رونق رنگ‌ها
گالریها برنامه نمایشگاه‌های خود را تا آخر سال آینده بسته‌اند
ساناز رحیم‌بیکی - روزنامه‌نگار
با آغاز واکسیناسیون در ایران، شاهد فروکش‌کردن ملموس بیماری کرونا در اواخر نیمه نخست سال‌جاری بودیم. به‌نحوی که برخی از طرح‌های اجرایی که به‌منظور جلوگیری از سرعت و میزان انتقال این بیماری ایجاد شده بود، لغو شد و به تبع آن بسیاری از مشاغلی که از نخستین روزهای ظهور این اپیدمی تعطیل شده بودند، فعالیت خود را از سر گرفتند. ازجمله این مشاغل، گالریها هستند که در کشور، با عنوان گروه سوم شغلی دسته‌بندی شده بودند و در حدود 2سال گذشته، تنها چندماه اجازه فعالیت یافتند. واکسیناسیون سراسری، نوید استمرار این بازگشایی را تا جایی تقویت کرده‌که بسیاری از گالریها نه‌تنها تا انتهای سال‌جاری که تا پایان سال آینده نیز برنامه‌های خود را بسته‌اند.
شروع جدی کار گالریها عموما از ماه شهریور بود و اکنون در ابتدای آذرماه، غالب گالریها به روال پیش از کرونا بازگشته‌اند. در جمعه‌ای که گذشت (28آبان)، علاوه بر نمایشگاه‌های جاری، نزدیک به 30نمایشگاه در گالری‌های تهران افتتاح شدند. ازجمله آنها می‌توان به مروری بر آثار طراحی عبدالحسین پازوکی در گالری علی‌ها و «غزل غزل‌های کیمیایی» (نمایشگاه گروهی عکس) تا ۳آذر در گالری گلستان اشاره کرد. عکس‌های حامد کاتوزی هم تا ۶آذر در گالری شماره۲ فرهنگسرای نیاوران نمایش داده می‌شود. همچنین«یاد استاد» در بزرگداشت اصغر کفشچیان مقدم، طراح و نقاش فقید، در گالری استاد ممیز و «حرف‌وگفت» از علی ورامینی در گالری زمستان خانه هنرمندان ایران و نمایشگاه‌های «آب، باد، خاک و آتش» مینا سبزی در گالری سهراب، «ژکوند» شامل آثار جانی فورنارزیو (هنرمند ایتالیایی) در گالری ویستا و «بزک» مولود عکاف‌زاده در گالری ژاله تا ۸آذرماه برپا هستند. نمایشگاه «یال» نیز عکس‌هایی از ایلیا محمدی است که در گالری کاما در معرض دید مخاطبان قرار دارد. مدیر گالری کاما از تعطیلی گالریها می‌گوید و اینکه در سال‌های 98 و 99 وضعیت نمایشگاه‌هایی که برگزار می‌شد، غیرقابل پیش‌بینی بود. وی به همشهری می‌گوید: «سال99، سه‌ماه را جسته‌و‌گریخته باز بودیم و 4 یا 5 نمایشگاه نیز برپا کردیم که بالطبع کیفیت لازم را نداشت تا شهریور امسال که اوضاع تقریبا به‌شکل گذشته برگشت. این روند ضررهای مالی سرسام‌آوری را مانند بقیه شغل‌ها به ما وارد کرد و به همین مقدار هم راضی نشد. اما ما با وجود این درهم‌ریختگی شرایط اقتصادی در 2سال اخیر، نه‌تنها افزایش هزینه‌ای نداشتیم که از هنرمندان خود هیچ هزینه‌ای که مربوط به گالری باشد، دریافت نکردیم. مواردی که مربوط به تبلیغات، چاپ و به‌طور کلی خود آثار هست نیز در حداقل‌ترین شکل از هنرمند دریافت شده است. حتی در این دوران خود من حامی گالری شدم تا شرایط بهتر شود. از پیشکسوت‌ها و هنرمندانی که ناتوان از پرداخت هستند حتی این هزینه‌ها را هم دریافت نمی‌کنیم.» مونا خوش‌اقبال در پاسخ به اینکه آیا وضع گالریها از سینماها و تئاترها بهتر بوده یا نه توضیح داد: «واقعیت این است که این مشاغل همگی در یک گروه دسته‌بندی شدند و تعطیلی یا عدم‌تعطیلی‌شان هم مشابه بوده است. حال اگر گالری‌ای غیرقانونی نمایشگاهی را برگزار کرده است، به شخص خودش برمی‌گردد. دلالی هم می‌تواند بوده باشد. به این معنی که یک یا چند کار به گالری پیشنهاد می‌شود، آنها هم مشتری‌ها و خریداران خاص خود را دارند که از آنها دعوت می‌کنند تک‌نفره از اثر بازدید کنند و فروش انجام می‌شود؛ ولی برگزاری مراسم، معرفی هنرمند جدید و... قطعا نبوده است.»
این گالری‌دار در پایان پیشنهادی برای بازگشت رونق به حوزه کاری صنف خود ارائه داد و گفت: «دولت می‌توانست در این دوران به مخاطبان آثار هنری وام خرید بدهد. منظور من وام بلاعوض یا بدون بهره نیست که مسئولان امر بگویند مقدور نیست. منظورم مانند همان وام‌هایی است که برای خرید کالای منزل یا غیره می‌دهند. مخصوصا الان که یک رکود 2ساله اتفاق افتاده باید این کار را بکنند. این، هم به نفع من گالری‌دار است، هم هنرمند و هم خریدار آثار هنری و چرخه اقتصاد هنر را که خیلی زیاد کند شده و در بعضی قسمت‌ها از کار افتاده است، دوباره به گردش درمی‌آورد. همچنین اجرایی‌ترین مدل ممکن است که به جایی آسیب نزند.»
