محله
«محمد آباد» آباد نیست
محمدآبادی‌ها محله خود را فراموش شده می‌دانند
نسا خلخالی| ارومیه- خبرنگار:
شاید بسیاری از شهرنشینان دیگر جاده خاکی را به یاد نیاورند. شاید بسیاری از مردم ندانند که در سال 1397 ممکن است جایی وجود داشته باشد که فاضلاب و مدرسه نداشته باشد. اما واقعیت این است که در مناطق حاشیه‌ای شهر ارومیه مردمانی زندگی می‌کنند که از طلوع آفتاب تا غروب؛ با کمبودها در حال مقابله اند.
جاده‌های مواصلاتی خاکی، نبود فاضلاب، مدرسه و مرکز بهداشت از مهم‌ترین مواردی است که ساکنان محمدآباد از آن گلایه‌مند‌ند.
فراموش شدگان
یکی از قدیمی‌ترین ساکنان این منطقه می‌گوید: این محله فراموش شده است، مشکلات ما تمام شدنی نیست از نبود آسفالت، نبود فاضلاب، نبود مدرسه و نبود خانه بهداشت بگیرید تا نبود اتوبوس اما نبود آسفالت بزرگ‌ترین مشکل ما‌ست چراکه ما هرروز باید مسیر زیادی را برویم تا به اولین ایستگاه اتوبوس برسیم. هنگام بارندگی هم تا مچ پا در گل فرو می‌رویم.
« تقی مدادی » ادامه می‌دهد: به دلیل نبود آسفالت رانندگان تاکسی پول اضافی از ما می‌خواهند، ما جزو افراد کم درآمد هستیم و به کارگری مشغولیم، چطور برای هربار رفت و آمد نزدیک به 10 هزار تومان هزینه کنیم؟
ترک تحصیل به دلیل نبود مدرسه
ساکن محله محمدآباد در ادامه از نبود مدرسه گلایه دارد و می‌گوید: به دلیل نبود مدرسه و نبود اتوبوس باید فرزندان خود را با سرویس به مدرسه سایر محلات بفرستیم که هزینه سرویس هم 80 هزار تومان است مگر یک کارگر ساده چقدر درآمد دارد که هر ماه 80 هزار تومان هم برای سرویس مدرسه هزینه کند؟ این گونه است که برخی از کودکان ترک تحصیل می‌کنند چراکه والدینشان توانایی پرداخت این هزینه را
ندارند.
وی با بیان اینکه نصف این محله در محدوده شهری است و نصف دیگر روستا محسوب میشود، می‌افزاید: بنده سوالی از مسئولان دارم؛ چطور محله ما را آسفالت نمی‌کنند و اتوبوس به ما نمی‌دهند اما اگر یکی از اهالی حتی یک دیوار کوچک هم بسازد سریع ماموران پیشگیری در محل حاضر می‌شوند و جریمه می‌کنند؟ چرا برای آن قسمت از محله که جزو محدوده شهری است، کمترین امکانات را فراهم نمی‌کنند؟
مدادی بیان می‌کند: ما در این محله حتی مسجد نداریم و برای برپایی مراسم ختم باید به مساجد سایر محله‌ها برویم و هزینه اضافی پرداخت کنیم، تنها یک مسجد کوچک نیمه‌کاره در محله ما وجود دارد که هزینه ساختش را خودمان داده‌ایم اما توانایی پرداخت باقی هزینه‌ها را نداریم و به همین دلیل همان‌طور نیمه کاره باقی مانده است.
یکی دیگر از اهالی محله محمد آباد می‌گوید: خانه‌های ما با حیاط در یک سطح قرار دارند و به دلیل نبود فاضلاب هنگام بارندگی‌ها آب وارد منازل میشود.
وی درباره کابل‌های برق توضیح می‌دهد: سیم‌های برق داخل محفظه نیست و در دسترس کودکان قرار دارد، هر چند وقت یک‌بار این سیم‌ها اتصال می‌کند و برق قطع میشود،نگران سلامتی فرزندانمان هستیم؛ اگر این سیم‌ها اتصال کنند و کودکانمان آنجا باشند و دچار برق گرفتگی شوند، چه کسی پاسخگو ست؟
معابر محمد آباد تا پایان 97 آسفالت میشود
شهردار منطقه 2 ارومیه درباره محله محمدآباد می‌گوید: تنها نیمی از محله محمد آباد، جزو محدوده شهری است و نصف دیگر آن روستا محسوب میشود.
« امیر سحابی » در پاسخ به این سوال که چرا کوچه‌هایی در محمدآباد که داخل محدوده شهری است، آسفالت نمی‌شود، ادامه می‌دهد: این منطقه به تازگی و در ماه‌های آخر سال 96 به محدوده داخل شهر الحاق شده است و آسفالت ریزی این منطقه در برنامه‌های سازمان خدمات شهری شهرداری منطقه 2 قرار دارد. وی از انجام عملیات آسفالت ریزی منطقه محمدآباد تا پایان سال 97 خبر داد.
ضرر رانندگان
مدیر حمل و نقل بار و مسافر شهرداری ارومیه درباره نبود اتوبوس در محله محمدآباد می‌گوید: این مورد در سایر محله‌ها نیز وجود دارد اگر بخواهم با مثال توضیح دهم در برخی از مناطق که تعداد خانوار آن‌ها حتی بیش از ۵۰۰ نفر است تنها کمتر از ۱۰۰ نفر خواستار رفت و آمد با اتوبوس هستند و به دلیل کم بودن تعداد مسافران، اختصاص اتوبوس به این مسیرها به صرفه نیست.
«مهدی مژده ای فر » ادامه می‌دهد: حتی با اختصاص خط اتوبوس به این مناطق به دلیل نبود استقبال و رغبت نداشتن مردم به رفت و آمد با اتوبوس، با توجه به اینکه بیشتر اتوبوس‌ها متعلق به بخش خصوصی هستند، رانندگان متضرر می‌شوند و دیگر برای ارائه خدمات به این مناطق نمی‌روند.وی اظهار می‌کند: دولت برای تامین سوخت و سایر هزینه‌ها از جمله استهلاک اتوبوس‌ها کمکی نمی‌کند و با توجه به کم بودن تعداد مسافران، درآمد حاصله کفاف هزینه‌ها را نمی‌دهد.
درد دل یکی از ساکنان محله
یکی از اهالی این محله، به خبرنگار همشهری می‌گوید: در سال 83 بر اثر سانحه تصادف خودروام دچار حریق شد، طوری که از ناحیه دو دست و سر و صورت و چشم دچار سوختگی شدید شدم و 8 سال است زندگی برایم تیره و تار شده است.« یوسف حسن زاده » با اشاره به اینکه بیش از 30 بار زیر تیغ عمل جراحی رفته است، اظهار می‌کند: چند سال قبل در بیمارستان رسول اکرم(ص) تهران عمل جراحی بر روی چشم هایم انجام شده ولی برای بهتر شدن بینایی نیاز به عمل مجدد دارم اما توانایی مالی ندارم و نیازمند کمک و یاری مسئولان هستم و به خاطر نداشتن 2 میلیون تومان در آستانه از دست دادن بینایی خود هستم.وی با اشاره به اینکه عمل جراحی چشمش باید در تهران انجام شود و این مشکلاتی را به دلیل نبود منابع مالی برایش ایجاد کرده است، ادامه می‌دهد: با داشتن همسر و سه فرزند تنها منبع درآمدم حقوق ایثارگری و مستمری بگیری بهزیستی است که به هیچ وجه کفاف هزینه‌های دارو و درمان را نمی‌کند.
