همه با هم تا ریشه‌کنی بی‌سوادی

کمک به کودکان بازمانده از تحصیل فرصت خوبی است تا آنها بتوانند این عقب‌ماندگی را جبران کنند و از این فرصت نهایت بهره‌را ببرند. به دلیل ساخت‌وساز در منطقه22، تعداد مهاجران و اتباع برای کارگری در برخی از محله‌ها در مقایسه با سایر مناطق شهر بیشتر است. به همین خاطر اغلب فرزندان آنها از تحصیل بازمانده‌اند. به دلیل اینکه والدین این کودکان از اوراق هویتی و اقامتی معتبر برخوردار نیستند ثبت‌نام کودکان اتباع غیرمجاز است. هرچند این مشکل از سال گذشته از طریق صدور «کارت ویژه حمایت تحصیلی» تا حدودی برطرف شده است، اما باز هم وجود موانعی در صدور کارت ویژه حمایت تحصیلی، فرایند صدور آن را مانند صدور سایر مدارک هویتی به فرایندی وقتگیر و خسته‌کننده برای این دسته از اتباع تبدیل کرده و صدور اولیه آن مشتمل بر طی مراحلی مانند آزمایشات پزشکی و... است. انجام این مراحل بیش از 2ماه زمان می‌برد و اغلب اتباع به دلیل پرداخت هزینه و همچنین زمان طولانی، این موضوع را پیگیری نمی‌کنند. از سوی دیگر، کارت‌های ویژه‌ صادرشده همانند سایر مدارک اقامتی تاریخ انقضا دارد و آنهایی که از سال قبل صادر شده‌اند بی‌اعتبارند، بنابراین والدین این کودکان باید هرساله برای ثبت‌نام فرزندان‌شان در پایه تحصیلی جدید کارت ویژه‌ آنها را تمدید کنند. همچنین کارت ویژه حمایت تحصیلی هر فرد فقط در محدوده منطقه محل صدور معتبر بوده و دارندگان آن صرفاً مجاز به ثبت‌نام در همان محدوده هستند. برهمین اساس بیشتر این خانواده‌ها قید تحصیل کودکان‌شان را می‌زنند، اما نباید از این موضوع غافل ماند که اکنون این افراد هم ساکنان محله هستند و بدون‌‌‌ تردید هر چقدر سطح سواد شهروندان بیشتر باشد در فعالیت‌های شهری که منجر به بهبود وضعیت زندگی در محله‌شان می‌شود نیز مشارکت بیشتری خواهند کرد. چراکه آنها از طریق تحصیل به این باور خواهند رسید که محل زندگی آنها خانه‌شان محسوب می‌شود و نباید نسبت به آن بی‌تفاوت باشند. علاوه بر این، همه افراد باید از فرصت سوادآموزی بهره‌مند شوند و اگر در گذشته این امکان برایشان وجود نداشته حالا می‌توانند آن را جبران کنند. 
«مریم پیروز» کارشناس اجتماعی

نذر فرهنگی کنید، حتی شما دوست عزیز!
بسیاری از اهالی به نوبه خود علاقه‌مند هستند تا در یک کار خیر مشارکت داشته باشند. برای مثال معلم بازنشسته‌ای که می‌تواند در هفته چند ساعت به این کودکان آموزش دهد یا کارهای بسیاری از این دست. عنوان این فعالیت‌ها را می‌توان نذر فرهنگی هم گذاشت. «لیلا عمارتی» از ساکنان محله سروآزاد می‌گوید: «من دبیر دوره اول دبیرستان هستم و با دیدن اشتیاق این کودکان برای تحصیل علاقه‌مند شدم تا حتی شده یک ساعت در هفته به آنها آموزش بدهم. شاید در همین محله و منطقه افراد بسیار دیگری وقتی از این ماجرا باخبر شوند، آنها هم پا پیش بگذارند و داوطلب شوند تا با یاری شهروندان به ادامه تحصیل‌ این کودکان کمک کنند. بر این اساس بازنشستگان آموزش و پرورش، جوانان دانشجو و هرفردی که بنا به رشته تحصیلی‌اش در این زمینه قادر به تدریس باشد، می‌تواند در کنار خانم میرهادی، معلم خیر، در این راه کمک کند.»