بنفشه؛ جورکش بهار در آستانه زمستان

شیدا اعتماد

دوستم گفت بنفشه آورده‌اند. صندوق صندوق. برویم بنفشه بخریم. رفتیم باغ گل. صندوق‌های بنفشه را چیده بودند بیرون. بنفشه یکی از زیباترین و بی‌ادعاترین و کم‌زحمت‌ترین گل‌های جهان است. در این فصل که برگ‌های پاییزی دیگر همه سهم زمین شده‌اند و رنگ در شهر کمیاب می‌شود با هزار رنگ بی‌نظیرش می‌آید و به شهرهای خاکستری خزان‌زده شادی و رنگ را هدیه می‌دهد.
اگر بالکن کوچکی دارید یا هره‌ای پشت پنجره، می‌توانید به راحتی بنفشه بکارید. بنفشه کاشتن از نقطه شروع تا پایانش پر از قشنگی است. اول که باید آن صندوق بنفشه‌ای را انتخاب کنی که رنگ‌های قشنگ‌تری دارد. انتخاب یکی از بین هزار تا که همه‌شان هم زیبا هستند و پر از گل‌های ریز و درشت، نخستین قدم است.
بعد یک جعبه یا گلدان بزرگ باید بخری. بعد تک تک آن گل‌های نازنین را در بیاوری و بکاری توی گلدان. روزهای بعد از کاشتنش هم قشنگ است. یکهو می‌بینی ناغافل یکی از غنچه‌ها باز و رنگ تازه‌ای به گلدان اضافه شده.
بنفشه، چشم زیبای زمستان است. حتی اگر برف به رویش ببارد باز هم چشمهایش را باز نگه می‌دارد و با مردمک‌های زیبایش به همه جا نگاه می‌کند. بنفشه یعنی؛ زمستان هم می‌تواند رنگارنگ باشد. حالا که نزدیک شب یلداست و شهر دارد برای زمستان آماده می‌شود، بنفشه نوید روزهای زیباتری را می‌دهد. بنفشه، به تنهایی جور فصل پیش‌رو را می‌کشد. این روزها در خیابان‌های شهر هم بنفشه می‌کارند. در بالکن‌های کوچک بنفشه می‌کارند و هر جا که آدمی می‌خواهد، ذره‌ای امید برای زمستانش داشته باشد، بنفشه می‌کارد. بعد از کاشتن، بنفشه‌ها فقط آب می‌خواهند و نگاه گرم خورشید. همین برایشان کافی است که تقریبا
7-6 ماهی مهمان خانه‌ها بمانند. با آمدن تابستان هم آرام آرام دامن رنگارنگشان را جمع می‌کنند تا زمستان بعد.
معجزه زمستان را در بالکن خانه کاشته‌ام. هر روز رنگ‌های توی گلدان‌ها را می‌شمرم. اسمش بنفشه است، اما تمام رنگ‌های رنگین‌کمان را دارد. حالا رنگین‌کمان به نرده‌های بالکن خانه آویزان است و هر روز از نو متولد می‌شود.
روزی که با بنفشه‌ها شروع می‌شود از روزی که بخواهد با خاکستری و ابر و اندوه شروع شود، بهتر است. بنفشه که در خانه باشد آسان‌تر می‌شود منتظر بهار ماند.