مامان لطفاً بزرگ نشو...

فاطمه عباسی
 به گواه آمارها، هر سال فاصله سنی مادران با فرزندانشان چند سالی افزایش پیدا می‌کند. مثالش می‌شود آماری که مرکز آمار ایران به تازگی منتشر کرده که نشان می‌دهد، اغلب موالید بهار سال گذشته، از مادران ۲۵ تا ۲۹ ساله متولد شده‌ بودند و بیشتر نوزادان بهار امسال مادران ۳۰ تا ۳۴ ساله دارند. البته فاصله سنی بین مادر و فرزند فرمول خاصی ندارد، اما یک اصل کلی وجود دارد که با افزایش سن والدین و فاصله زیاد سنی آنها از کودکان، مشکلات عمومی بسیاری بروز می‌کند. مادران جوان حال و حوصله بیشتری برای وقت گذراندن با فرزندانشان دارند و فاصله سنی کم می‌تواند موجب درک بهتر والدین از فرزندانشان شود. درصورتی که با مسن شدن مادرها و پدرها، آن رابطه گرم و صمیمی و عاطفی که بچه‌ها توقع دارند معمولا برقرار نمی‌شود چرا که با افزایش سن، خصیصه‌هایی مثل برونگرایی و بروز عواطف در افراد کاهش پیدا می‌کند؛ بنابراین خودکنترلی بالاتر می‌رود و نوع ابراز علاقه  نیز تغییرات زیادی خواهد داشت. ابزار کلامی کم‌کم از بین می‌رود و جایش را به رفتارهای عملی می‌دهد؛ به‌طور مثال یک پدر یا مادر با سن بالا سعی می‌کند بیشتر از آنکه به‌صورت کلامی با فرزندش ارتباط عاطفی برقرار کند، با فراهم کردن وسایل و ابزار  موردنیازش علاقه خود را نشان دهد. آمارهایی وجود دارد که نشان می‌دهد وقتی افزایش نامتعارف در فاصله سنی بین والدین و فرزندان وجود داشته باشد، احتمال افسردگی در بچه‌ها و احتمال گرایش به سرگرمی‌های نامتعارف بیشتر می‌شود. براساس برخی آمارها، اگر اختلاف سنی با والدین 45سال باشد، در مقایسه با فاصله سنی 25سال برای فرزندان سه برابر این امکان وجود دارد که دچار مشکل بیش‌فعالی و اوتیسم شوند. یکی دیگر از موضوعاتی که ممکن است برای والدین و فرزندانی که اختلاف سنی بالایی دارند رخ دهد این است که به‌طور طبیعی هر چه سن افزایش پیدا می‌کند، پختگی بالاتر می‌رود و اشتباهات نیز کم و کمتر می‌شود. در نتیجه این امکان وجود دارد که به‌دلیل کاهش اشتباهات در پدر و مادر، توقع کم بودن اشتباه در فرزندانشان هم ایجاد شود؛ یعنی والدین توقع این را نداشته باشند که فرزندشان مانند همسالانش اشتباهات زیادی داشته باشد و یا به‌اصطلاح خرابکاری کند. از همه اینها که بگذریم، تصور کنید یک پسر یا دختر 20ساله به‌خاطر اختلاف سنی با والدینش به جای جوانی کردن باید از پدر و مادر سالمندش نگهداری کند. همه اینها نشان می‌دهد بچه دار شدن در سنین پایین‌تر هم به نفع مادرها و پدرها است و هم به نفع فرزندان. حرف آخر اینکه شاید در مقابل حرف مادرانی که مدام قربان صدقه فرزندشان می‌روند تا بزرگ شدنش را زودتر ببینند این نوزادان اگر زبان داشتند حتما می‌گفتند: مامان، لطفا بزرگ و البته پیر نشو...