سفر به سوباتان، روستایی کم‌نظیر در دل کوه‌های سرسبز گیلان
اینجا سرزمین رویاست
فاطمه عسگری نیا
یکی از آن به عنوان بهشت ایران یاد می‌کند، دیگری به نام سرزمین رویاها. جایی که دشت‌های سرسبز کوهپایه‌ای آن، نوید زندگی آرام به دور از هرگونه دغدغه و هیاهوی زندگی شهری را به رخ می‌کشند. سرزمینی ییلاقی که نامش سوباتان است. منطقه‌ای زیبا، سرسبز و رویایی که دیدنش بچه‌های دهه شصتی را یاد کارتون‌هایدی می‌اندازد. کلبه‌های چوبی و چمنزارهای پر طراوتش دقیقا مشابه همذات‌پنداری‌هایمان در سرزمین رویایی‌هایدی است. زمستانش زیبایی وحشی گونه دارد و بهار و تابستانش هم زیبایی‌های ناب و کمتر دیده شده. جوش و خروش آبشارها و رودخانه‌های افسانه‌ای‌اش در کنار ترانه خوانی پرندگان بومی و نسیمی که گلبرگهای روئیده برتن کوهسارها را این سو و آن سو می‌برد، ملودی زیبای زندگی را در منطقه می‌نوازد. چشمه‌های خروشان برآمده از زمین و صدای زنگوله گوسفندانی که در دشت‌ها می‌خرامند، تصویری ناب از بهشتی پنهان را در دل استان گیلان نشان می‌دهد. این‌ها را که می‌گوییم نه قصه است نه افسانه ! برای لذت بردن از این همه زیبایی طبیعی، باید دل از خانه‌های قوطی کبریتی شهر بکنیم و راهی شویم. می‌گویید وقت نمی‌کنید و کار و زندگی اجازه نمی‌دهد، غمی نیست، گوشه‌ای خلوت پیدا کنید و بار و بنه ببندید و همراه ما در این گزارش سفری دلی به سوباتان کنید. حتما بعد از خواندن این گزارش سفر به سوباتان را در برنامه‌های آتی خود خواهید گنجاند.
گردش در بازارهای هفتگی تالش
تالش که در شمال غرب گیلان واقع شده یک سوم خاک این استان را به‌خود اختصاص داده است. از بزرگی این منطقه که بگذریم باید بگوییم تنوع محصولات تولیدی مردم این منطقه در بخش کشاورزی و صنایع‌دستی هم از دیگر عواملی است که باعث شده تالش اسم و رسمی برای خود دست و پا کند. به‌خاطر همین ویژگی‌های تالش است که «فرزین محمدی» از اهالی بومی منطقه با همان لهجه شیرین تالشی‌اش دعوت می‌کند در راه سفر به سوباتان وقت بگذارید و سری به بازارهای هفتگی تالش بزنید. از یکشنبه بازار «چوبر» گرفته تا بازار «شاندرمن» و بازار رضوانشهر. بازارهای محلی که می‌توانید در کنار همه زیبایی‌های بومی و منطقه‌ای کوله بارتان را پر کنید از سوغات‌هایی چون دستبافته‌های پشمی و نخی زنان، میوه‌های درختی، انواع سبزی‌ها و برنج و توتون و مرکبات. ناگفته نماند که شالیزارهای زیبای تالش هم جای بدی نیست برای گرفتن سلفی‌های زیبا و به اشتراک گذاشتنشان در شبکه‌های اجتماعی. اینگونه می‌توانید در مقام سفیران گردشگری، این زیبایی‌ها را به همه معرفی کنید.
از ارتفاعات اطراف که به سوباتان نگاه کنیم دشتی سرسبز که رنگین کمان شیروانی کلبه‌های چوبی زیبایی آن را دو چندان کرده است برای لحظه‌ای هر بیننده‌ای را مات و مبهوت خود می‌کند. سرزمینی که اگر چله تابستان هم به آن سفر کنید می‌توانید در چاله‌های کوهستانی‌اش برف‌های به جا مانده از زمستان را ببینید
سفر به زیبایی‌های لیسار
در غرب تالش لیسار قرار گرفته است. از لیسار تا سوباتان یک راه کوتاه است که گردشگران و بومی‌های منطقه ترجیح می‌دهند به‌صورت پیاده و از طریق آن خود را به سوباتان برسانند تا هم در طول مسیر به نظاره گونه‌های جانوری که در دشت‌های سرسبز می‌خرامند بنشینند، هم در میانه راه میهمان نانوایی‌های سیار زنان محلی شوند و سر سفره مهربانی مردمی بنشینند که عطر نیمرو با تخم مرغ‌های محلی و خوشمزه شان عقل از سر هر رهگذری می‌برد و البته پای قصه‌ها و افسانه‌های شنیدنی آنها. «مهدی تالشی» از فعالان گردشگری استان گیلان می‌گوید: مسیر جنگلی لیسار به سوباتان فرصت خوبیست برای گردشگرانی که دوست دارند ساعتی را در دل جنگل‌های سرسبز سپری کنند. جنگلی که از هر گوشه‌اش صدای هنرنمایی دارکوبها بر تنه درختان به گوش می‌رسد و جیرجیرکها لالایی شبانه را برای آنها سر می‌دهند. لیسار یکی از آن مناطق بکر طبیعی است که با اقامت کوتاه در آن می‌توانید سری به منطقه حفاظت شده‌اش بزنید و شاهد زندگی گونه‌های جانوری اعم از خرس، پلنگ، گربه وحشی، سیاهگوش، گرگ، روباه، مرال و شوکا باشید.
آرامشی محض در کنار دریاچه نئور
یکی از زیبایی‌های طبیعی که در مسیر لیسار به سوباتان محال است چند ساعتی از وقتتان را صرف دیدنش نکنید، دریاچه نئور است. دریاچه‌ای باستانی که آب شیرینش را از چشمه‌های دور و بر و یخ و برف کوه‌های سر به فلک کشیده اطرافش تأمین می‌کند. اینجا جایی است که اگر در زمستان سر راهتان قرار گیرد دلتان می‌خواهد روی یخ‌های 80سانتی‌متری‌اش مشغول پاتیناژ بازی شوید. در تابستان هم بستر این رود قدیمی و زیبا جای خوبی برای قایق سواری است. بد نیست بدانید این دریاچه بستر زندگی سخت پوستی به نام گاماروس است که تکثر و تعددش باعث رشد و تکثیر قزل آلاها می‌شود.به خاطر همین ماهیگیران زیادی ترجیح می‌دهند یکی از انتخاب‌هایشان برای ماهیگیری سواحل این دریاچه زیبا باشد. محال است در حاشیه این دریاچه ساعتی را اطراق کنید و چشمتان به یک سمور آبی نخورد. دکتر اسماعیل بایرامی که اصالتا اردبیلی است و روزهای زیادی از زندگی خود را در حوالی این دریاچه گذرانده به گردشگران توصیه می‌کند در گذر از این منطقه، از 70گونه گیاهان خوراکی، دارویی و صنعتی آن غافل نشوند. بهتر است این نصیحت را آویزه گوش کنید و با خرید یکی از همان زنبیل‌های چوبی دستبافته زنان منطقه، سوغات خوش عطری از این گیاهان با خود ببرید.
مرور تاریخ در قلعه لیسار
یکی از جاذبه‌های تاریخی زیبا در مسیر سوباتان قلعه باستانی سلسال(صلصال) لیسار است. جایی که برای رسیدن به آن خبری از تابلو و راهنما نیست. برای همین باید پرسان‌پرسان خود را به این سازه قدیمی هزار ساله برسانید. قلعه‌ای قدیمی که در محله قلعه دوش شهر لیسار واقع شده است.«کیانوش مرادی» از پژوهشگران تاریخی منطقه می‌گوید «حرف و حدیث‌های بسیاری درباره این قلعه که یادگاری از دوران سلجوقیان است، وجود دارد. یکی نامش را بر گرفته از موقعیت آن می‌داند و دیگری می‌گوید صلصال نام پادشاهی است که سال‌های زیادی بر آن حکمرانی می‌کرده است. هرچند مطالعات تاریخی او حکایت از این دارد که این قلعه پر رمز و راز را در متون تاریخی به جا مانده به نام‌های مختلفی آورده‌اند که ازجمله آنها می‌توان به قلعه لیسار، قلعه صلصال و قلعه صفاری اشاره کرد. البته اهالی منطقه، نظر دیگری برای نام‌های این قلعه دارند؛ بومی‌ها معتقدند اگر صلصال را اینگونه بنویسند حکایت از گل آماده سفالگری دارد دلیلشان هم خاک‌های سرخ رس است که در حوالی آن وجود دارد. اما کسانی هم هستند که قصه سلسال با «س» را به‌وجود آب‌های زالا و گوارا در آب انبارهای آن ربط می‌دهند. خلاصه اینکه سلسال یا صلصال هر قصه‌ای که دارد با ایستادن بر فرازش می‌توانید نظاره گر زیبایی‌های دور و برش باشید. از ساحل نیلگون خزر گرفته تا سبزی جنگل‌ها و تصاویر چشم نواز مزارعی که در یک لحظه مجبورتان می‌کند از خواب یا بیدار بودنتان اطمینان حاصل کنید. قلعه‌ای که روزگاری دژی محکم در منطقه محسوب می‌شد، این روزها تمام در و دیوارهای ریخته‌اش پر از خزه‌های سبز رنگ است و کمتر سرخی سنگ‌های رودخانه‌ای آن به چشم می‌خورد. پیر قلعه‌ای کهنه که به‌خاطر تخریب بخش عمده‌ای از آن، این روزها بیشتر مامن امنی برای استراحت شبانه حیوانات است.»
بهشت سوباتان
از همه این زیبایی‌ها که بگذریم به سوباتان می‌رسیم منطقه‌ای که برای خودش بهشتی ناشناخته است. قرار گرفتن سوباتان در یک محدوده گودی شکل باعث شده تا خیلی‌ها بگویند سوباتان در زبان ترکی به معنی محل فرورفتن آب است. نظریه‌ای که «صابر طاهری» از بومیان منطقه اینگونه تفسیرش می‌کند: «در مناطق مختلف سوباتان که قدم بگذارید حفره‌هایی وجود دارد که آب چشمه‌های محلی در آنها فرو می‌رود. آب‌هایی که قدیمی‌های منطقه افسانه‌هایی برایش تعریف می‌کنند و می‌گویند این آب‌ها به قلعه سلسال می‌روند. اما نظریه‌ای که صابر و هم ولایتی‌هایش بدان معتقدند را «قربانعلی حمصی» از پژوهشگران طبیعی منطقه رد کرده و می‌گوید: «ریشه‌یابی کلمه سوباتان در زبان تالشی چیز دیگری می‌گوید. چراکه سوباتان یا سووتن اصالتا کلمه‌ای ترکی به معنی فرو رفتن آب نیست بلکه به‌معنای وطن گلپر است. اسمی که مانند همه نام‌های مناطق روستایی تالش برگرفته از طبیعت این منطقه است. نمونه‌اش همان «کان تیکت» به معنی کوه سنگی است. سوباتان هم همین طور است «سو» یعنی گلپر و «وتن» هم یعنی وطن. این نام هم برگرفته از منطقه‌ای در همسایگی سوباتان به نام «سوکدی» است که هنور هم بیشترین گلپر تولیدی ایران از آنجا به‌دست می‌آید.
طبیعت بکر سوباتان
از ارتفاعات اطراف که به سوباتان نگاه کنیم دشتی سرسبز که رنگین کمان شیروانی کلبه‌های چوبی زیبایی آن را دو چندان کرده است برای لحظه‌ای هر بیننده‌ای را مات و مبهوت خود می‌کند. سرزمینی که اگر چله تابستان هم به آن سفر کنید می‌توانید در چاله‌های کوهستانی‌اش برف‌های به جا مانده از زمستان را ببینید. سوباتان زمستانهای سردی دارد. به‌خاطر همین در سال‌های اخیر همین که بانگ زمستان با نخستین برفش به گوش می‌رسد، اهالی کوچ می‌کنند و راهی روستاهای اطراف می‌شوند. چرا که آن ایام سه ماهی را پشت برف‌های سنگین محصور می‌شوند، اگر زودتر سوباتان را ترک نکرده باشند. البته همین برف و بوران و سرما هم خودش جاذبه‌ای برای گردشگران است. به قول «حسین محمدی» یکی از افرادی که بارها تجربه سفر به این منطقه در زمستان را دارد وقتی سوباتان در میان برف‌ها جا می‌گیرد، دود دودکش کلبه‌های چوبی تصویرگر بهشتی است که مطمئنا در هیچ کجای ایران نمی‌توانید نمونه‌اش را بیابید به‌خاطر همین، خیلی‌ها فصل زمستان را برای سفر به این منطقه انتخاب می‌کنند تا تماشاگر همه زیبایی‌های آن در کنار اجاق‌های چوبی باشند که با هیزم تهیه شده از جنگل‌های اطراف گرما بخش کلبه‌ها می‌شود. او می‌گوید: برف و شیره سوباتان محشر است همین طور میرزاقاسمی زغالی در زمستانهای سوباتان طعمی فراموش نشدنی دارد. خلاصه اینکه سوباتان را می‌توان در کنار سرزمین شقایق‌های زیبا به عنوان سرزمین برفی ایران هم یاد کرد. جایی که به دلیل قرار گرفتن در ارتفاعات رشته کوه‌های البرز، دارای آب و هوایی سرد و زمستانهای طولانی همراه با بارش برف زیاد است و البته سفر به زمستان در سوباتان بلد راه می‌خواهد و امکانات.
خانه‌های چوبی سوباتان
هرچند دهکده چوبین را مهندس حمید مجتهدی بعد از کلی درس خواندن در کالیفرنیا و کسب تجارب علمی در اطراف خراسان بنا کرد، اما قبل از او در سوباتان مردم منطقه مصالح خانه‌های چوب و گلی خود را از طبیعت می‌گرفتند. خانه‌هایی که در تابستان خنک بودند و در زمستان گرم. به گفته «نیره طبرسی» از کارشناسان معماری منطقه، ساختار و معماری اکثر خانه‌های این روستا از چوب درختان جنگلی است. او یادآور می‌شود که با توجه به مرطوب بودن زمین پی و کرسی خانه‌ها را با به کاربردن نوعی سنگ محلی بنا می‌کردند و امروز هم در دشت‌های این روستا که قدم می‌گذاریم، پیکر چوبی خانه‌ها در کنار سبزی دشت، چنان جلوه زیبایی را به رخ می‌کشید که دل از هر بیننده‌ای می‌برد. در کنار تمام زیبایی کلبه‌های چوبی این روستا، سال‌ها پیش مرحوم مشهدی حسین منصوری برخلاف همه اهالی آمد و با چیدن سنگ‌های محلی روی هم خانه‌ای سنگی بنا کرد تا با این کار آغازگر تغییر سبک معماری روستا باشد. به گفته طبرسی اهالی سوباتان در گذشته برای ساختن خانه‌های چوبی خود ابتدا ستون‌های اصلی و اسکلت خانه را از چوب‌های محکم جنگلی از قبیل بلوط، آزاد و سردور که از استحکام فوق العاده‌ای برخوردار است بنا می‌کردند، سپس روی آنها را با چوب‌های نازک‌تر که «پلک» می‌خواندند، می‌پوشاندند.پس از آماده شدن اسکلت ساختمان داخل دیوارهای آن را با کاه گل پر می‌کردند که همین پوشش کاهگلی در تابستان از نفوذ گرمای آفتاب و در زمستان از ورود سرمای سوزان ساکنین را محافظت می‌کرد.
موزه مردم شناسی عشایر سوباتان
در میان سوباتان کلبه‌ای قدیمی است که این روزها به‌دست «بهمن جلیلی» معلم بازنشسته تالشی به موزه تبدیل شده تا جایی باشد برای روایت زندگی عشایر تالشی. در حیاط موزه بیش از هرچیز بوی گلهای بهاری و گلپر فضا را پر کرد ه است. موزه سوباتان پر است از نوستالژی زندگی عشایر تالشی. از خیش چوبی که روزگاری آن را به گاوهای نر می‌بستند تا زمین کشاورزی را شخم بزنند، تا سبدهای بافته شده از ترکه‌های ترد درختان. روی دیوارهای قدیمی کلبه ساج آهنی و پوسیده‌ای خودنمایی می‌کند. جلیلی صاحب موزه می‌گوید: ساج بهترین تنور عشایر کوچنده بوده است. در و دیوار کلبه هم با شاخ‌های شوکای سوباتان زینت یافته است. شوکا گوزن بومی منطقه بوده که این روزها نسلش منقرض شده است. چرخ نخ ریسی و چاقوچور‌ها یا همان ظرف‌های شیشه‌ای نگهداری نفت هم در موزه آقا بهمن دیده می‌شود. مهمان عمو بهمن که شوید او را ملبس به «فتره لس» می‌بینید همان لباس قدیمی چوپانان. عمو بهمن می‌گوید این موزه را با حقوق معلمی‌اش راه انداخته، موزه‌ای که در آن 200قلم از ابزار و لوازم زندگی عشایر تالش نگهداری می‌شود و قدمت اغلبشان به 200سال پیش بر می‌گردد. ایجاد موزه مردم شناسی عشایر سوباتان تنها کاری نیست که عمو بهمن در این منطقه انجام داده است، ثبت غار گنجخانه، اجرای طرح دفع زباله، تشکیل کلاس‌های نهضت سواد آموزی، تاسیس اکو کمپ توریستی، ترویج استفاده از برق خورشیدی، ترویج پوشیدن لباسهای سنتی و اجرای جشنواره زمستانه آدم برفی از دیگر اقداماتی است که او انجام داده و باعث شده تا اسم و آوازه سوباتان بیش از پیش به گوش همه برسد.
سوباتان زیستگاه کرکس مصری
دنیای پرندگان سوباتان هم زیبایی‌های خاص خود را دارد دنیایی که این روزها در قاب عکس فردین نظری عکاسی که بزرگ شده همین منطقه زیباست به دیگران معرفی می‌شود. او می‌گوید: در سوباتان پرندگان کمیابی دیده می‌شود که ازجمله آنها می‌توان به سسک سینه راه راه و سسک تاج طلائی اشاره کرد. پرنده‌هایی که نامشان در لیست پرندگان استان گیلان در سازمان محیط‌زیست به نام فردین نظری ثبت شده است.او می‌گوید: پرندگان زیبا یکی از ظرفیت‌های گردشگری این منطقه است که علاقه‌مندان خاص خود را دارد و ما به دنبال ایجاد سایت پرنده نگری در این منطقه هستیم که مطمئنا با ایجاد چنین امکاناتی می‌توانیم شاهد حضور گردشگران بیشتری به منطقه باشیم. به گفته او کار مهمی که در عرصه پرنده نگری منطقه انجام شده ثبت سوباتان به عنوان زیستگاه کرکس مصری است. کرکس مصری یا کرکس کوچک که لاشخور است، در تابستان ۹۴ عکسش در بیده پشت سوباتان شکار شد، زمانی که برای شناسایی زیستگاه این پرنده فراخوان داده بودند که همان فراخوان و شکار عکس این کرکس باعث شد، سوباتان هم به عنوان زیستگاه جهانی این پرنده به ثبت برسد.
اگر در بهار گذرتان به سوباتان بیفتد قدمتان شقایق باران خواهد شد. دشت‌های شقایق در سوباتان یکی از جاذبه‌های گردشگری منطقه است. جایی که انتخاب اول گردشگران بهاری به محض ورود به این منطقه است. اگر می‌خواهید به تماشای دشت شقایق‌های سوباتان بنشینید باید راهی «باتمان بلاغ» شوید
ریسندگی سوباتان
مردم سوباتان اکثرا دامدارند و کسب و کارشان هم بیشتر از این محل می‌گذرد. یکی از مشاغل قدیمی و سنتی مردم این منطقه که در نگاه گردشگران هم بسیار مورد توجه قرار می‌گیرد ریسندگی و بافندگی محصولات از پشم گوسفندان است. حاج «کریم احمدی» از اهالی بومی منطقه می‌گوید: اهالی منطقه پشم گوسفندان را با قیچی مخصوصی به نام « دُرد » می‌چینند، کاری که مهارت خاص خودش را می‌خواهد. بعد از آن دیگر عمده کار با زنان منطقه است؛ از شستن پشم‌ها تا خشک کردن و تبدیل کردنشان به نخ. سوباتان یکی از مناطق قدیمی بوده که اسم و آوازه رنگرزی‌هایش را همه شنیده بودند جایی که این روزها در آن دیگر حتی یک رنگرزی هم فعالیت ندارد اما دستبافته‌های رنگارنگ زنان را می‌شود در بازارهای خانگی منطقه دید.
قدومتان شقایق باران
اگر در بهار گذرتان به سوباتان بیفتد قدمتان شقایق باران خواهد شد. دشت‌های شقایق در سوباتان یکی از جاذبه‌های گردشگری منطقه است. جایی که انتخاب اول گردشگران بهاری به محض ورود به این منطقه است. اگر می‌خواهید به تماشای دشت شقایق‌های سوباتان بنشینید باید راهی «باتمان بلاغ» شوید. در این محله مناظر زیبایی از دشت‌های مملو از شقایق به چشم می‌خورد. همسایگی گلهایی به رنگ بنفشه و زرد و آبی که تابلوی زیبایی را از هنرمندی خالق یکتا به تصویر می‌کشد. دلیل این همه زیبایی دشت‌های شقایق سوباتان بی شک هم هوای خاص مناطق بالادستی سوباتان است. تنوع رنگ گل و گیاه سوباتان باعث شده تا کمتر کسی باشد که یک‌بار در فصل شقایق‌ها به این منطقه سفر کند و سال‌های بعد دلش هوای سوباتان نکند.
در سوباتان چه بخوریم؟
یکی از خوشمزه‌های سوباتان پنیر ویژه سرخ کردن است که در میان اهالی به (پندیره ویسوج) مشهور است. اما برای اینکه این پنیر روزیتان شود باید خود را برای ظهر به بازار سوباتان که شباهت بسیاری به بازار دهکده‌های اطراف اورست دارد، برسانید چون این پنیر فقط در ساعات ظهر و فصل بهار توسط دامپروران منطقه درست می‌شود. یک نکته درباره این پنیر فراموش نکنید و آن هم اینکه این پنیر بدون نمک است و مناسب برای سرخ کردن.
یکی دیگر از خوردنی‌های خوشمزه این منطقه کباب‌های تر و تازه‌اش هست. سوباتان از آن مناطقی است که می‌توانید در هر سه وعده شکمتان را با کبابی خوشمزه میزبانی کنید، کبابی که از گوشت تازه بره‌های پرورش یافته در دشت‌های سرسبز تهیه می‌شود. محال است طعم خوشمزه و ترد این کباب‌ها را فراموش کنید.
در کنار این کباب و پنیر سرخ کردنی یکی دیگر از خوراکی‌هایی که طعمش به این زودی‌ها از ذهن نمی‌رود، شیر خوشمزه و تازه سوباتان است. شیری که کسی آن را برای فروش عرضه نمی‌کند اما مهمانداری سوباتانی‌ها حتما شما را مهمان نوشیدن یک لیوان از این شیرهای خوشمزه خواهد کرد. از غذاهای سنتی هم که هر چه بگوییم کم گفته‌‌ایم. انارپیچ و کال کباب و سیرابیج ازجمله غذاهای محلی و بومی سوباتان است که حتما در اقامتگاه‌های بومی سوباتان اهالی برایتان آماده می‌کنند.
در سوباتان چه کنیم؟
سوباتان هم مانند همه مناطق قدیمی و گردشگری برای خودش داشته‌های فرهنگی و تفریحی قدیمی دارد که این روزها اهالی منطقه در پی احیایشان هستند و جدای طبیعت ناب و زیبایی‌هایش، سوباتان جایی است که در آن حوصله هیچ کس سر نمی‌رود. در سوباتان می‌توانید کنار مردم منطقه حسابی با بازی‌های قدیمی و سنتی سرگرم شوید. «غیش بازی» یا «غیش مزو» که به معنی کمربند بازی است یکی از این بازی‌هاست. تالشان ماسال و شاندرمن‌ها این بازی را «دولامزو» می‌گویند اما در سوباتان چون زبان ترکی و تالشی با هم آمیخته است به آن غیش بازی می‌گویند. چلینگ آقاجی، هاوا کشدی، کودی کودی، بورک کتدی قاشدی، هرنه کی مالا، دالادان آتی، کشتی محلی تالشی، سورتمه بازی و بادبادک بازی ازجمله بازی‌های گروهی مردم سوباتان است که این روزها آنها را با گردشگران انجام می‌دهند که باعث می‌شود تا میهمانان ساعتی خاطره انگیز را در این منطقه تجربه کنند. البته این همه آن چیزی نیست که شما را در سوباتان سرگرم می‌کند چرا که اگر در مرداد‌ماه راهی این منطقه بکر و طبیعی شوید، می‌توانید تماشاگر مسابقات اسب دوانی آن شوید. این مسابقات محلی در تپه مشرف به سوباتان در منطقه بیده پشت برگزار می‌شود.
دیدنی‌های دیگر
محله‌های ییلاقی سوباتان
در کنار سفر به منطقه سوباتان می‌توانید از محله‌های ییلاقی همجوار آن هم دیدن کنید. بازار سوباتان بزرگ‌ترین محله ییلاقی سوباتان است جایی که 300خانوار را در دل خود جای داده و اغلب اهالی سوباتان ترجیح می‌دهند زمستانهای سرد و برفگیر را در این محله سپری کنند. قلعه «بین یوردی» محله ییلاقی دیگر سوباتان است، اینجا محل سکونت 70خانوار است. در دره پایین دست قلعه بین یوردی محله «کلمر» قرار دارد که دامداران لیساری این محدوده را برای زندگی انتخاب کرده‌اند جایی که هنوز فاقد امکانات اولیه زندگی از قبیل راه و برق و... است اما آب و هوای مطبوع و مراتع پر و پیمانش جای خوبی برای پرورش دام‌هاست. در محله «میله لاغی» هم قوم تخته‌ای لیسار و داوان زندگی می‌کنند. لبنیات تولیدی در این محله حسابی خوشمزه و طعمشان ماندگار است. 50خانواری که در این محله زندگی می‌کنند می‌توانند راویان خوبی برای گردشگران از قصه‌های قدیمی کوهستان‌های سرسبز باشند.
آبشار ورزان
در کنار همه زیبایی‌های سوباتان و محله‌های همسایه‌اش یادتان نرود سری هم به ورزان بزنید جایی که اسم و آوازه‌اش به‌خاطر آبشار زیبا و خروشانش زبانزد عام و خاص است. نمای زیبای این آبشار همراه با صخره‌های عظیم و دشت‌های سرسبز اطرافش، طبیعت این منطقه را محبوب گردشگران زیادی کرده است. آبشاری که در فصل بهار به پرآب‌ترین زمان خود می‌رسد و در نهایت به رودخانه سوباتان می‌ریزد. این آبشار در ارتفاع 1900تا 1970متری از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. در برخی از‌ماه‌های سال دنیای رنگارنگ دشت‌های شقایق و آلاله‌های اطراف آبشار این منطقه را دیدنی تر می‌کند. سردی هوا به‌خاطر ارتفاع زیاد این منطقه از سطح دریا باعث شده تا گلهای شقایق ورزان از شقایق‌های سوباتان دیرتر غنچه دهند. بومی‌های منطقه توصیه می‌کنند برای دیدن زیبایی‌های این آبشار فصل بهار و نیمه‌های پاییز به این منطقه سفر کنید چرا که در بهار به‌خاطر بارندگی‌های موسمی و آب شدن برف‌ها، ورزان دارای بیشترین حجم آب نسبت به فصل تابستان است. برای دیدن این آبشار زیبا که در ضلع شمال غربی سوباتان قرار دارد باید 4کیلومتری از سوباتان فاصله بگیرید. علاوه برای این، آبشار زمرد حویق، ویسادارپره سر، لاتون لوندویل، رویو خطبه سرا، لوشکی حویق و نیل رود جوکندان هم از دیگر آبشارهای نزدیک سوباتان هستند.
غار پر رمز و راز سوباتان
یکی دیگر از جاذبه‌های دیدنی و زیبای سوباتان غار سوباتان است. غاری که اهالی بومی منطقه قصه‌ها و افسانه‌های زیادی برای آن روایت می‌کنند. خیلی‌ها آن را گنج گیلان می‌دانند برخی هم معتقدند همین گنج باعث شده که غار طلسم شود و کسی داخل آن نشود. با همه این قصه‌ها و افسانه‌ها همیشه این غار، غارنوردان را قلقلک داده برای رفتن به داخلش. غار سوباتان در ضلع شرفی منطقه سوباتان واقع شده و محلی‌ها به آن گنج خانه می‌گویند.
مسیر دسترسی به این غار با سبزه‌های تر و تازه پوشیده شده است، غاری که بین صخره‌هایی به ارتفاع 5تا 15متر پنهان شده و عرض این دیواره‌های صخره‌ای آن بیش از 200متر است. شاید یکی از عواملی که باعث شده تا ورود به این غار سخت شود، شکاف 30سانتی متری است که مانع از ورود به غار می‌شود.
پارک جنگلی آلچالق
در همسایگی سوباتان یکی از بزرگ‌ترین پارک‌های جنگلی گیلان هم واقع شده که نامش پارک جنگلی آلچالق است این پارک که در ضلع شرقی سوباتان واقع شده به‌خاطر موقعیت جغرافیایی خاصش دارای بوته‌های کم ارتفاع و درختچه‌های آلوچه و ازگیل کوهی است. ناگفته نماند که سیب کال و قره گیله هم این جنگل حسابی یافت می‌شود. این پارک جنگلی از بهار تا پاییز یک جاذبه گردشگری عالی در سوباتان است.
اقامتگاه‌های بوم گردی سوباتان
اهالی بومی سوباتان این روزها با آماده‌سازی خانه‌های خود به عنوان اقامتگاه‌های بوم گردی، زمینه را برای پذیرایی از مسافران آماده کرده‌اند. در این اقامتگاه‌ها می‌توانید هم طعم خوب غذاهای بومی و محلی را بچشید، هم با لباسهای محلی که برای گرفتن عکس‌های یادگاری آماده شده این سفر را خاطره انگیز کنید. همچنین در این اقامتگاه‌ها می‌توانید با پشم چینی و شیر دوشی سنتی سوباتانی‌ها آشنا شوید و پای بساط نان پزی زنان بومی منطقه طعم خوش نان‌های محلی را بچشید. سوباتان بهشت ایران، جای دوری نیست. سرزمینی است که می‌توانید در آن فارغ از هیاهوهای زندگی پر دردسر شهری طعم خوش زندگی بدور از هرگونه تکنولوژی حتی برق را تجربه کنید. اینجا می‌شود شبها زیر نور فانوس‌ها و چراغ‌های نفتی در دور همی‌های دوستانه نشست و به قصه‌های قدیمی اهالی‌اش دل سپرد. پس زیبایی‌های فصل بهار سوباتان را از دست ندهید و هر چه زودتر برنامه سفر به این منطقه را بچینید.
در همینه زمینه :