با ما به تاشکند ازبکستان بیایید
توقف در میانه راه ابریشم
رامین حاجیان‌فرد
در این شماره می‌خواهیم به آسیای میانه و پایتخت سرزمین کهن ازبکستان برویم. سرزمینی که داستانی دراز در دل خود دارد؛ چه سمرقند و بخارای معروف که فرهنگی غنی را در خود پرورده و چه تاشکند؛ پایتخت آن که به تنهایی گفتنی‌های فراوانی دارد، گفتنی‌هایی که بی‌مناسبت ندیدیم که گوشه‌ای از آن را امروز برای شما بازگو کنیم.پس با ما در گشت و گذار به تاشکند همراه شوید و از شگفتی‌های آن لذت ببرید.
برای سفر گردشگری به ازبکستان نیاز به تهیه روادید(ویزا) از سفارت این کشور در تهران است. ویزای گردشگری برای اقامت پانزده روزه صادر می‌گردد و لازم است که پیشتر هتل را رزرو کرده باشید.
آدرس و تلفن سفارت ازبکستان در تهران :
چهار راه فرمانیه - خیابان بوستان کوچه نسترن پلاک 21
تلفن : 22832071-021 و 22299780-021
در حال حاضر پرواز مستقیم به تاشکند موجود نیست و گزینه پیش رو استفاده از «ایر آستانه» است که با یک توقف کوتاه در آلماتی در قراقستان راهی تاشکند می‌شود.گزینه‌های دیگر استفاده از ترکیش‌ایرلاین، هواپیمایی آذربایجان و ایرفلوت است که به ترتیب با توقف‌هایی در استانبول، باکو و مسکو راهی تاشکند می‌شوند.
سنت خوراکی آسیای میانه که ظهور آن در غذاهای ازبک‌ها به خوبی مشهود است، شامل استفاده قابل توجه از نان از یک سو و گوشت گوسفند از سویی دیگر است. در واقع این منطقه از جهان به‌خاطر مراتع وسیع و سرسبز مکانی مناسب برای پرورش گوسفند بوده و همین امر دلیل چنین تأثیری بر غذای ازبک‌هاست. غذای ملی ازبکستان «پلو» نام دارد که در واقع نوعی پلو همراه با تکه‌های گوشت گوسفند همراه با هویج رشته‌شده و پیاز است. این غذا که در تاجیکستان هم خیلی رایج است در سال‌های گذشته از سوی یونسکو به‌طور مشترک به عنوان غذای ملی هر دو کشور یادشده ثبت شده است. پلو به‌شیوه سنتی در دیگ‌هایی روی آتش ذغال تهیه و در مناطق مختلف برخی از افزودنی‌های گوناگون همچون نخود، زرشک و کشمش نیز بدان افزوده می‌شود. یکی از دیگر غذاهای مشهور ازبکی شوربا بوده که در اصل نوعی سوپ است که آن‌هم معمولا با گوشت گوسفند و سبزیجات تازه تهیه می‌شود. از خوراک‌های دیگر مشهور این دیار باید از «نارین» و «لامیان» نام برد که در آنها نیز گوشت گوسفند و نودل مورد استفاده قرار می‌گیرد. در سال‌های گذشته و پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی رستوران‌های کوچک و بزرگ متعددی در این کشور شروع به‌کار کرده که تقریبا برای هر نوع ذائقه‌ای خوراک مطلوبی را ارائه می‌دهند. امروزه در تاشکند انواع غذاهای خارجی همچون پیتزا و سایر غذاهای ایتالیایی، سوشی و سایر غذاهای ژاپنی، غذاهای ترکی، هندی و اروپایی را می‌توان دید. رستوران‌های محلی نیز به تعداد کافی و با کیفیت‌های بالا در همه جای شهر پراکنده است.
رستوران افسونه: این رستوران شیک در خیابان شِفچنکو قرار دارد و علاوه بر غذاهای بسیار لذیذش مکانی زیبا و دلپذیر از نظر طراحی دکوراسیون داخلی است. در اینجا علاوه بر انواع سالادهای رنگین، غذاهای محلی همچون پلو، لامیان و انواع دلمه با طعمی دلچسب تهیه و پخته‌می‌شود. روزهای شنبه ظهر در این رستوران غذاها با 30 درصد تخفیف ارائه می‌گردد.
مرکز پلوی آسیای میانه: اگر مایلید که طعم پلوهای خوشمزه این خطه از جهان را در رستورانی بزرگ در شهر امتحان کنید حتما سری به اینجا بزنید. در این رستوران پلو به شیوه‌های مختلف رایج در آسیای میانه پخته و شما می‌توانید بنا بر ذائقه‌تان هرکدام را که دوست دارید برگزینید. این رستوران در خیابان ارگاشف و عبدالرشیدوف واقع شده است.
رستوران خیوه: اگر در هتل حیات رجنسی سکونت داشته باشید از میان چند گزینه موجود در هتل یکی رفتن به رستوران خیوه است. البته اگر در جای دیگری هم ساکن باشید می‌توانید به این رستوران آمده و از غذاهای محلی ازبکی اعلاء آن بهره گیرید. این رستوران در داخل هتل مزبور در خیابان ناووی قرار دارد.
کشور ازبکستان با واقع شدن در مسیر جاده کهن ابریشم در آسیای میانه حامل میراثی گران‌بها و غنی از مردمی است که در طول تاریخ در اینجا سکونت گزیده‌اند یا از آن گذر کرده‌اند
از میان ده‌ها هتل موجود در شهر به چند نمونه برای آشنایی بیشتر شما با شرایط اقامتی در تاشکند اشاره می‌شود:
هتل بین‌المللی تاشکند
هتل بین‌المللی تاشکند در خیابان امیرتیمور یکی از هتل‌های پنج ستاره این شهر است که عزیمت تا نمایشگاه بین‌المللی و همچنین شهربازی تاشکند پانزده دقیقه طول می‌کشد. این هتل دارای استخر، سونا و سالن ورزشی بوده و در سال 1996 ساخته شده است.
هتل رادیسونبلو
هتل چهارستاره رادیسونبلو در قلب تاشکند در خیابان امیرتیمور قرار دارد. در این هتل قیمت یک شب اقامت در یک اتاق دو تخته تقریبا 130 دلار و یک سوئیت چهارنفره نزدیک به 300 دلار است.
هتل شودلیک‌پالاس
این هتل چهار ستاره در خیابان پاختاکورسکایا قرار دارد. قیمت اتاق‌های یک نفره آن از حدود 55 تا 80 دلار متغیر است. نرخ اتاق‌های دو تخته آن نیز از حدود 65 تا 160 دلار در شب متغیر است. اینترنت رایگان، سالن ورزشی، آرایشگاه، رستوران و سایر امکانات یک هتل چهارستاره در این هتل که در سال 1997 مورد بازسازی قرار گرفت در دسترس میهمانان است.
هتل ازبکستان
هتل چهارستاره ازبکستان در یکصد متری میدان امیرتیمور در قلب شهر تاشکند قرار دارد و گزینه‌ای مناسب از نظر رفت‌وآمد آسان به نقاط دیدنی شهر به‌حساب می‌آید. از جمله مکان‌های دیدنی نزدیک به این هتل می‌توان به موزه هنرهای زیبا و موزه دولتی تاریخ ازبکستان اشاره کرد. سالن ورزشی، سونا، آرایشگاه و رستورانی بسیار خوب در این هتل در خدمت مسافران است. قیمت اتاق‌های اینجا از حدود 40 دلار برای اتاق یک‌نفره تا حدود 160 دلار برای یک سوئیت بزرگ متغیر است.
برای هر جهانگردی لازم است که پیش از سفر به مکان جدید کمی از آداب و رسوم مردم آن دیار بداند و ملاحظات فرهنگی آنجا را مدنظر قرار دهد. ازبکستان نیز از این قاعده مستثنا نیست و خوب است که هنگام سفر به این کشور و شهر تاشکند که پایتخت این سرزمین کهن است نکاتی را مورد توجه قرار دهیم:
اگر به مکانی می‌خواهید وارد شوید که با فرش پوشیده شده لازم است که پیش از ورود کفش‌هایتان را از پا در بیاورید.
گرفتن بینی در مکان‌های عمومی امری ناخوشایند است. البته این امر خوشبختانه در ایران نیز کاری زشت بوده ولی متاسفانه در برخی از کشورهای غربی گرفتن بینی همراه با دستمال و سر وصدای زیاد امری رایج بوده و حتی در برخی از رستوران‌های کشورهای اروپایی نیز می‌توان آن‌را دید که مایه تاسف است.
اگر به خانه یک ازبک برای شام دعوت شدید خوب است که یک کادوی کوچک برای میزبان ببرید.
اگر چیزی را می‌خواهید به کسی داده یا تعارف کنید این کار را با دست چپ انجام ندهید بلکه از دست راستتان استفاده کنید.
با انگشت دست به کسی اشاره نکنید چون نزد ازبکان این امر خوشایند نیست.
هنگام ورود به مساجد و مکان‌های مقدس آداب اسلامی پوشش را رعایت کنید و هنگام نماز از جلوی کسی که مشغول اقامه نماز است، رد نشوید.
دیدنی‌ها و جاذبه‌های تاشکند
ایستگاه‌های مترو: اگر در شهر تاشکند اقامت کردید و برای رفت‌وآمد نیازی به استفاده از مترو نداشتید حتما پیشنهاد می‌کنیم که از چندین ایستگاه متروی این شهر دیدن کنید. در دوران انضمام ازبکستان به اتحاد جماهیر شوروی این وسیله نقلیه عمومی در شهرهای مختلف رایج‌ترین وسیله بوده و ایستگاه‌های مترو در اینجا و شهرهایی همچون مسکو نه تنها مکانی برای رفت‌وآمد؛ بلکه همچون یک نمایشگاه هنری، واجد تزئیناتی بوده‌اند که ارزش تماشا دارند. ایستگاه‌های مختلف شهر تاشکند نیز هر کدام با یک تِم تزئین و آراسته شده و مجموعه‌ای دیدنی به‌شمار می‌آیند. زیباترین این مکان‌های ایستگاه‌های علیشیر نوایی و کوسموناوت هستند.
مدرسه کوکِلداش: یک مدرسه قدیمی اسلامی متعلق به اواخر سده شانزدهم میلادی بوده که در کنار بازارچارسو و ایستگاه متروی چارسو قرار گرفته است. ورودی این مدرسه شامل یک ایوان بلند حاوی آجر و کاشی است و در انتهای وجوه جانبی ایوان در دو راس بنا دو مناره بلند قرار دارد. در گذر تاریخ استفاده‌های گوناگونی از این بنا علاوه بر مدرسه صورت گرفته است. اگر قصد دیدن از بازار چارسو را داشته باشید می‌توانید پیش از رفتن به بازار و انجام خرید از این بنای قدیمی و زیبا دیدن کنید.
بازار چارسو: این بازار با گنبد آبی رنگ بزرگش در مرکز شهر تاشکند از مکان‌های جالبی است که دیدن از آن‌را به شما پیشنهاد می‌کنیم. در طبقه همکف انواع میوه و سبزی به‌صورت تازه و خشک، ادویه‌‌جات معطر و البته نان‌های تازه محلی با عطری مسحور کننده به مشتریان خوشامد می‌گویند. هرچند که بیشتر کالاهای این بازار با مصرف روزمره و بیشتر خوراکی ساکنان شهر مرتبط است ولی باز در گوشه‌وکنار آن اشیایی برای جهانگردان یافت می‌شود و مهمتر این‌که دیدار از اینجا یک خارجی را با فرهنگ بومی و خوردنی‌های این دیار آشنا می‌کند. حتی شما می‌توانید از آجیل و خشکبار خوشمزه اینجا خریداری کرده و با خود به خانه ببرید. یک ویژگی قابل توجه این بازار در کنار بزرگی و تعداد زیاد غرفه‌هایش پاکیزگی آن است که خود بخشی از فرهنگ سنتی مردم این دیار و نشانه‌ای از توجه آنان به این امر حیاتی است.
موزه دولتی تاریخ ازبکستان: این موزه که پیشتر با عنوان موزه ملی ترکستان مشهور بود در سال 1876 ساخته‌شد. اینجا یکی از قدیمی‌ترین موزه‌های آسیای میانه بوده و دارای چهار طبقه است. در طبقه نخست نمایشگاه‌های فصلی از آثار هنری مختلف برگزار می‌شود. در طبقه دوم موزه تاریخ ازبکستان از دوران بسیار کهن تا دوره تیموری مورد توجه قرار گرفته است. در این بخش آثاری همچون لوازم خانه، آینه، جواهرات و اشیایی مرتبط با گسترش علوم، ادبیات و تجارت در این منطقه به نمایش درآمده است. یکی از آثار مشهور این بخش تندیسی از بوداست که قدمت آن به سده‌های یکم تا چهارم پیش از میلاد مسیح می‌رسد. در بخش سکه‌ها نیز نمونه‌های متعددی از دوره‌های مختلف تاریخی همچون هخامنشیان، کوشانیان و سغدیان قابل مشاهده است. در طبقه سوم آثاری متعلق به دوران خانات ازبکستان یعنی زمانی که این سرزمین بین خانات خیوه، کوکند و بخارا تقسیم شده بود پیدا می‌شود. در طبقه چهارم آثاری از سده‌های نوزدهم و بیستم تا دوران معاصر از جمله نشریات، عکس‌ها و غیره را می‌توان یافت. در این موزه یک فروشگاه هم قرار دارد که از آنجا می‌توان برخی از صنایع دستی سنتی ازبکستان همچون سوزن‌دوزی، فرش، مینیاتور و سرامیک را خریداری کرد.
مسجد مینور: مسجد مینور که به آن آق مسجد یا همان مسجد سفید می‌گویند، از جمله بناهای زیبای تاشکند است.
این مسجد نمای سفید تقریبا یکدستی دارد. این مسجد که در سال 2014 افتتاح شده در نزدیکی نمایشگاه بین‌المللی تاشکند و هتل بین‌المللی قرار دارد و یکی از مکان‌های بسیار زیبای مذهبی شهر است. در پشت نمای سفید دیواره‌ها و مناره‌های این مسجد گنبد آبی آن نشانه‌ای آشکار از گنبدهای نیلگون رایج در معماری مساجد آسیای میانه است.
آرامگاه یونس خان: این آرامگاه که متعلق به حاکم این منطقه در سده پانزدهم میلادی بوده در خیابان ناووی در محدوده قبرستان شایهان‌تور قرار گرفته است. ایوان ورودی این بنا که به شیوه‌ای نادر طراحی شده با کاشی‌کاری‌های آبی‌رنگ زیبا و نقوش هندسی بدیع تزئین شده است.
کاخ پرنس رومانف: این کاخ محل اقامت پرنس نیکلای کنستانتین وویچ‌رومانف، نوه تزار روسیه نیکلای اول بوده که در سال 1891 ساخته شده و محل اقامت این پرنس تبعیدی به شهر تاشکند بود. بنای زیبای این کاخ که دارای تزئینات چشمگیری بوده در بخش ورود شامل مجسمه‌های برنزی از آهوان و سگ‌های شکاری است که نشانه‌ای از علاقه پرنس مزبور به شکار است. علاوه بر اتاق‌های زیبای درون این سازه باغ‌های اطراف آن نیز از مکان‌های بسیار جذاب برای دیدار به‌شمار می‌آید.
مجموعه خواست امام: خواست امام یا حضرت امام یک مجموعه تاریخی و مذهبی در مرکز شهر تاشکند است. این مجموعه در اطراف محل دفن یکی از اندیشمندان مسلمان این دیار قرارگرفته است. از مکان‌های موجود در این مجموعه می‌توان به آرامگاه اندیشمند مزبور، مسجد تیلا شیخ، مرکز اسلامی امام بخاری و کتابخانه این مجموعه اشاره کرد. در این کتابخانه یکی از کهن‌ترین نسخ قرآن کریم منتسب به خلیفه سوم قرار دارد. ساختمان جدید مسجد حضرت امام در سال 2007 احداث گردیده که حاوی دو مناره بوده و در بخش ورودی آن کنده‌کاری‌های چوبی بسیار زیبا و بدیعی که نشانه‌ای از هنر سنتی مردم این دیار بوده به‌چشم می‌خورد.
باغ ژاپنی: باغ ژاپنی در خیابان امیرتیمور پشت هتل اینترکنتینانتال قرار گرفته است. در میانه سده بیستم میلادی این پارک در مکانی که در آن زمان زمینی بایر بود در قلب تاشکند بنانهاده شد. نام باغ ژاپنی در اینجا به خاطر سازندگانش است که بیشتر از سربازان ژاپنی تشکیل شده بودند. اینجا علاوه بر یک مکان سرسبز و دلپذیر مکانی مناسب برای زوج‌های جوان ازبکی بوده که آغاز مراسم ازدواجشان را با ثبت عکس‌ها و فیلم‌هایی در این پارک زیبا جشن می‌گیرند.
موزه هنرهای کاربردی ازبکستان: این موزه که ساختمان اصلی آن در اواخر سده نوزدهم به‌عنوان مکان اقامت یکی از دیپلمات‌های روسی ساخته شد امروزه مکانی برای نمایش آثار دستی و سنتی ازبکستان به‌شمار می‌آید. در بخشی از این موزه زیراندازها و دیوارکوب‌های سوزن‌دوزی شده بسیار زیبا و ظریفی را می‌توان مشاهده نمود. این موزه هر روز از ساعت 9 صبح تا 5 عصر پذیرای دیدارکنندگان است. از نکات بسیار جالب در یکی از سازه‌های این موزه اتاقی بسیار زیبا با کاشی‌کاری‌های بی‌نظیر از نقوش هندسی و گیاهی است که بر سر در ورودی‌های اتاق مزبور این بیت شعر به زبان پارسی خودنمایی می‌کند: دنیا به مثال یک سرای دو در است هر روز در این سرای قوم دیگر است.
میدان استقلال: میدان استقلال تاشکند که به زبان محلی به آن «مُستکیلیک میدونی» گفته می‌شود تاریخچه‌ای طولانی دارد که به نیمه دوم سده نوزدهم میلادی می‌رسد. در آن زمان مکانی برای کاخ و باغ حاکم محلی بود و زمانی تحت حکومت کمونیستی به آن میدان لنین گفته می‌شد. پس از فروپاشی شوروی این مکان در سال 1992 به میدان استقلال تغییر نام داد و از جاذبه‌های آن فواره‌های آب بسیار زیبای آن بوده که همراه با باغچه‌های سرسبزش آن‌را به یکی از مکان‌های استراحت شهروندان و مکانی برای دیدار جهانگردان از این شهر تبدیل کرده است. بسیاری از رخدادهای ملی همچون روز استقلال همراه با اجراهای هنری در این مکان برگزار می‌گردد.
موزه هنرهای زیبای ازبکستان: در تاشکند بیست موزه واقع شده که یکی از مهمترین نمونه‌های آن موزه هنرهای زیبای ازبکستان است که در سال 1918 میلادی بنانهاده شد. این موزه حاوی هزاران اثر گران‌قیمت است که بخشی از آنها متعلق به پرنس نیکولای رومانف از شاهزادگان تزارهای روسیه بوده که در این شهر زندگی می‌کرد و به پیشرفت آن توجه وافری داشت. در این موزه نقاشی‌هایی از هنرمندان مشهور روسی همچون ایلیا رپین را می‌توان مشاهده نمود. این موزه به چهار بخش تقسیم شده که عبارتند از: هنرهای دستی و کاربردی ازبک، هنرهای زیبای ازبک، هنرهای روس و غرب و هنرهای شرق دور.
موزه امیر علیشیر نوایی: موزه امیر علیشیر نوایی در سال 1947 میلادی با بزرگداشت این شاعر پارسی و ترکی‌گوی افتتاح شد. این موزه در خیابان ناووی قرار داشته و در آن آثاری مرتبط با این شاعر بزرگ و همچنین منابع ادبی دوران قدیم تا مدرن این سرزمین یافت می‌شود.
دریاچه چهار باغ: در حدود یکصد کیلومتری از پایتخت دریاچه زیبای چهارباغ قرار گرفته که به‌ویژه در فصل‌های گرم سال مکانی بسیار جذاب برای اهالی شهر و جهانگردان است. چندین روستا در اطراف این دریاچه قرار دارند که در آنها چندین هتل و مسافرخانه برای اقامت وجود دارد. رستوران‌های موجود در این منطقه نیز تجربه‌ای به یادماندنی از طعم آسیای میانه در چشم‌اندازی رویایی از دریاچه‌ای نیلگون را در ذهن شما ثبت خواهد کرد.
پارک ملی امیرعلیشیر نوایی: این پارک در سال 1932 در دوران استیلای کمونیست‌ها با عنوانی دیگر در شهر ساخته شد ولی در سال‌های گذشته به نام این شاعر بزرگ تغییر نام داده و مجسمه‌ای بزرگ از او نیز در این پارک در زیر یک گنبدخانه قرار داده شده است. این پارک در خیابان المَزار قرار داشته و مکانی مناسب برای تفرج اهالی شهر به‌حساب می‌آید.
صخره‌نوردی در کوهستان چمگان: اگر علاقه‌مند به دیدار از طبیعت بکر کوهستانی یا انجام ورزش صخره‌نوردی هستید اینجا مکانی مناسب و رویایی برای این منظور است. البته حدود 90 کیلومتر از تاشکند مسیر باید بپیمایید تا به دامنه‌های زیبای چمگان و صخره‌های سربرآسمان‌کشیده‌اش برسید.
تئاتر ناووی: اینجا مکان تئاتر و اپرای ملی ازبکستان بوده که در سال 1929 ساخته شده و ساختمان آن توسط معمار مشهور روس الکسیشوچوسف طراحی شده است.
موزه امیرتیمور: یکی دیگر از موزه‌های تاشکند موزه امیرتیمور است که در سال 2006 افتتاح گردید. گنبد آبی این موزه یادآور سنت‌های معماری آسیای مرکزی است. از آثار این موزه می‌توان به نسخه‌هایی حاوی نگاره‌هایی زیبا از دوران تیموری اشاره کرد.
ازبکستان؛ از گذشته تا حال
کشور ازبکستان با واقع شدن در مسیر جاده کهن ابریشم در آسیای میانه حامل میراثی گران‌بها و غنی از مردمی است که در طول تاریخ در اینجا سکونت گزیده‌اند یا از آن گذر کرده‌اند.برپایه یک آمارگیری در سال 2008 میلادی حدود 39 درصد از جهانگردانی که از این سرزمین دیدن می‌کنند بیشتر به‌خاطر دیدار از بناهای کهن و تاریخی‌اش آن‌را برمی‌گزینند.
24 درصد دیگر از جهانگردان اولویتشان آشنایی با فرهنگ و شیوه زندگی مردمان این دیار است. جهانگردی فرهنگی در سال‌های اخیر توسط دولت ازبکستان گسترش قابل توجهی یافته است. در سال 2004 میلادی شاخه‌ای از سازمان جهانی گردشگری با عنوان جاده ابریشم در شهر سمرقند افتتاح گردید که وظیفه اصلی آن رسیدگی به امور مرتبط با جهانگردی در مسیر جاده ابریشم در کشورهای آسیای میانه است. یکی از ویژگی‌های قابل‌توجه کشور ازبکستان خوش آب و هوا بودن آن است به‌طوری‌که از این بابت تقریبا در میان کشورهای همسایه‌اش از برتری نسبی برخوردار است.حدود 81 درصد از مردم این سرزمین را ازبک‌ها، 5 درصد روس، 4 درصد تاجیک، 3 درصد قزاق و بقیه از سایر نژادها هستند. زبان رسمی در این کشور ازبکی بوده که شاخه‌ای از زبان ترکی محسوب می‌شود، هرچند که در طول تاریخ واژگان زیادی از زبان پارسی، روسی و عربی با آن درهم آمیخته است. پس از زبان ازبکی زبان روسی در این کشور رایج است و تقریبا در همه جا کاربرد دارد.
تاشکند پایتخت و بزرگترین شهر ازبکستان با جمعیتی بیش از دو میلیون و سیصد هزار نفر پرجمعیت‌ترین شهر آسیای میانه محسوب می‌گردد. تاشکند شهری چهار فصل با زمستان‌های سرد و تابستان‌های گرم و خشک است. این شهر در شمال شرقی ازبکستان و نزدیک به مرزهای کشور قزاقستان قرار داشته و پیش از اسلام فرهنگ آن متأثر از اقوام سغدی و ترک بود و پس از اسلام تعامل و آمیختگی فرهنگی آن بیش از پیش گردید. در جریان حمله چنگیزخان مغول در سال 1219 بخش بزرگی از این شهر با خاک یکسان گردید اما پس از آن دوباره حیاتی دیگر گرفت و یکی از شهرهای مهم در مسیر جاده ابریشم گردید. در میانه دوم سده نوزدهم و پس از الحاق آن به روسیه و به‌ویژه در سده بیستم و در دوران حکومت کمونیستی اتحاد جماهیر شوروی آمیختگی فرهنگی در این دیار بیش از پیش بروز کرده و در واقع به امری ذاتی در زندگی روزمره مردم اینجا تبدیل شد. در جریان زلزله نسبتا شدیدی که در این شهر رخ داد بخش اعظم سازه‌های آجری و قدیمی شهر فروریخت ولی عملیات بازسازی با سرعت و شدت بالایی توسط دولت مرکز اتحاد جماهیر شوروی صورت گرفت و در واقع شکل امروزی آن در جریان این بازسازی بروز پیدا کرد. پس از فروپاشی کمونیسم و استقلال ازبکستان چهره شهر به سرعت شروع به تغییرات جدیدی کرد که همچنان ادامه دارد. هر چند که در جریان انقلاب بلشویکی و نیز زلزله بخش اعظمی از بناهای کهن این شهر از میان رفت ولی هنوز در گوشه‌وکنار شهر میراثی از تمدن غنی و دیرینه این مردم را می‌توان دید.
