وعدههای فضایی ندهید
محسن خجستهمهر، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران تأکید کرد: میتوانیم ۳۴۰میلیارد بشکه از منابع فعلی را با روشهای اولیه و معمولی و بدون نیاز به تکنولوژیهای جدید به تولید بیاوریم. این مقام ارشد نفتی ایران در عین حال گفت: در بخش نفت براساس برنامهریزی، ۹۰میلیارد دلار و برای توسعه میادین گازی ۷۰میلیارد دلار سرمایه نیاز است.
گفتههای خجستهمهر هر چند امیدوارکننده بهنظر میرسد اما واقعگرایی شرطی است که ضرورت دارد معاون وزیر نفت بر آن تکیه کند و بگوید آیا واقعا امکان تامین 160میلیارد دلار سرمایه برای بخش نفت، با تکیه بر منابع داخلی شدنی است؟ جای تامل دارد که او چگونه ادعا میکند برای تولید 340میلیارد بشکه از همین منابع فعلی روشهای معمولی کفایت میکند و به تکنولوژی جدید نیازی نیست؟ وقتی یک مقام عالیرتبه در بالاترین رده شرکت ملی نفت چنین بگوید، بدیهی است که تصمیمسازان در سطوح بالاتر در دولت و مجلس، دیگر نیازهای واقعی صنعت نفت و گاز به منابع مالی و تکنولوژی آن هم برای تولید و برداشت صیانتی را جدی نگیرند.
افزون بر اینکه خجستهمهر گفته است اگر سرمایهگذار خارجی هم نیاید از روشها و منابع داخلی نیاز صنعت نفت و گاز تامین میشود؛ ازجمله فروش اوراق قرضه؛ و یا منابع شرکتهای داخلی و صندوق توسعه ملی به نفت تزریق خواهد شد. گویا خجستهمهر نمیداند که پیمانه دولت برای فروش اوراق، مدتهاست که پر شده است، وضع بازار سهام به خوبی نشانگر نتایج افراط در فروش اوراق است. پیشنهاد میشود مدیران صنعت نفت در دوران مسئولیتشان روی ابرها راه نروند، وعدههای فضایی ندهند و واقعبین باشند. صنعت نفت هم به سرمایهگذاری خارجی نیاز دارد و هم برای رقابت با همسایگان بهویژه در میدانهای مشترک، به تکنولوژی روز دنیا نیازمند است. این واقعیت را پنهان نکنید.