بودن عرشه پل شده است. این پل شامل هفت دهانه آجری با قوس پنج و هفت و موج شکن‌های سنگی است که در تاریخ ۲۸ مرداد ۱۳۴۸ با شماره ۸۷۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
در برخی منابع تاریخی آمده است که ستارخان، سردار ملی مشروطیت بعد از فرار از زندان نارین قلعه اردبیل خود را به کنار یدی گوزلی (پل هفت چشمه) رسانده و به یاران خود که با اسب منتظرش بوده‌اند، ملحق و راهی نجف‌اشرف می‌شود تا فتوای مشروطه را از مجتهدین اخذ کند.
پل نمونه کوچک شده پل خواجو و سی‌وسه پل در اصفهان است که هر 3 این پل‌ها، میراث معماری دوران صفویه به شمار می‌آیند. ساختار هر سه پل یک شکل است و هر سه دارای موج شکن‌های سنگی و طاق‌های هلالی هستند. در ساخت هر سه از گچ و آهک استفاده شده و مصالح اصلی هر سه یک شکل است.